کتاب می دانم که هیچ نمی دانم - کارل پوپر

کتاب می دانم که هیچ نمی دانم نوشته ی کارل پوپر با ترجمه ی پرویز دستمالچی توسط انتشارات ققنوس به چاپ رسیده است.

کارل رایموند پوپر اگر بزرگترین فیلسوف قرن بیستم نباشد، بی شک یکی از بزرگترین هاست. او نزدیک به یک قرن زندگی کرد و اندیشه هایش تحت تاثیر حوادث این دوران بود. نظریه شناخت او، همچون فلسفه سیاسی اش از یک سو، تحت تاثیر نظریه ی نسبیت اینشتین و از سوی دیگر، متاثر از حوادث مربوط به جنگ اول و دوم جهانی است. پوپر را می توان فیلسوفی متواضع و دارای عشقی بی پایان به کشف حقیقت توصیف کرد. او بیش از هر چیز در پی یافتن پاسخ های عملی برای مسائل و مشکلات علوم و جامعه بود.

پوپر پیرو فیلسوف دوران روشنگری، ایمانوئل کانت، و از مدافعان بی چون و چرای اندیشه های لیبرال و جامعه باز به معنای جامعه ی کثرت گراست. کتاب او به نام «جامعه ی باز و دشمنان آن»  تصفیه حسابی تاریخی و نقادانه با نظریه پردازان و پیروان کهن و نوی اندیشه های سیاسی تام گرایانه است. پوپر پایه گذار مکتب خردگرایی انتقادی و از مخالفان سرسخت تام گرایی سیاسی، از افلاطون تا مارکس، و پیرو خستگی ناپذیر دموکراسی پارلمانی لیبرال است. او اراده و تصمیم آزاد انسان را تعیین کننده مسیر زندگی و تاریخ می داند و مخالف هر نوع جباریت است.

کتاب حاضر از دو بخش تشکیل شده. بخش اول ترجمه ی کتاب می دانم که هیچ نمی دانم است. این کتاب مجموعه ی مصاحبه هایی است که روزنامه دی ولت در سال 1987 و 1990 با پوپر انجام داده است‌. در این مجموعه او از نقش فروید، وظیفه ی روشنفکران، روش و نظریه ی شناخت، آزمون و خطا در علوم و جامعه، دموکراسی و اندیشه های سیاسی تام گرایانه و... سخن می گوید. بخش دوم  کتاب دو نطق از مجموعه ی سخنرانی های پوپر است که از کتاب در جستجوی دنیایی بهتر انتخاب شده اند. یکی از آن ها درباره غرب و دیگری درباره ی دموکراسی و اشکال گوناگون اندیشه های تام گرایانه است.

فهرست