کتاب ته جدولی‌ها 3 (راز دروازه بان شبح مانند)

درباره کتاب ته جدولی‌ ها 3

کتاب "ته جدولی‌ها" از دسته کتاب‌های رمان کودک و نوجوان روایت‌گر داستانی خواندنی و زیبا می‌باشد؛ داستانی با متنی ساده و روان، به همراه تصاویری رنگی و مرتبط با محتوای قصه، که برای مخاطب نوجوان به نگارش درآمده است.

ماجرای این جلد از کتاب، در روز یکشنبه، ششم سپتامبر، یعنی آخرین روز تعطیلات تابستان، آغاز می‌شود. پاچلفت و کامونیاس مطابق روال همیشگی خود، درحال انجام بازی رایانه‌ای هستند؛ آن‌ها در تیم‌های سه نفره‌ی فوتبال، مقابل یک‌دیگر بازی می‌کنند. قبل از شروع بازی، کامونیاس و پاچلفت، مجازات سختی را برای فرد بازنده تعیین کرده‌اند. مجازاتی که مطابق آن، بازنده موظف است که شخصی از اعضای تیم سوتوآلیو را به عنوان الگوی خود در فوتبال معرفی کند؛ الگویی به شدت غیر منطقی. زیرا هیچ یک از افراد این تیم ته جدولی، لایق الگو شدن نیستند.

البته بازنده باید این کار را در مدرسه و مقابل چشمان همه‌ی دانش‌آموزان انجام دهد. دقایقی بعد، پاچلفتی بازی را به کامونیاس می‌بازد. بنابراین او موظف است که فردا، به هنگام دیدار با همکلاسی‌هایش، شرط باخت خود را عملی کند.

با طلوع خورشید، روز اول مدرسه آغاز می‌شود. پاچلفت نگران و مضطرب، در فکر معرفی شخصی به عنوان الگو برای خود می‌باشد؛ کاری که برایش به شدت سخت و دشوار است. غافل از اینکه، با رویدادی به مراتب مهم‌تر روبه‌رو خواهد شد؛ رویدادی که او را وارد ماجراهایی خواندنی خواهد کرد.

شخصیت اصلی ته جدولی‌ها، پسری نوجوان و بازیگوش می‌باشد که همه‌ی اطرافیانش وی را با عنوان "پاچلفت" خطاب می‌کنند. پاچلفت، راوی داستان کتاب نیز هست و خواننده روایت‌های قصه را از زبان او می‌خواند. وی و اغلب دوستان و همکلاسی‌هایش، علاقه‌ی بسیار شدیدی به فوتبال دارند.

پاچلفت، دوستی صمیمی نیز به نام "کامونیاس" دارد؛ فردی که همیشه و همه‌جا همراه و هم‌بازی پاچلفت می‌باشد. آن‌ها در مدرسه، عضو تیمی به نام "سوتوآلیو" هستند؛ تیمی به شدت ضعیف که جزو ته جدولی‌های فوتبال مدرسه است.

بخشی از کتاب ته جدولی ها 3

معلم زبان‌مان طرفدار بارساست و می‌گوید قدیم‌ها دروازه‌بان خیلی معروفی توی بارسا بازی می‌کرده به اسم پلاتکو.

گویا یک روز بعدازظهر مسابقه‌ی خیلی مهم و باورنکردنی‌ای توی شهر سانتاندر برگزار شده: بازی فینال جام حذفی بین بارسلونا و رئال سوسیه داد. پلاتکو با چنگ و دندان از دروازه‌ی تیمش محافظت کرده و آخر سر بارسا آن بازی را برده و قهرمان شده. بعد از آن بازی، یکی از شاعرهای خیلی معروف برای آن دروازه‌بان شعری سروده به نام چکامه‌ای برای پلاتکو.

آن شاعر رافائل آلبرتی بوده.

تا جایی که من می‌دانم، این تنها باری در تاریخ است که شاعری برای دروازه‌بان فوتبال شعر سروده.

اگر آن روز بعدازظهر شاعر یا نویسنده‌ای بازی فوتبال ما را می‌دید، ممکن بود چکامه‌ای برای وائو بنویسد.

قضیه‌ی پنالتی با چیزی که بعدش اتفاق افتاد، قابل مقایسه نبود.

اتفاقی که افتاد، این بود.

بعد از پنالتی، وائو یک واکنش غیرممکن‌تر هم انجام داد.

وقتی می‌گویم غیرممکن، واقعا می‌خواهم بگویم از آن مهارهایی بود که هیچ بنی بشری نمی‌تواند انجام بدهد.

همه روی سکو و روی نیمکت‌ها داشتند درباره‌ی عجیب و غریت بودن قضیه‌ی پنالتی پچ‌پچ می‌کردند.

یکی از پدرهای بچه‌های ایبیس گفت: «لابد از شدت باد این‌جوری شده.»

غمبرک و ماریلین می‌گفتند که مسیر توپ خود به خود تغییر کرده. یک‌دفعه.

بدون این‌که کسی بهش ضربه بزند.

غمبرک گفت: «جادویی بود.»

ماریلین گفت: «چی می‌گویی برای خودت؟»

غمبرک روی حرفش پافشاری کرد: «من از بقیه نزدیک‌تر بودم.»

ماریلین شاکی شد: «بابا! تو که از ترس این‌که توپ بخورد بهت، مثل همیشه چشم‌هات رو گرفته بودی.»

غمبرک جواب داد: «من همیشه یک ذره چشم‌هام را باز می‌کنم. برای امنیت بیش‌تر.»

قضیه این است که وقتی داشتند بحث می‌کردند، اتفاقی افتاد که هرگز توی زندگی‌ام ندیده بودم.

مسابقه هنوز تمام نشده بود.

آن‌ها هنوز داشتند حمله می‌کردند.

مک‌ آرتور یک توپ مرده فرستاد برای یکی از هافبک‌های تیم‌شان گوشه‌ی محوطه‌ی جریمه.

او هم بدو بدو وارد محوطه‌ی جریمه شد تا بشوتد.

از پشت محوطه‌ی جریمه چنان شوت محکمی زد که توپ مثل فشنگ رفت طرف دروازه‌ی ما.

داشت مستقیم می‌رفت سمت سه کنج دروازه.

ضربه‌ی مهارنشدنی‌ای بود.

همان لحظه دنگ وائوی لنگ تقریبا بدون این‌که بتواند تکان بخورد، از روی غمبرک و ماریلین یک پرش غیرممکن کرد و توپ را وقتی چیزی نمانده بود برود توی دروازه، با انگشت‌های دستش مهار کرد...

کتاب راز دروازه‌بان شبح مانند سومین جلد از مجموعه کتاب ته جدولی‌ها اثر روبرتو سانتیاگو با ترجمه‌ی سعید متین و تصویرگری انریکه لورنسو توسط نشر هوپا به چاپ رسیده است.

• راز دروازه‌بان شبح مانند
• نویسنده: روبرتو سانتیاگو
• مترجم: سعید متین
• تصویرگر: انریکه لورنسو
• انتشارات: هوپا