کتاب بهترین رودکی همراه با اشعار نویافته

کتاب بهترین رودکی همراه با اشعار نویافته را محمدعلی سپانلو تدوین کرده و توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

محمد علی سپانلو در اقدامی پسندیده، مجموعه ای از بهترین های رودکی را جمع آوری کرده است و در اختیار مخاطبین شعر و ادب قرار داده است. در واقع کتاب اخیر گزیده ای است از دیوان چاپی رودکی، نه دیوان اشعار وی. سپانلو این اشعار را از  کتاب های: محیط زندگی و احوال و اشعار رودکی، ابوعبدالله رودکی و آثار منظوم رودکی و دیوان اشعار ابوعبدالله جعفر بن محمد رودکی انتخاب کرده است. به نظر می رسد که رودکی نزدیک به یک میلیون و سیصد هزار بیت شعر سروده است. او در اشعار خود دنیا را کوتاه می داند و به همین دلیل به مخاطبش نصیحت می کند که با شادی و نیکی دنیای گذرا را سپری کند و قدر این عمر کوتاه را بداند. او نخستین شاعر پارسی گوی و اولین شاعری است که دیوان شعر از او به یادگار مانده است. اشعار رودکی اکثرا در قالب مثنوی هستند اما از وی اشعاری به سبک قصیده و غزل و رباعی نیز یافت شده است. همچنین سبک وی با توجه به سبک غالب روزگاری که در آن می زیسته است، سبک خراسانی است. سبک خراسانی یا ترکستانی بر تشبیهات ساده و حسی متکی است و مضمون آن به پند و اندرز و همچنین وصف طبیعت معطوف است. محمدعلی سپانلو با جمع آوری بهترین اشعار رودکی در کتابی کم حجم این فرصت را برای جوانان و نسل های جدید شعر و ادبیات فراهم کرده است تا بتوانند با بزرگان شعر ادب فارسی ارتباط برقرار کنند و در حفظ فرهنگ ایرانی بکوشند.

برشی از متن کتاب

به حق نالم ز هجر دوست زارا سحرگاهان چو بر گلبن هزارا قضا، گر داد من نستاند از تو ز سوز دل بسوزانم قضا را چو عارض برفروزی می‌بسوزد چو من پروانه بر گردت هزارا نگنجم در لحد، گر زان که لختی نشینی بر مزارم سوکوارا جهان این است و چونین بود تا بود و همچونین بود اینند بارا به یک گردش به شاهنشاهی آرد دهد دیهیم و تاج و گوشوارا توشان زیر زمین فرسوده کردی زمین داده مر ایشان را زغارا از آن جان تو لختی خون فسرده سپرده زیر پای اندر سپارا * گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا به بوسه نقش‌کنم برگ یاسمین ترا هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی هزار سجده برم خاک آن زمین ترا هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو اگر ببینم بر مهر او نگین ترا به تیغ هندی گو: دست من جدا بکنند اگر بگیرم روزی من آستین ترا اگر چه خامش مردم که شعر باید گفت زبان من به روی گردد آفرین ترا * دلا، تا کی همی جویی منی را؟ چه داری دوست هرزه دشمنی را؟ چرا جویی وفا از بی وفایی؟ چه کوبی بیهده سرد آهنی را؟ ایا سوسن بناگوشی ، که داری به رشک خویشتن هر سوسنی را یکی زین برزن نا راه برشو که بر آتش نشانی برزنی را دل من ارزنی، عشق تو کوهی چه سایی زیر کوهی ارزنی را؟ ببخشا، ای پسر، بر من ببخشا مکش در عشق خیره چون منی را بیا، اینک نگه کن رودکی را اگر بی جان روان خواهی تنی را

فهرست

رودکی رویاها بهترین رودکی رباعیات گزینه ی ابیات بازمانده سطور بازمانده از سرودهای گم شده

نویسنده

ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به رودکی از بزرگ ترین شعرای تاریخ ایران است که در قرن چهارم می زیسته است. او را استاد شاعران ایران می دانند. سندباد نامه و کلیله و دمنه از جمله آثار وی هستند.

شاعر: محمدعلی سپانلو انتشارات: چشمه