کتاب از طرف آبری با عشق - پرتقال

کتاب از طرف آبری با عشق نوشته ی سوزان لافلور با ترجمه ی مرضیه ورشوساز توسط انتشارات پرتقال به چاپ رسیده است.

زندگی " آبری " خاله بازی شده و خیلی بهش خوش می گذرد. روزی سه بار برای خودش غذا درست می کند آن هم بیسکوییت تُرد با پنیر، این برای آبری یک دنیای عالی است البته تا زمان تمام نشدن پنیر و خالی شدن فریز. حالا او باید به خرید برود از شانس اش هم بیست دلار از هدیه های تولد یازده سالگی اش توی کشو مانده است. کشویی که همیشه داخلش را با " ساوانا " پر از بیسکوییت می کردند. حالا آماده شده تا به فروشگاه برود خیلی هم ذوق دارد که می تواند هر چیزی دلش می خواهد انتخاب کند. توی ردیف اسپاگتی ها دنبال اسپاگتی با گوشت می گردد، که ساوانا خیلی دوست دارد. ولی نه دوست داشت. ساوانا اسپاگتی بدون گوشت دوست داشت. چون دیگر ساوانا نیست. بابا هم نیست حتی مامان آبری هم نیست. حالا یک هفته ای می شود که آبری تنها در خانه زندگی می کند و جواب هیچ تلفنی را نمی دهد. آبری اصلا دلش نمی خواهد به نبودن خانواده اش فکر کند. امروز که بیخیال از هر چیزی روی کاناپه دراز کشیده بود صدای دینگ دانگ زنگ بیخیالش نمی شد، آبری برخلاف میلش مجبور شد در را باز کند. پشت در " مامی " بود. مامی مادر بزرگ آبری است که بعد یک هفته جواب ندادن تلفن آبری نگران شده و به خانه شان آمده. آبری از این که یک هفته ای است که تنها مانده به مامی چیزی نگفت و به دروغ گفت مامان شب بر می گردد اما این دروغ زیاد دوام نیاورد تا شب موقع شام که با نیامدن مامان همه چیز برای مامی روشن شد. مامان یک هفته ای می شود که رفته است و حالا مامی با خبر شده است. خیلی عصبانی شده اما به روی خودش نمی آورد هر چقدر هم که از آبری برای پیدا کردنش کمک می خواهد جوابی نمی گیرد تا این که...

 

برشی از متن کتاب

بابایی، خودت می دونی بیشتر از همه دلم برای تو تنگ شده. گفتنش عجیبه، چون واقعا این طوری بهش فکر نمی کنم. یعنی به تو بیشتر از اونا فکر نمی کنم، اما همیشه به نظرم خانواده مون این طوری بوده: تو و من، مامان و ساوانا. با این که شما دوتا رفتید، مامان هنوزم به ساوانا نزدیک تره. یا شاید می خواد باشه. منو نمی خواد. اون جوری که تو همیشه منو می خواستی، منو نمی خواد. من از دستت عصبانی نیستم، چون فرق می کنه که انتخاب کنی بری یا انتخاب نکنی. تو انتخاب نکردی بری. شاید مامان این کارو کرده باشه. نمی دونم چه فکری می کرده، ولی از همون موقع هم می تونسته انتخاب کنه که برگرده و این کارو نکرده. می خوام بهت بگم چی شد و چه اتفاقایی با مامان افتاد. می خوام در مورد زندگی پیش مامی بگم و در مورد مدرسه و این که نامه نوشتن برای تو، فکر ایمی بود و چه قدر طول کشید تا نوشتمش. می خوام بهت بگم برای جشن شکر گذاری سیب زمینی شیرین درست کردم و خیلی هم خوب درستش کردم. می خوام بهت بگم همه خوششون اومده بود، با این که قبلاً نخورده بودن. حتی دنی کوچولو هم ازش خورد. تو دنی رو نمی شناسی. برادر کوچولوی بریجته. البته بریجت رو هم نمی شناسی. بهترین دوستمه. خلاصه ظرف سیب زمینی شیرین هی دست به دست سر میز می چرخید تا تموم شد. من خوش حال شدم، چون به جورایی مثل این بود که تو هم سر شام هستی. شاید خودت همه ی اینا رو میدونی. شایدم الان بالای سرم وایسادی و داری این نامه رو می خونی. این حس خوبی بهم می ده. شایدم وقتی نامه رو تا زدم و بردمش بیرون و فرستادمش که بره، بفهمی توش چی نوشته. می خوام اینو بدونی که عاشقتم. دلم برات تنگ شده. امیدوارم حالا که دارم بزرگ می شم، وقتی منو دیدی بتونی بشناسی. من همیشه آبری تو هستم. تو همیشه بهترین بابایی. کاش نرفته بودی. فعلا خداحافظ. از طرف آبریی، با عشق...

• نویسنده: سوزان لافلور
• مترجم: مرضیه ورشوساز
• انتشارات: پرتقال