کتاب فارسی عمومی - حیدری

کتاب فارسی عمومی تالیف دکتر غلامرضا حیدری، حسن خانجانی توچایی و فرح عزیزی توسط انتشارات سایه گستر به چاپ رسیده است.

این مجموعه مختصر و مدون که از کتب متعدد ادبی و نگارشی فراهم آمده است علاوه بر پرداختن به متون پربار و غنی نظم و نثر فارسی، سعی کرده تا نیاز های ابتدایی مخاطبان را در خصوص اصول اولیه نگارش و نویسندگی پاسخ گوید، این کتاب مختص تمامی رشته های دانشگاهی تحت عنوان فارسی عمومی تهیه شده که در ابتدا به نگارش و فنون ادب فارسی و سپس به برخی از شاعران و نویسندگان بزرگ ایران همراه با مختصر آثار شعر و نثر آنان پرداخته است.

 

فهرست

بخش اول: گزیده زبان و نگارش و فنون ادب فارسی فصل اول: شیوه املای زبان فارسی فصل دوم: نشانه گذاری در نگارش زبان فارسی فصل سوم: درباره دستور زبان فارسی فصل چهارم: نثر زبان فارسی فصل پنجم: قالب های شعر و نظم زبان فارسی فصل ششم: اصطلاحات ادبی زبان فارسی فصل هفتم: سبک های ادبی زبان فارسی فصل هشتم: مکتب های ادبی بخش دوم: گزیده شعر و نثر فارسی رودکی فردوسی فرخی سیستانی ابوسعید ابی الخیر منوچهری بابا طاهر همدانی ناصر خسرو قبادیانی خواجه عبدالله انصاری قابوسنامه سیاستنامه خیام سنایی تاریخ بیهقی کلیله و دمنه انوری خاقانی نظامی عطار عراقی مرزبان نامه اخلاق ناصری مولوی سعدی عبید زاکانی خواجوی کرمانی حافظ جامی لطایف الطوایف وحشی بافقی محتشم کاشانی شیخ بهایی کلیم کاشانی صائب تبریزی هاتف اصفهانی قائم مقام فراهانی ملک الشعرای بهار دهخدا عارف قزوینی جمال زاده صادق هدایت نیما پژمان بختیاری پروین اعتصامی رهی معیری پرویز ناتل خانلری صادق چوبک فریدون توللی جلال آل احمد مهدی سهیلی احمد شاملو فریدون مشیری هوشنگ ابتهاج مهدی اخوان ثالث سهراب سپهری فروغ فرخزاد دکتر علی شریعتی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی شهریار

برشی از متن کتاب

مقصود از مکتب های ادبی، سبک های مختلف نویسندگی است که از اوایل سده شانزدهم میلادی در اروپا به ظهور رسیده و شکل گرفته و در ادبیات ملل گوناگون بر اساس آن ها، آثار متعددی، پدید آمده است. این سبک ها، مبتنی است بر شیوه های بیان و نگارش مطالب و همچنین موضوعات آثار شاعران و نویسندگان. مکتب کلاسیک: مکتب کلاسیک در ادبیات، سبکی است که به پیروی از اسلوب نویسندگان و شاعران قدیم به وجود آمده و حدود سه قرن بر چهره ادبیات و هنر اروپا درخشیده است. در قرن های شانزدهم تا هجدهم میلادی، ستایشگران و طرفداران ادبیات کهن یونان و روم را، پیروان سبک کلاسیک می نامیدند و سبب آن، زیبایی، سادگی، روشنی، دقت و کمالی بود که ادبیات روم و یونان باستان را آراسته بود. این نهضت ادبی و هنری که از دوره رنسانس آغاز شده بود، در شاعران و نویسندگان و سایر هنرمندان، این اندیشه را القا کرده بود که برای اصلاح و احیای ادبیات اروپا، باید آثار فلاسفه و ادبای یونان و روم قدیم را سرمشق قرارداد و به همین سبب، شاعران و نویسندگانی که سبک رسالات و کتاب های افلاطون، ارسطو و سیسرون را الگوی کار خود قرار دادند، شاعران و نویسندگان کلاسیک نامیده شدند. این نهضت، نخست، در انگلیس و سپس در فرانسه و بعد ها در آلمان و سایر کشور های اروپا پدید آمد و ادبای آن زمان، چنان در اعتقاد خود نسبت به پیروی از طرز کار بزرگان ادب قدیم راسخ بودند که حتی در مواردی عین لغات و ترکیبات افلاطون و ارسطو و سیسرون را در آثار خود می آورند. شاعران فرانسوی مانند کورنی، راسین و بوالو که بیشتر از کتاب فن شعر ارسطو پیروی کردند از همان آغاز، شاعران کلاسیک نامیده شدند.

( گزیده سخن پارسی) (درسنامه دانشگاهی برای کلیه رشته های تحصیلی دانشگاهی) مولفان: دکتر غلامرضا حیدری - حسن خانجانی توچایی -  فرح عزیزی انتشارات: سایه گستر