کتاب سوال های چند هزار ساله 1

کتاب دنیای حقیقی و دنیای مجازی اولین جلد از مجموعه ی سوال های چند هزار ساله، نوشته ی استیون لو و ترجمه ی منصوره حسینی توسط انتشارات افق به چاپ رسیده است.

کتاب فوق مجموعه ای مصور، مشتمل بر مباحث اولیه فلسفه است که طیف گسترده و متنوعی از خوانندگان گروه سنی کودک تا نوجوان را دربرمی گیرد. این مجموعه به گونه ای علمی و منطقی به پرسش هایی همچون وجود خدا و زندگی بعد از مرگ، روح، سرچشمه خوبی و بدی، منشا جهان، دنیای حقیقی و مجازی و ...می پردازد. نویسنده کتاب قصد دارد که با طرح سوالات ساده اما بنیادی، ذهن مخاطبش را به چالش کشیده و او را به تفکر وادارد. او بر این باور است که اگر مردم به سوال های اساسی فکر نکنند، زندگی کسالت آمیز و افکاری بیمار خواهند داشت. این اثر، هنر اندیشیدن را به مخاطبش می آموزد و می گوید که برای پذیرش هر چیز باید دلیلی قانع کننده وجود داشته باشد. این کتاب با زبانی ساده و بیانی شیوا و روان همراه با ارائه داستان هایی جالب و با چاشنی طنز به آموزش فلسفه می پردازد. در فصل اول نظرات دو گروه موافق و مخالف گیاه خواری مطرح شده است و خواننده باید تجزیه و تحلیل کند که گوشت خواری بهتر است یا گیاه خواری؟ فصل دوم به دنیای مجازی پرداخته است و مخاطبش را در سر دوراهی قرار می دهد که آیا در دنیای واقعی زندگی می کند یا در دنیایی مجازی مثل فضا و محیط بازی های کامپیوتری به سر می برد؟ فصل سوم به حقیقت و هویت شخصی انسان ها می پردازد و این سوال را مطرح می کند که آیا حقیقت وجودی بشر، مغز است یا روح یا بدن؟ مثلا در زمینه توجیه گوشت خواری به آوردن چند دلیل بسنده کرده است که بیشتر مردم خوردن گوشت را قبول دارند. خوردن آن مطابق طبیعت ماست و هدف از پرورش حیوانات، خوردن آن هاست. همچنین خوردن گوشت حیوانات را به دلیل نداشتن عقل و ادراک آن ها جایز می داند اما در نهایت تصمیم گیری خوردن یا نخوردن گوشت را به خود شخص واگذار می کند. همچنین به این که انسان حیوان ناطق است تاکید می کند و او را دارای عقل و ادراک می خواند و خوردن گوشت او را صحیح نمی داند.

فهرست

مقدمه ی مترجم مقدمه ی نویسنده: سوال های بزرگ فصل 1: آیا لازم است گوشت بخوریم؟ فصل 2: چگونه دریابم که جهان مجازی نیست؟ فصل 3: من کجا هستم؟ اصطلاحات فلسفی منابع

برشی از متن کتاب

چگونه دریابم که جهان مجازی نیست؟ جیم با کامپیوتر بازی می کند. نام بازی، زندان ها و هیولاست. او برای پیروز شدن در بازی، باید در دالان های تودرتو بدود و همه ی هیولاها را بکشد تا امتیاز به دست بیاورد. همان طوری که می بینید، جیم این بازی را خیلی دوست دارد، به خصوص زمانی که هیولا کشته می شود او لذت بیش تری می برد. بهتر است از همین حالا درباره ی اتفاقات بدی که برای جیم رخ می دهد، هشدار بدهم. اما قبل از آن، باید چیزهایی در ارتباط با واقعیت مجازی بگویم. واقعیت مجازی دالان های تودرتو، تفنگ، هیولا و امتیازات در بازی کامپیوتری جیم، واقعی نیستند. آن ها را چیزی به نام واقعیت مجازی می سازد، یعنی جهانی که کامپیوتر به وجود آورده است. واقعیت مجازی، از محیطی مجازی درست شده است که شامل چیزهای مجازی می شود. احتمالا خودتان در مواقعی از زندگی به این واقعیت مجازی می رسید. اگر تا به حال از این جور بازی های کامپیوتری مانند رانندگی با ماشین یا پرواز با هواپیما انجام داده باشید، می دانید که همه ی ماشین ها، مسیر مسابقه، هواپیما و غیره، در این بازی ها مجازی هستند و وجود حقیقی ندارند. کلاه کاسکت وقتی با کامپیوتر بازی می کنید، اتفاقات را در صفحه ی نمایش مشاهده می کنید. اما حالا راه های دیگری برای تجربه ی واقعیت مجازی وجود دارد. مهندسین کامپیوتر، کلاهی ساخته اند که وقتی آن را بر سرتان می گذارید، کاملا در محیط واقعیت مجازی قرار می گیرید. وقتی سرتان را می چرخانید، تصویری که می بینید تغییر می کند، درست مانند وقتی که در محیط واقعی هستید. مثلا اگر سرتان را به طرف چپ بچرخانید، هر چه را که در سمت چپ محیط مجازی هست، می بینید. و اگر به پایین نگاه کنید، آن چه را که در کف محیط مجازی است، خواهید دید و اگر سرتان را به عقب برگردانید، آن چه را که پشت سرتان در محیط مجازی قرار دارد، می بینید. در این کلاه بلندگویی جاسازی شده که صدای محیط مجازی را از طریق آن می شنوید. به این ترتیب با کلاهی که بر سر دارید، همه چیز را می بینید و می شنوید، گویی این محیط مجازی کاملا شما را احاطه کرده است. مشت و لگد مجازی از امکانات دیگری که وجود دارد، دست کش های الکترونیکی است که مشت های مجازی را کنترل می کنند. وقتی دستکش را به دستتان می کنید و کلاه را بر سرتان می گذارید، می توانید مشت های مجازی را هدایت کنید و با تفنگ های مجازی به موجودات غیرواقعی تیراندازی کنید. اگر کامپیوتری را که واقعیت مجازی تولید می کند، با سیم به نقطه ی حساسی از بدن، مثلا مچ پا وصل کنید، هنگام گام برداشتن به جلو، گمان می کنید که واقعا درون محیط مجازی راه می روید. حال فرض کنیم که وسایلی را مانند کلاه، دستکش و آن چه به مچ پا وصل می شود، به جیم بدهیم و آن ها را به یک کامپیوتر قوی وصل کنیم. این بار بازی زندان ها و هیولا بسیار واقعی تر می شود و او گمان می کند که زندان ها و راهروها، کاملا او را احاطه کرده اند، طوری که می تواند دست دراز کند و دیوارها را لمس کند.                      

• پرسش ها، داستان واره ها، گفت و گوها، و فرضیه هایی درباره ی دنیای حقیقی و دنیای مجازی
• نویسنده: استیون لو
• مترجم: منصوره حسینی
• انتشارات: افق