کتاب خلسه بر ویرانه ها

درباره کتاب خلسه بر ویرانه‌ها 

می توان با اشعار ژودیس پرواز کرد. می توان به دنیای خاطرات سفر کرد و دوباره پشت میزهای مدرسه نشست، در کوچه بازی کرد و از ارواح ترسید. می توان با شعرهای ژودیس شعر گفت، با عشق گفت و گو کرد و با مسیح هم سفره شد. اشعار نونو ژودیس جذابیت بسیاری دارند. او می تواند با بهره گیری از نیروی تخیل خود تجربیات واقعی ما را با خیال بیامیزد و در ترکیبی شاعرانه به ما عرضه کند. بوی نوستالژی و زندگی در آثار این شاعر پرتقالی موج می زنند و خواننده را مست و مدهوش در دنیای اشعار غرق می کنند. پرتقال را سرزمین شعر می دانند.

بسیاری از شاعران برجسته ی اروپایی از میان پرتقالی ها برخاسته اند. ژودیس این توانایی را دارد که برخلاف ما انسان های عادی که از کنار پدیده های روزمره به آسانی و با بی تفاوتی عبور می کنیم، از هر چیز کوچکی اثری هنری و شاهکار شعری خلق کند. او مانند نقاشی است که زندگی را متوقف می کند و از آن تصویری بدیع برای مخاطب ارائه می کند. پر از رنگ های شاد و حتی تیره، آنچنان که زندگی واقعا هست. او راست می گوید. شعر برایش پرنده است. پرنده ای کوچک و خوش آواز که آن را برای ما پر می دهد. یاد کودکی، شعر طبیعت و زندگی روزمره از جمله اشعار زیبایی هستند که نونو ژودیس در مجموعه ی خلسه بر ویرانه ها به ما عرضه کرده است.

برشی از متن کتاب خلسه بر ویرانه‌ها

روزمره (بازتاب) اینجا چیزهایی کم دارد، مثلا کج بیلی تا دیگر زمین را با دست نکاوی، لانه گنجشکی زیر رخبام تا سایه بانی باشد بر رپ رپه ی بال ها، سبزه زاری که بتوانم مشتی از آن را از پس ساختمان های غول پیکر ببینم.   اما اگر این چیزها این جا بودند آن وقت لیوانی آب کم بود که از میان آن افق در رقص را ببینی، و تکه هیزمی که با آن در زمستان آتشی برافرازی و خیال را به رقص شعله ها بسپاری گویی همه چیز بر جای خود آماده ی استفاده در فصل خود. پشت پنجره می نشینم و چشم در چیزی می دوزم که تکان نمی خورد: گربه، مسحور نگاهی که فقط او حسش می کند .

نویسنده: نونو ژودیس ترجمه: احمد پوری انتشارات: چشمه