کتاب سنجاب های آتش پاره! - زعفران

کتاب سنجاب های آتش پاره! نوشته ی آدام رابین و ترجمه ی محبوبه نجف خانی با تصویرگری دنیل سلمیری توسط انتشارات زعفران به چاپ رسیده است.

بیرون شهر، کنار جنگل، خانه ی قدیمی کوچکی وجود داشت که پیرمردی به نام "فوک وایر" تک و تنها در آن زندگی می کرد. آقای فوک وایر خیلی غر می زد و بداخلاق بود. او از همه ی حیوانات به جز پرنده ها بدش می آمد و هرگز اجازه ی نزدیک شدن آن ها به خانه اش را نمی داد.

پیرمرد با این که اصلا نقاش خوبی نبود اما هر روز در حیاط خانه می نشست و تصویر پرنده هایی که اطرافش پرواز می کردند را می کشید. هر سال با آمدن فصل سرما و شروع کوچ پرنده ها پیرمرد حسابی تنها می شد. به همین خاطر سعی کرد کاری کند تا مانع رفتن پرندگان شود؛ او تعداد زیادی ظرف های رنگی درست کرد و داخلشان دانه ریخت. سپس هر یک رادر حیاط از گوشه ای آویزان کرد. خیلی زود پرنده ها متوجه دانه ها شده و هر روز برای خوردن غذا به حیاط خانه ی پیرمرد می آمدند.

اما بعد از مدتی سر و کله ی سنجاب ها هم پیدا شد. هر وقت که پیرمرد جادانه ای ها را پر می کرد، سنجاب ها زودتر از پرنده ها دانه ها را می خوردند. پیرمرد چند بار سعی کرد که جلوی این کار آن ها را بگیرد اما هر بار ناکام می ماند و سنجاب ها گستاخ تر از قبل باز می گشتند تا این که بلاخره برای مقابله با سنجاب ها راهی به ذهنش رسید ... کتاب فوق با بیان داستانی کودکانه و نقاشی های زیبا دوستی و محبت به حیوانات را به کودکان می آموزد.

برشی از متن کتاب

وقتی هوا کمی سرد شد و رنگ برگ درختان کم کم تغییر کرد، پیرمرد غصه اش گرفت. چون می دانست به زودی، با سرد شدن هوا، پرنده ها مثل هر سال، به طرف جنوب پرواز می کنند و او دوباره تنها می ماند. یک دفعه، فکری به ذهنش رسید: اگر به پرنده ها دانه بدهد شاید آن ها از خانه اش نروند. پیرمرد دست به کار شد. چند جادانه ای قشنگ ساخت و به درخت های توی حیاط آویزان کرد. بعد، توی آن ها توت و دانه های خوشمزه ریخت. خیلی زود پرنده ها متوجه ی دانه ها شدند و از آن به بعد برای خوردن دانه ها فقط نوی حیاط پیرمرد می آمدند. اما فقط پرنده ها نبودند که از جادانه ای ها خوششان آمده بود، سنجاب های توی جنگل هم خوششان آمده بود. خیلی از آدم ها نمی دانند که سنجاب ها باهوش ترین حیوانات جنگل اند. راستش را بخواهید این حیوانات بامزه ی کوچولو یک پا نابغه اند. آن ها می توانند توی درخت لانه بسازند. با کپه ی برگ، تخت خواب درست می کنند و با شاخه های کوچک و خاک و آب دهانشان بادکنک هایی به شکل جعبه می سازند. حتی ریاضی شان هم عالی است. زمستان داشت به سرعت از راه می رسید و سنجاب ها باید یک عالمه غذا جمع می کردن تا برای فصل سرما آمده شوند. برای همین تصمیم گرفتند کمی از دانه های پرنده ها را بردارند. پرنده ها از کار سنجاب ها اصلا خوششان نمی امد. همین طور هم پیرمرد. وقتی پیرمرد فهمید که سنجاب ها کمی از دانه ها را کش رفته اند مشتش را به طرف سنجاب ها تکان داد و فریاد زد: «ای سنجاب های آتش پاره!» پیرمرد جادانه ای ها را دوباره پر کرد، اما این بار ان ها را به بند رخت آویزان کرد، بعد برگشت تو خانه. مطمئن بود که سنجاب های دیگر نمی توانند خودشان را به دانه ها و توت ها برسانند.    

(کتاب های زعفرانی) نویسنده: آدام رابین مترجم: محبوبه نجف خانی تصویرگر: دنیل سلمیری انتشارات: زعفران