کتاب رکسانا نیستم اگر ... - طباطبایی

کتاب رکسانا نیستم اگر ... به قلم ناهید طباطبایی توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

کتاب "رکسانا نیستم اگر..." مجموعه ی هشت داستان کوتاه با عناوین "مرا ببوس"، "بهار دلنشین"، "پارمیدای من کوش؟"، "زندان سکندر"، "سودی و فافا"، "رکسانا نیستم اگر..."، "کلاه گیس" و "کجا را گفته اند؟" می باشد که مسائل اجتماعی را در ورای شخصیت ها و حکایت هایی متفاوت و متمایز از یک دیگر برای مخاطب شرح می دهد. در داستان "رکسانا نیستم اگر"، شخصیت اصلی داستان "رکسانا"، دختری مجرد است که خویی پسرانه داشته و خواهری به نام "آتوسا" دارد و پدرش نیز صاحب شرکتی بزرگ می باشد. در ابتدای داستان آتوسا که به تازگی ازدواج کرده با همسرش راهی "وین" هستند؛ خانواده اش آن ها را در فرودگاه بدرقه می کنند و قرار بر این می شود که دو هفته ی دیگر نیز پدر و مادر به آن ها بپیوندند. در حین خداحافظی، رکسانا به خواهرش، در رابطه با حل مشکلی بزرگ قول می دهد و به او اطمینان می بخشد که حتما مساله را حل خواهد کرد. در واقع این مشکل مربوط به پدرشان است که با منشی شرکت خود، "نسرین"، ارتباط مخفیانه برقرار کرده و مادر نیز، از آن اطلاع یافته، این موضوع به شدت او را ناراحت و افسرده ساخته اما به هیچ وجه ناراحتی خود را بروز نمی دهد. دو هفته پس از رفتن آتوسا، مادر به تنهایی راهی وین می شود و رکسانا نیز به هر بهانه ای که شده از همراهی کردن او خودداری می کند چرا که نقشه های بزرگی برای پدر و نسرین در سر دارد و می خواهد به این رابطه خاتمه دهد.

برشی از متن کتاب

شهاب شیر آب را باز کرد و زیر لب به همسایه ها فحش داد. اگر او باغچه را آب نمی داد، هیچ کس دیگر حالش به باغچه نمی سوخت. انگشتش را سر شیلنگ فشار داد و به رنگین کمان قطره های آب که  زیر آفتاب هنوز داغ عصر تابستان برق برق می زد، خیره شد. دلش گرفت. اگه فرزانه این جا بود صدایش می کرد و رنگین کمان را نشانش می داد. هنوز دو ماه نشده، دلش تنگ شده بود. با بقیه ی روزهایش می خواست چکار کند؟ حالا آن جا شب بود یا روز؟ چه ساعتی بود؟ مهم نبود. خیلی از هم دور بودند، خیلی. نوک شیلنگ را بیش تر فشار داد و برگ های تازه رسته ی مو را زیر فشار آب گرفت. برگ ها نازک و لطیف بودند و خودشان را مدام از زیر آب کنار می کشیدند. بعد انگشتش را شل کرد و رزهای درشت دم پایش را آب داد. این رزها را برای فرزانه کاشته بود. همان روزی که از زندان آزاد شده بود آن وقت ها که فکر نمی کرد حتی یک روز دیگر از هم جدا بمانند. درخت سیب پر از برگ های ریز کرک دار بود. اما درخت گیلاس برهنه بود. تگرگ درشت بهاری به جز چند برگ روی شاخه های پایینی، چیزی باقی نگذاشته بود. شهاب نگاهی به ساعتش انداخت و شیلنگ پاچه ی شلوارش خیس کرد. زیر د. بعد لب به شیلنگ فحش داد هنوز می توانست بیست دقیقه ی دیگر توی حیاط بماند. بعد می رفت دوشی می گرفت و حاضر می شد. قرار بود چند تا از همکارها بیایند دنبالش و ببرندش مهمانی. هنوز هیچ چی نشده همسران دوستانش برایش لقمه می گرفتند. همان هایی که سال ها با فرزانه رفت و آمد داشتند. هر چند که هیچ وقت نتوانسته بودند رابطه ی نزدیکی با او داشته باشند، از این که سیر تا پیازش را برای آن ها تعریف نمی کرد، حرص شان می گرفت و حالا مثل این که می خواستند تلافی دربیاورند، تند تند این خواهر زاده و آن برادر زاده یشان را معرفی می کردند. حال شهاب از این جور زن ها به هم می خورد. به نظرش می امد که می خواهند برایش پا اندازی کنند درست که از فرزانه جدا شده بود، اما این قدرها هم بی معرفت نبود به خصوص که هنوز نمی دانست تا کی می تواند از او جدا بماند. بیست سال زندگی رشته های محکمی بین آن ها کشیده بود که به این آسانی ها پاره نمی شد. هر دو توی دانشکده سر یک کلاس نشسته بودند. یک درس خوانده بودند و هوادار یک گروه بودند و دوستان مشترکی داشتند. هر دو با هم کوه می رفتند، در تظاهرات شرکت می کردند، کتاب می خریدند، کتاب می خواندند، آن قدر هم سلیقه بودند که وقتی ازدواج کردند و کتاب های شان را به خانه های خودشان بردند، از هر کتاب دو نسخه داشتند: دن ارام، زمین نو آباد، گذر از رنج ها و خیلی های یگر. تا این سال های آخر که فرزانه خواسته بود بروند و یک جای دیگر زندگی کنند...

فهرست

مرا ببوس بهار دلنشین پارمیدای من کوش؟ زندان سکندر سودی و فافا رکسانا نیستم اگر... کلاه گیس کجا را گفته اند؟

نویسنده: ناهید طباطبایی انتشارات: چشمه