کتاب فرانکی خیارشور 1 (شلخته)

کتاب شلخته اولین جلد از مجموعه ی فرانکی خیار شور، نوشته ی اریک وایت و ترجمه ی صبا اسلامی توسط انتشارات پرتقال به چاپ رسیده است.

فرانکی پسر بازیگوش و ماجراجویی است که قدرت تخیل بالایی دارد. اطرافیان او که شاهد شیطنت ها و خرابکاری هایش بوده اند لقب های زیادی مثل جوینده ی گنج، شکارچی عتیقه و دزد قبرستان را به او داده اند. خودش لقب فرانکی خیارشور که مادر روی او گذاشته را دوست دارد. یک روز که فرانکی در حال رفتن به خانه ی دوستش بود؛ مادر از او خواست تا قبل از رفتنش اتاقش را مرتب کند؛ فرانکی که اصلا حوصله ی تمیز کردن اتاقش را نداشت و از این کار خوشش نمی آمد؛ همه ی وسایلش را داخل کمد اتاق چپاند، اما طولی نکشید که همه ی آن ها از کمد بیرون ریخت. مادر به اتاق فرانکی رفت تا ببیند اتاقش مرتب شده یا نه. اما وقتی دید اتاق بدتر شده به او گفت مجبور نیستی اتاقت را تمیز کنی. فقط یک قانون وجود دارد؛ اگر مشکلی پیش بیاید، خودت باید آن را حل کنی. فرانکی که نمی دانست مادر با این تصمیم قصد تنبیه او را دارد احساس استقلال کرد و خیلی خوشحال شد. او به خانه دوستش رفت و بعد از بازی با او به اتاقش برگشت؛ و تا جایی که می توانست بازی کرد و وسیله ها و کارت های بازی و ... را در اتاقش روی زمین ریخت. مدتی بعد کپه ای از اسباب بازی و لباس جلوی تخت او ایجاد شد که باید برای رفت و آمد همه ی آن ها را زیر پایش له می کرد. تا اینکه ...

 

 

برشی از متن کتاب

فرانکی روی ابرها سیر می کرد. دیگر نگران نبود که وسایل را کجا بگذارد. از بازی کردن با یک اسباب بازی خسته شده ای؟ اشکالی ندارد، فقط بیندازش روی کپه ی خرت و پرت ها. اگر هم کپه ی وسایل ولو شد روی زمین، یکی دیگر بساز. این همه اتاق تمیز نکردن فرانکی را گرسنه کرد. به آشپزخانه رفت و برای خودش ساندویچ سالامی با مخلفات درست کرد و ردی از خوراکی روی پیشخان آشپزخانه به جا گذاشت. پایپر از پشت صفحه ی ورزشی روزنامه سرکی کشید و گفت: "مامان همین الان این جا را تمیز کرده. چیزی زمین نریزی." فرانکی گفت: "مشکلی نیست. با هم به توافق رسیدیم." مامان همین که وارد آشپزخانه شد، داد زد: "این جا چرا این قدر کثیف شده؟" فرانکی از جا پرید. "من فکر کردم..." مامان گفت: "فقط اجازه داری اتاق خودت را به هم بریزی. قرار نیست بقیه ی خانه را از بین ببری. این غذاها را هم تا فاسد نشده اند، جمع کن." فرانکی گفت: "قبول." مامان گفت: "مراقب باش خرده نان نریزی." پایپر گفت: "دیدی گفتم." فرانکی همه چیز را جمع کرد. ترجیح می داد ساندویچش را توی اتاق خودش بخورد؛ تنها جایی که ریختن خرده نان آزاد بود. در راه رسیدن به تخت اتاقش باید از لا به لای کلی خرت و پرت رد می شد، درست مثل رانندگی توی مسیر ماشین برقی های شهربازی، و بعد باید از روی کارت های مسابقه ی یوگی مون می پرید که ناگهان... سر جایش میخکوب شد. می ترسید پایین را نگاه کند. به خودش گفت چیزی نیست. احتمالا فقط چوب شور است یا یک سوسک خیلی گنده یا... چیزی زیر پایش گفت: "وقت چکش کاری است." نفس فرانکی بند آمد و ساندویچ سالامی با مخلفات از دستش ول شد. برو روبو را لگد کرده بود! و پای مکانیکی مخصوص ضربات کونگ فوی آدم آهنی اش شکسته بود!! فرانکی سعی می کرد آرامش خودش را حفظ کند، با احتیاط جنگجوی زخمی اش را از روی زمین برداشت. پای آدم آهنی از یک تکه نوار پلاستیکی نقره ای آویزان بود. فقط یک نفر می دانست چه طور او را نجات بدهد. فرانکی چرخید و پایش روی کارت یوگی مون سر خورد. هر طور بود خودش را سر پا نگه داشت، اما به کپه ای از قوطی های آبمیوه خورد و آن را واژگون کرد. رفت سروقت پایپر. او داشت کفش های میخ دار ورزشی اش را بر اساس فصل های سال مرتب می کرد. فرانکی گفت: "بابا را ندیدی؟" پایپر گفت: "نچ." مامان توی راهرو فرانکی را دید و گفت: "کاری داشتی؟" فرانکی برو روبو را پشتش پنهان کرد. اگر خودش نمی توانست از پس حل کردن این مشکل بربیاید، دوباره مجبور می شد اتاقش را تمیز کند. گفت: "مشکل خاصی نیست؛ موضوع مردانه است." مامان به راهش ادامه داد. "خیلی خب." فرانکی به طبقه ی پایین رفت. لوسی توی پارک بازی اش نشسته بود و برنامه ی تلویزیونی محبوبش، آوریل جهانگرد را تماشا می کرد. یک دخترک کارتونی کله کمبزه ای به زبان فرانسوی گفت: "سلام، دوستان من! بیایید با هم برویم سفر!" هیچ اثری از بابا نبود. فرانکی رفت به طرف پارکینگ.

نویسنده: اریک وایت مترجم: صبا اسلامی انتشارات: پرتقال