کتاب پیامدهای مدرنیت - گیدنز

کتاب پیامدهای مدرنیت به قلم آنتونی گیدنز و ترجمه ی محسن ثلاثی در نشر مرکز به چاپ رسیده است.

این کتاب در واقع به صورت یک رساله ی بلند ارائه شده است. برای آنکه جریان مباحثات به شیوه ی ناگسسته ای عرضه گردد،مطالب کتاب نه به صورت فصلهای جداگانه بلکه در فصلهای پی در پی تقسیم بندی شده است. اندیشه های بیان شده در این اثر با نوشته های پیشین نویسنده پیوند مستقیمی دارند و غالبا به آنها ارجاع داده شده اند، این ارجاع ها برای داعیه هایی انجام گرفته اند که در یک اثر تا این حد مختصر به درستی نمی توان از آن دفاع کرد. در بخش های مختلف آن تحلیلی از مدرنیت با تاکید بر جنبه های فرهنگی و معرفت شناختی ارائه شده است.

در این کتاب است استدلال می شود که سردرگمی ناشی از این احساس که دانش نظامدار درباره ی سازمان اجتماعی دست نیافتنی است،بیشتر از این ادراک بسیاری از ماها سرچشمه می گیرد که در قلمرو رویدادهایی گرفتار آمدیم که نمی توانیم آنها را به خوبی دریابیم و در بیشتر موارد از دست ما خارج اند. برای تحلیل چگونگی رخداد این قضیه نیاز به اختراع اصطلاح های تازه مانند پسامدرنیت نیست. درک ماهیت ناپیوستگی های نهادهای اجتماعی مدرن که از برخی جهات بی همتایند و از جهات صوری با همه نوع سامان سنتی تفاوت دارند مقدمه ای ضروری بر تحلیل ماهیت واقعی مدرنیت و تشخیص پیامد های آن دانسته شده است.

برشی از متن کتاب

پس ازسرمایه داری که یکی از برزگترین عناصر نهادی دخیل در تشدید و گسترش نهادهای مدرن می باشد، عنصر نهادی دیگر دولت ملی است. هرچند مصالح دولتها و رونق سرمایه داری گاهگاه همگرا بوده اند، اما دولتهای ملی و نظام دولت ملی را نمی توان بر مبنای پیدایش فعالیت اقتصادی سرمایه داری تبیین کرد. نظام دولت ملی تحت تاثیر انواع رویدادهای محتمل از بطن سامان پراکنده ی قلمروها و امیرنشینهای مابعد فئودالی پدیدار شد، همان قلمروهایی که وجودشان اروپا را از امپراطوریهای ارضی متمرکز متمایز ساخته بود. گسترش نهادهای مدرن در سراسر جهان، در اصل پدیده ای غربی بوده و تحت تاثیر چهار بعد نهادی یادشده در بالا قرار داشته است. دولتهای ملی قدرت اداری را بسیار موثرتر از آنچه که دولتهای سنتی می توانستند انجام دهند، تمرکز بخشیدند و در نتیجه، حتی دولتهای بسیار کوچک توانستند منابع اجتماعی و اقتصادی را بسیار فراتر از آنچه که در دسترس نظامهای پیش از مدرن قرار داشت، بسیج کنند. تولید سرمایه داری به ویژه هنگامی که با صنعتگرایی همراه شد، جهش بزرگی را در جهت افزایش ثروت اقتصادی و نیز قدرت نظامی پدید آورد. آمیزه ای از این عوامل، توسعه طلبی غربی را به ظاهر مقاومت ناپذیر ساخت. پشت این مجموعه های نهادی، سه منبع پویایی مدرنیت را پیش از این تشخیص داده ایم که عبارتند از، فاصله گیری زمانی ــ مکانی، ازجا کندگی و بازاندیشی. این عوامل را نمی توان نوعی نهاد به شمار آورد، بلکه کارشان ایجاد شرایط تسهیل کننده برای گذارهای تاریخی است که در عبارتهای پیشین یادآور شدیم. بدون کمک این عوامل انقطاع مدرنیت از سامانهای سنتی با این شدت، سرعت و در یک سطح جهانی نمی توانست رخ دهد. این عوامل در ابعد نهادی مدرنیت هم دخیل بوده و هم مشروط به این ابعاد بوده اند.

نویسنده: آنتونی گیدنز مترجم: محسن ثلاثی انتشارات: مرکز