Name: کتاب شکر جهان را تغییر داد | مارک آرونسون
Brand: چشمه
SKU: 2302
Price: 150000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

درباره‌ی کتاب شکر جهان را تغییر داد

این کتاب در پی توضیح حقیقتی است که در عنوانش می بینیم؛ شکر جهان را تغییر داد؛ آن قدر که می شود با خیالی آسوده دنیا را به پیش از شکر و پس از آن تقسیم کرد. تاریخ شکر بخش عمده ی چیزی است که خواننده قرار است بخواند؛ باستان شناسی شیرینی که سال ها طول کشید تا روی زبان آدم ها بنشیند. داستان تلخ و شیرین شکر احتمالا به کار بسیاری از کتاب خوان ها می آید؛ هر کسی که می خواهد بیشتر بداند و باور دارد دانایی را پایانی نیست.

برشی از متن کتاب

نبض زندگی شکر هیچ کس با کارگران افریقایی شاغل در صنعت شکر مصاحبه نکرد تا از آنان درباره ی کار سخت شان سؤال کند. آن ها به دنیا آمده بودند تا کار کنند و بمیرند. اما راهی برای شنیدن صدایشان وجود دارد. افریقایی هایی موسیقی، رقص ها و آهنگ هایی را با الهام از سرعت، نبض و ریتم زندگی های شان ساخته اند. در پورتوریکو، بومبا شکلی از موسیقی و رقص است که کارگران شکر آن را ابداع کرده اند. این رقص تصویری از گفت و گوی ریتمیک یک زن و مرد رقصنده است و همچنین نوازنده ی طبلی که آن زن را نگاه می کند تا ریتم مناسب را برای حرکات او پیدا کند. اگر یک متخصص این رقص را ببیند، هیچ خشم یا شورشی در آن پیدا نمی کند. ولی زمانی که زن حرکت می کند و تحت تأثیر حرکاتش قرار می گیرد، و زمانی که نوازنده ی طبل ریتم رقصش را می نوازد، کارگران می گویند آنان دیگر فقط کارگرانی نیستند که به دنیا آمده اند تا کار کنند و بمیرند بلکه موجوداتی زنده اند که این راه را برای حرف زدن با هم ابداع کرده اند. کارگران شکر در کوبا داستان های خود را با کلمات و اصوات به زومبا بیان کرده اند. همانطور که یکی از آهنگ ها می گوید«رئیس من نمی خواهد که طبل بزنم.» مباشران از این که بردگان از طبل استفاده کنند و پیام های خود را بفرستند و افکار شورشی شان را گسترش دهند، می ترسیدند. به طور مشابه، در برزیل رقصی به نام ماکوله له وجود دارد که در آن در پای مزارع شکر دیده می شود. ماکوله له رقصی با ساقه یا چوب نیشکر است بسیار شبیه به آموزش نظامی. در بسیاری از جزایر شکر، افریقایی ها رقص های مشابهی پیدا کردند که در آن مردم می چرخند، می پرند و به نظر می رسد یکدیگر را تهدید می کنند و به محض پیروزی چوب های شان را ثابت نگه داشته و با چرخش دور می شوند. این رقص ها تقلیدی از جنگ بدون هجوم واقعی به اربابان شان است. برخی از بردگان گام را فراتر گذاشتند، طوری که یا از مزارع شکر فرار می کردند یا به آن ها حمله می بردند، این هم وجه دیگری از داستان است. زمانی که بردگان افریقایی نمی توانستند زندگی خود را تحمل کنند، همه چیز را به مخاطره می انداختند تا فرار کنند یا بجنگند. مالکان تنها یک راه برای ساکت کردن کارگران شان داشتند؛ پرداخت هزینه ای بیش از حد یا جنگ یا شورش. گسترش رعب و وحشت کار مباشرها بود. نخستین دانشگاه واقعی جهان امروزه افراد کمی درباره ی جندی شاپور می دانند. اما در آن زمان جندی شاپور نام یک دانشگاه استثنایی بود. دانشگاه جندی شاپور در ایرانِ امروز قرار داشت در حدود سال های 400 تا 500 بعد از میلاد مسیح. ما فقط می توانیم تاریخ تأسیسش را حدس بزنیم و چیز بیشتری از آن نمی دانیم. آن دانشگاه محل ملاقات اندیشمندان بزرگ دنیا بود. در سال 529 پس از میلاد، مسیحیان، آموزشگاه های آتن را که مرتبط با شخصیت های علمی ای مانند سقراط، افلاتون و ارسطو بود، تعطیل کردند. برای همین محققان یونانی باقی مانده به جندی شاپور نقل مکان کردند. یهودیان نیز به آنان پیوستند و گروهی از مسیحیان به نام نسطوریان را پدید آوردند که سنت های کهن و علمی خود را داشتند.