کتاب لالایی برای دختر مرده | افق

درباره کتاب لالایی برای دختر مرده | افق

داستان در مجتمع مسکونی ارغوان در حوالی کرج اتفاق می افتد. سازنده ی مجتمع، آقای محسن ارغوان از طبقه ی پنجم بلوک سیزده سقوط کرده و می میرد. کار مجتمع نا تمام می ماند و بعد از هفت سال تعداد محدودی از خانواده ها در خانه های تقریبا آماده ساکن می شوند. بیشتر خانه ها نیمه ساخته رها شده اند. داستان از جایی جذاب می شود که زهره، دختر یکی از ساکنین در اتاقش زنی را می بیند که چشم هایش سفید است و موهایش خاکستری و دستهایش سوخته است.

او صد سال سن دارد و در کودکی بر اثر فقر و فلاکت خانواده اش، به ترکمن ها فروخته شده و ترکمن ها او را با خود به عشق آباد برده و به یک ارباب فروخته اند. او سال هاست که سرگردان است و دنبال خانواده اش می گردد. زهره این موضوع را برای همکلاسیش مینا تعریف می کند، ولی او حرفهایش را باور نمی کند. این موضوع ادامه پیدا می کند تا اینکه پدر دوستش که دفتر انتشاراتی دارد، رونوشت یک کتاب خطی قدیمی را به او می دهد تا در کار غلط گیری کتاب به او کمک کند.

دوست زهره کتاب را می خواند و متوجه می شود موضوع آن پیگیری دختران فروخته شده به ترکمن هاست و نویسنده آن نماینده ی مجلس ملی در آن زمان است. زهره پس از خواندن کتاب به دوستش می گوید که حکیمه دختر صد ساله برای دیدن او به سراغش می رود...

درباره کتاب لالایی برای دختر مرده | افق

مینا

نشسته بودم پیش محسن و او داشت درباره ی فرضیه ی نسبیت انیشتن برایم صحبت می کرد که بابا صدایم زد و کتاب را به من داد. قبلا به او گفته بودم که دلم می خواهد در کارها کمکش کنم و او حالا از من کمک می خواست. گفت: " حوصله ی غلط گیری داری؟ "

گفتم: " آره "

صفحات کتاب را که روی هم دسته شده بود را به من داد و گفت: " خوب دقت کن. این متن مال دوره ی مشروطیته، اواخر دوره ی قاجار، صد سال پیش، زبونش مال امروز نیست، مواظب باش غلط نداشته باشه. "

بعد برای آن که تاثیر حرف هایش بیشتر شود توی چشم هایم نگاه کرد و گفت: " صاحب اینا دو ماه توی کتابخانه ی عمومی عشق آباد هرروز صبح می رفته و تا خود غروب از روی نسخه ی خطی اونجا رو نویسی می کرده، حالا با چه فلاکتی نسخه ی خطی را گرفته بماند. "

این اخلاق بابا بود که همیشه سعی می کرد کاری را که به آدم می سپرد مهم جلوه بدهد. مثلا می خواست کار را جدی تر بگیریم اما فراموش می کرد که این جوری گاهی بدتر مضطرب می شدیم و کار را خراب می کردیم. به صفحه ی اول کتاب نگاه کردم، با حروف درشت نوشته شده بود " مجموعه خاطرات و گزارش های میرزا جعفرخان منشی باشی، از ماجرای فروخته شدن دختران قوچانُ و رو به بابا گفتم: " فروخته شدن دختران قوچان؟ "

بابا گفت: " بخون می فهمی. "

کاغذ ها را برداشتم و از میان انبوه کتاب ها و کاغذ های بابا بیرون آمدم. هنوز به در اتاق نرسیده بودم که بابا گفت: " دوباره پات نخوره به زینک ها! "

نگاه کردم به دسته ی زینک های فلزی کتاب که کنار در روی هم چیده شده بود. گفتم: " نمی خواین اینارو بذارین یه جای دیگه؟ "

بابا گفت: " پسفردا می برمشون چاپ خونه، فقط دو روز دیگه مهمون شمان. "

وقتی بابا آپارتمان را فروخت تا شرکت انتشاراتی راه بیندازد فکر می کردیم تا دو سه سال دیگر وضعمان خوب می شود و آپارتمان بهتری می خریم. اما کسادی بازار کتاب باعث شد بابا همان دفتر اجاره ای شرکتش را هم خالی کند و تمام بند و بساطش را بیاورد خانه. حالا خانه ی ما خانه ی نیمه کاره ی ما در مجتمع ارغوان، هم خانمان بود هم دفتر نشر بابا. همه جای خانه پر از کتاب های نخ پیچ شده بود.

کتاب لالایی برای دختر مرده نوشته‌ی حمید رضا شاه آبادی توسط نشر افق به چاپ رسیده است.

نویسنده

" حمیدرضا شاه آبادی " (زاده 1346، تهران) پژوهشگر تاریخ، داستان‌نویس و نمایش نامه نویس معاصر است. وی از نویسندگان در حوزه ادبیات نوجوان و بزرگسال و یکی از مدیران با سابقه در نشر با تجربه مدیریت بر انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و مؤسسه نشر بین‌المللی الهدی است. او نوشتن را از جوانی و بدون  آموزش خاصی و با داستان کوتاه آغاز کرد. بعدها داستان نویسی را وسعت داد و چند نمایش نامه نوشت و  چند فیلم کوتاه را هم ساخت. اولین داستانش به نام قبل از باران در یک مجله هفتگی چاپ شد. پس از مدتی پژوهش در تاریخ را آغاز کرد و سعی کرد با بهره‌گیری از تاریخ و سرگذشت‌ها شخصیت‌ها و داستان‌هایی را روی صفحه بیاورد که به حقیقت و روایت تاریخ نزدیک تر باشد. وی آثار مکتوب بسیاری دارد که از جملهٔ آنها دیلماج و  لالایی برای دختر مرده‌است. برخی آثار وی در جشنواره‌های مختلف جوایز بسیاری کسب کرده‌اند. او  وضعیت ادبیات معاصر را مطلوب ارزیابی نمی کند و آرمان خواهی را سرلوحه فعالیت‌هایش قرار داده‌است. از دیگر آثار او می توان کتاب های، دایره زنگی، دیلماج، اعترافات غلامان، وقتی مژی گم شد، هیچ کس جرئتش را ندارد، کافه خیابان گوته را نام برد.

• نویسنده: حمیدرضا شاه آبادی
• انتشارات: افق