Name: کتاب کوچه پس کوچه های طهران - عبدالرحیمی
Brand: بدرقه جاویدان
SKU: 2865
Price: 400000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

کتاب کوچه پس کوچه‌های طهران نوشته همایون عبدالرحیمی توسط انتشارات بدرقه جاویدان به چاپ رسیده است.

شاید اگر بگوییم تهران که امروزه یکی از آلوده‌ترین آب‌و هواهای جهان را دارد، درگذشته به دلیل آب و هوای خوب دامنه البرز، درختان سر سبز و آب‌های جاری و شکارگاه‌های فراوان مورد توجه قرار گرفت و بعد به‌عنوان پایتخت انتخاب شد، تعجب کنید. اما واقعیت دارد! طهران قدیم با تهران امروز تفاوت‌های بسیاری دارد. این کلان شهر دودی، در گذشته به‌گونه‌ای بود که برای رسیدن به مرکز جمعیت باید بعد از وارد شدن به دروازه شمیران مدت زیادی را از باغ‌های مختلف عبور می‌کردیم و باغ‌های انار و پسته را پشت سر می‌گذاشتیم تا به مقصد برسیم. نقطه تمرکز جمعیت در این شهر، محله چاله میدان بود و شهر ری که به دلیل واقع شدن در تقاطع محورهای قم، خراسان، مازندران، قزوین، گیلان و ساوه مرکزیت مهم سیاسی، بازرگانی، اداری و مذهبی محسوب می‌شد نیز، جمعیت زیادی را در بر داشت. در گذشته مردم تهران خانه‌هایشان را در زیرزمین می‌ساختند، علت این کار این بود که اولا از گرمای شدید تابستان جلوگیری کنند، ثانیا، این سبک ساخت برای دفاع در برابر دشمن خارجی بسیار مناسب بود. این کتاب از محله‌های تهران و از همین رسم و رسومات می‌گوید. کوچه‌و محله‌های تهران آن‌قدر زیاد هستند که ممکن است اسم برخی از آن‌ها را اصلا نشنیده باشید. نویسنده، از تک تک محله‌ها نام برده و در مورد هر کدام به تفصیل توضیح داده است. این کتاب منبع کامل و جامعی برای همه کسانی‌ست که می‌خواهند پایتخت کشورشان را به‌درستی بشناسند و از رسم و رسومات قدیم شهر تهران به خوبی باخبر شوند.

برشی از متن کتاب

قدیمی‌ترین محله تهران محله چال میدان یا چاله میدان است که در قسمت جنوب شرقی محصوره شهر تهران جای داشته و حدود آن طبق نقشه 1275 قمری به شرح زیر است: شمال آن به محله عودلاجان محدود بود. از گذار حمام نواب در سمت جنوب شروع می‌شد و در سمت شمال به امامزاده یحیی می‌رسید. این حد پس از عبور از زیر سرجنبک بزرگ به تکیه سرپولک می‌رسید و از آن‌جا به کاروان‌سرای احمدکور ختم می‌شد. عودلاجان در محلی به نام کاروان‌سرای سلیمان خان به بازار متصل می‌شد. شرق محله به خندق و حصار وصل بود. این خندق و حصار بعدها ویران شد و خیابانی در جای آن احداث گردید که همان خیابان ری (از سرچشمه تا میدان شوش) است. جنوب محله، ا منتهی الیه جنوب شرقی در حدود میدان مولوی فعلی تا دروازه شاهزاده عبدالعظیم در انتهای بازار حضرتی وصل به باروی شهر بود. غرب محله از دروازه‌شاهزاده عبدالعظیم (محل کنونی خروجی بازار به خیابان مولوی) آغاز می‌شد و رو به سمت شمال در کنار بازار امتداد می‌یافت و کاروان‌سراهای محله بازار را در بر می‌گرفت و منتهی الیه شمال غربی به کاروان‌سرای سلیمان خان ختم می‌شد. وجه تسمیه: تا آن‌جا که دانسته است اول کسی که درباره علت ناامید شدن این محله به چال میدان اظهار نظر کرده است محمد حسن اعتمادالسلطنه است. که ضمن توضیح داستان ساخته شدن حصار طهماسبی می‌نویسد: خندق دور بارو اتصال یافت و به اراضی رمل زار، و چون خاک خندق کفایت ساختن قلعه و برج را ننمود از دو چال خاک برداشتند: چال میدان و چال حصار. از همان وقت این دو محل به این دو اسم موسوم شد. حجت بلاغی درباره محله چال میدان می‌نویسد: چال میدان از محلات مشهور تهران واقع میان سر پولک و میدان سر قبر آقا بود. چون مرحوم جاج ملا جعفر چال میدانی از علمای طراز اول ایران در این محله و میدان اقامت داشت مراسم سینه‌زنی و عزاداری در یان محل با شور و هیجان خاص برگزار می‌شد.