کتاب شیمو، خورشید، آسمون تو خونه می شه مهمون

کتاب شیمو، خورشید، آسمون تو خونه می شه مهمون،سی و یکمین جلد از ترانه های شیمو شیمو سروده ی محمد کاظم مزینانی و تصویرگری لوسی کازینس توسط انتشارات پنجره به چاپ رسیده است.

متن داستان این کتاب در قالب شعر می باشد و ماجرا از یک روز گرم تابستانی شروع می شود. موش کوچولو در هوای گرم تابستان لباس مخصوص شنایِ خود را می پوشد تا کمی آب تنی کند و بدنش خنک شود اما ناگهان هوا سرد می شود و دانه های برف از آسمان بر روی زمین می نشینند. شیمو با عجله به خانه می رود تا لباس گرمِ زمستانی بپوشد؛ پس از مدتی به یک باره دانه های برف تبدیل به باران می شوند. او حسابی تعجب می کند و قبل از این که کاملا خیس شود به خانه می رود تا بارانی اش را به تن کند. او چتر خود را به گربه می دهد تا موهای تنش خیس نشوند اما پس از مدتی هوا دوباره آفتابی می شود و فصل بهار از راه می رسد. موش کوچولو که از دیدن این تغییرات آب و هوایی آن هم به این سرعت حسابی تعجب کرده بود؛ ناگهان از خواب می پرد و متوجه می شود تمام این اتفاق ها یک خواب شیرین و طولانی بوده است.

شخصیت اصلی ترانه های این کتاب موش کوچک، باهوش و زرنگی به نام شیمو می باشد که سعی دارد در قالب اشعاری شیرین، به صورت غیر مستقیم کودکان را با مفاهیم مهم زندگی از جمله مهارت های مهم فردی مانند دست شویی رفتن، مسواک زدن، اعتماد به نفس، خلاقیت های کوچک و بزرگ، استقلال و کاهش وابستگی و هم چنین مهارت های مهم اجتماعی مثل دوست یابی، همدلی، عشق به دوستان، فرهنگ ترافیک و عبور و مرور، آشنایی با مشاغل، حیوانات و بسیاری موضوعات دیگر آشنا کند.

شیمو، خورشید، آسمون تو خونه می شه مهمون جلد سی و یکم از مجموعه ی ترانه های شیمو شیمو می باشد که در چند جلد از جمله شیمو نه دور نه نزدیک عکس می گیره چیک و چیک، بچه ها بیاین که دیره شیمو به موزه میره، شیمو شیرینی شادی کادو بهش چی دادی، شیمو صدف ستاره دریا چه کیفی داره، شیمو نقاشی بازی یه وقت منو نندازی و... تهیه و چاپ شده است. اشعار ساده، آهنگین، صفحات کاملا مصور با رنگ آمیزی شاد از جمله نکاتی هستند که جذابیت این مجموعه را میان کودکان دو چندان کرده است.

برشی از متن کتاب

شیمو بیداره، می گه هنوز خوابه خرسکم خرسی می گه: فکر کنم مریض شدم من یه کم بلند می شه شیموجان پرده رو پس می زنه گنجیشک آواز می خونه نفس نفس می زنه خورشید و ابرها دارن بازی قایم باشک چترمو بردارم یا هوا کنم بادبادک؟ خورشید داره می خنده نشسته ابر یه گوشه شیمو خانوم تو فکره چه جور لباس بپوشه خورشید بازم در می آد ابرها کجان؟ یه گوشه شیمو می ره یه مایو بر می داره می پوشه نفس نفس می زنه گنجیشکه توی گرما می خواد بره خنک شه میان آب دریا شیمو میان گرما بستنی هی می خوره نوشابه ی خوشمزه داره با نی می خوره بستنی رو دوست داره شیمو خانوم همیشه می خواد بره توی آب هوا یهو سرد می شه شیمو حالا می لرزه سردش شده یه ریزه می بینه از آسمون یهویی برف می ریزه بدو می ره تو خونه شال و کلاه می کنه نگاه کنین چه کیفی میو سیاه می کنه شیمو غذا و دونه می ریزه روی زمین جیک جیکوها شماها تو سرما یخ می زنین مریض می شین شماها یه وقت تو برف و سرما پاشین بیاین چند روزی تو خونه ی گرم ما سردم نمی شه شیمو چون که پر و بال دارم راست می گی، چون که من هم بافتنی و شال دارم چی شد، چی شد، چطور شد چه اتفاقی افتاد؟ برف ها کجا رفت، چرا شُر و شُر بارون می آد شیمو می ره تو خونه یه کار واجب داره می پوشه بارونی شو چترشو بر می داره سیاه میو خیس نشی این چتر من مال تو خدا نکرده یه وقت خراب نشه حال تو شیمو می بینه اوضاع عوض می شه دوباره؟ نه بارونی، نه برفی هوا خوبه، بهاره لباس سبز پوشیدن درختا، بوته ها، باز جیک جیکو از خوشحالی داره می خونه آواز ببین چقدر ناز شدن درخت های خیابون بادبادک قشنگم برو توی آسمون نمی دونی بهار جون چقدر تورو دوست دارم کلاهمو بهتره برای تو بردارم          

(ترانه های شیمو شیمو 31) شاعر: محمد کاظم مزینانی تصویرگر: لوسی کازینس انتشارات: پنجره