Name: کتاب پیراهن های همیشه - حمیدرضا صدر
SKU: 2339
Price: 300000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

کتاب پیراهن های همیشه به قلم حمیدرضا صدر در نشر چشمه به چاپ رسیده است.

نویسنده از رابطه ی عاشقانه و دلباختگی هواداران و بازیکنان به فوتبال قلم می‌زند، طوری که انگار بازی فوتبال بدون هواداران از روح زنده‌ای برخوردار نیست. گرچه این عشق هوادارن فوتبال وابسته به بازیکنی است که توپ می‌زند،اما بهر حال هواداران و بازیکنان با هم حادثه‌ای می‌آفرینند که ارزش ثبت شدن را دارد. از این رو نویسنده هفتاد و یک بازیکن فوتبال را از ملل مختلف انتخاب کرده و از هریک زندگینامه، شخصیت، علاقمندی‌ها و اینکه چطور شد که تبدیل به قهرمان فوتبال شدند، می‌گوید. حمید رضا صدر از بازی های حساس آن‌ها و پیروزی‌هایشان می‌گوید. اینکه چه خانواده‌ای داشتند؟ چطور تمرین کردند؟ چطور عاشق فوتبال شدند؟ و درنهایت آن ها را با هم مقایسه و تفاوت‌هایشان را شفاف و پر رنگ می‌نماید و از مسیری که برای شهرت طی کرده‌اند، روایت می کند. از مشکلاتی که پشت سر گذاشته‌اند، شکست‌ها و ناامیدی‌هایشان که در نهایت با پشتکار و فرصت‌هایی که گاهی شانسی و گاهی هم حساب شده سر راهشان قرار گرفته اند، می نویسد. از ویژگی‌های مشترک بین همه فوتبالیست‌ها، سرسختی و پشتکار آن‌هاست که نویسنده آن را ناشی از عشق به فوتبال می‌داند.

برشی از متن کتاب

دیوید بکام پسرخوش چهره ی خوش پوش تیم ملی انگلیس در جام جهانی 1998 حذف شده . برابر آرژانتین ، دشمن خونی اش حذف شده . پس از آن که مایکل اوون گل زیبایش را زده حذف شده . پس از آنکه دیوید بکام آن لگد همچون نوازش را به دیگو سیمونه زده و اخراج شده حذف شده. پس از هفتاد و پنج دقیقه بازی ده نفره برابر آرژانتینی های جنگجو حذف شده . طی ضربه های پنالتی. بازهم ضربه های پنالتی. ضربه های لعنتی، بکام لعنتی، دیوید لعنتی، پس از آن، همه در انگلیس عزا گرفتند و اشک ریختند. دشنام دادند و نفرین کردند. شمشیر های شان را از نیام کشیدند. چاقو و قمه ها و قلم ها ی شان را برای سلاخی یکام ، برای توهین به دیوید ، برای له کردن پسر خوش چهره ی خوش پوش ، ردیف به ردیف . شهر به شهر ، روزنامه به روزنامه ، مقاله به مقاله ، سطر به سطر ، کلمه به کلمه ، کشیشی در ناتینگهام موعظه کرد « خداوند همه را می بخشد حتی دیوید بکام را » دیلی میرور به تیتر « ده قهرمان انگلیسی و یک پسر احمق» روی آورد. از خوانندگانش خواست عکس او را روی دیوار بکوبند و دارت های شان را پرتاب کنند به سوی چشمان پسر خوش چهره ی خوش پوش . طرف داران وستهام ده هزار کارت قرمز را دست به دست در لندن پخش کردند که در گوشه ای از آن تصویر پسر خوش چهره ی خوش پوش نقش گرفته بود. مردی در ساوت نوروود شهر لندن عروسک بزرگی را درهیبت پسر خوش چهره ی خوش پوش در مجاورت یک کافه از درخت حلق آویز کرد. آن زمان همه انتقام جو شده بودند . همه جز یک نفر همه جز آلکس فرگوسن که به پسر خوش چهره ی خوش پوش تلفن کرد و گفت « پسر ، برگرد منچستر ، اوضاع رو براه می شه » بکام در فصل بعد منچستر یونایتد سه گانه ی جادویی را برد . ولی دورتر از اولد ترافورد لعنش می کردند و نفرین . سه سال بعد همان پسر خوش پوش خوش چهره لعنتی در اکتبر 2001 قهرمان انگلیسی ها شده بود . پس از نواختن آن ضربه ی آزاد در لحظات آخرین بازی انگلیس در دیدار های مقدماتی جام جهانی 2002 برابر یونان . با آخرین شوت ،شوتی که انگلیس را راهی جام جهانی کرد . توپ که بر تور نشست همه به پایش افتادند. نامش را هورا کشیدند.شیطان خبیث دیروز شد فرشته ی نجات بخش امروز . واکنش بیرحمانه انگلیسی ها برابر پسر خوش چهره خوش پوش پس از اخراجش برابر آرژانتین از یک سو گویای بی تابی شان برای توفیق در جام جهانی بود ، و از سوی دیگر نمایانگر بی اعتمادی شان به بکام . آن ها آن زمان او را بازیکنی بیش از باد‌شده می خواندند. یکی از آن بچه ها نرنرهایی که فرگوسن زیر و بال و پرش را گرفته . می گفتند آنقدر به « آن گل» نناز ، به توپی که در اوت 1996 برابر وین بلدون از زمین خودی وارد دروازه نایل سالیوان کردی . می گفتند برو و وقتت را با دوست دختر خوانده ات سپری کن . می گفتند پسر خودشیفته ، استاد بازی با موهای طلای اش شده . بکام برای منچستر یونایتد بازی می کرد ، برای موفق ترین باشگاه لیگ برتر ، برای تیمی که همه جزء یونایتدی ها از آن نفرت داشتند و از همه بیشتر از پسر خوش تیپ اش که نماد موفقیت یونایتد پر زرق و برق بود . پسر خوش چهره و خوش پوش بهای جوان بودنش را پرداخت ، قیمت زیبا بودنش را ، قیمت موفق بودنش را . بایست شکیبا می ماند تا فرایند بخشایش سپری شود ، تا تیم ملی را به دندان بکشد و او را ببخشایند . ولی لحظه تعیین کننده پسر خوش چهره خوش پوش نه جام جهانی 1998 و نه ضربه آزاد 2001 برابر یونان ، بلکه نوامبر 2000 بود که پیتر تیلور او را کاپیتان تیم ملی انگلیس خواندو اریکسون به آن تصمیم اقتدا کرد. او شد مرد اول تیم ملی و فصل بعد بهترین فصلش در اولدترافورد را سپری کرد. در جام جهانی 2002 تک گل انگلیس برابر آرژانتین را زد تا آرژانتین در مرحله گروهی حذف شود، با ضربه ای از روی نقطه پنالتی تا انتقام جای خالی اش در صف پنالتی زنان چهار سال پیش را بگیرد . پس از آن گل ، گویی همه گناهان کرده و ناکرده بکام را بخشودند.