کتاب ازدواج آقای می سی سی پی - دورنمات

کتاب ازدواج آقای می سی سی پی اثر فریدریش دورنمات با ترجمه ی حمید سمندریان توسط نشر قطره به چاپ رسیده است.

شخصیت های این نمایش نامه، "سن کلود"، "اوبلوهه"، "فلورسان می سی سی پی" و "آناستازیا" هستند که کلیت ماجرای داستان را تشکیل می دهند. آناستازیا، بیوه زنی جوان، و سن کلود، برادرناتنی می سی سی پی، مردی شوخ طبع و از پیروان مکتب آنارشیسم است، اوبلوهه، پزشکی فداکار و بخشنده و می سی سی پی نیز، دادستان شهر، فردی مقید به قانون و با عقاید و نگرش هایی کاملا متفاوت از سن کلود می باشد؛ این سه مرد همگی خواهان برقراری عدالت در جامعه هستند اما هر کدام به اصول و روش های متفاوتی معتقدند و در جهت تحقق عدالت، تلاش می کنند.

در ابتدای کتاب می خوانیم، سن کلود، توسط عده ای مرد بارانی پوش، تیرباران شده، به قتل می رسد. سپس مرد مقتول، رو به تماشاچیان کرده، به تشریح مطالبی مهم مربوط به افراد موجود در داستان پرداخته، از مخاطبان خود درخواست می کند تا همراه با او و شخصیت های قصه، به پنج سال قبل از این واقعه رفته، شاهد ماجرای زندگی او و فلورسان و اوبلوهه و ارتباط شان با یک دیگر، باشند. بنابراین داستان از ماه مه و زمانی آغاز می گردد که می سی سی پی و آناستازیا به تازگی همسران خود، "مادلن" و "فرانسوا" را بر اثر سکته ی قلبی از دست داده، هم اکنون در سوگ آن ها هستند. می سی سی پی پس از اصرار های پی در پی، جهت صحبت درباره ی موضوع مهمی، موفق می شود با آناستازیا دیدار کند. وی در طی این ملاقات راجع به خیانت مادلن، همسر جوان و زیبایش با فرانسوا، شوهر آناستازیا سخن می گوید؛ همین ملاقات و گفت و گوهای میان می سی سی پی و آناستازیا، آغازگر ماجراهایی مهیج و خواندنی می شود.

برشی از متن کتاب

مرد بارانی پوش اول: تو محکوم به مرگ هستی سن کلود. دست هاتو پشت گردنت بگذار. سن کلود اطاعت می کند. مرد اول: برو بین دو پنجره بایست. سن کلود اطاعت می کند. مرد اول: صورتتو به دیوار کن. این، آسون ترین راه مردنه. سن کلود روی خود را به دیوار می کند. صدای ناقوس های کلیسا قطع می شود. صدای شلیک یک «رولور» بلند می شود. سن کلود در حال ایستاده باقی می ماند. سه نفر مرد بارانی پوش در حالی که دست راست شان را در جیب شان فرو کرده اند، از طرف راست خارج می شوند. سن کلود، به صوی تماشاچیان بر می گردد و قطعه ی زیر را کمی شبیه مدیر یک تئاتر درجه ی سوم و کمی شبیه یک «مفیستو» بیان می کند. سن کلود: خانم ها، آقایان: من، همون طور که ملاحظه فرمودید، لحظه ای پیش هنگام خاموش شدن طنین ناقوس های کلیسا، من تیرباران شدم. گلوله، تصور می کنم از بین دو کتف وارد بدن من شد – تعیین محل دقیق آن چندان برایم آسان نیست – (دستش را به پشت خود می برد) این گلوله در مسیر خودش قلب مرا سوراخ کرد و از این نقطه ی سینه ام خارج شد. فراکمو سوراخ کرد، مدال ها هم خرد شدن و کاغذ دیواری هم کمی زخمی شد. «پورلومریت». البته این موضوع کمی ناراحت کننده س. چون نه مدال ها مال خودم بود نه فراک. وضع عمومی من، فعلا رضایت بخشه و به استثنای تعجب شدیدی که از موجود بودن خودم بعد از این حادثه می کنم، حالم بسیار خوبه. به خصوص که دیگه کبدم رنجم نخواهد داد. در کبد من، یک درد موذی خونه کرده بود که در زندگی قبل از مرگ مجبور بودم به خاطر حفظ اصول اخلاقی، اونو مخفی نگه دارم. ولی ناگفته نمونه که در عین حال قسمت مهمی از جهان بینی افراطی خودمو مدیون این درد هستم. مرگ من که شما شاهد اون بودید، این مرگ که خیلی ساده و معمولی س، ولی متاسفانه نظایرش چندان کم نیست، در حقیقت، در پایان نمایش اتفاق می افته. البته اینو می تونستید به آسونی حدس بزنید. چون وقتی مردائی با بازوبند قرمز ظاهر بشن، دیگه همه چیز تمام شده. دیگه همه چیز فنا شده. مرگ منو از این جهت اول نمایش قرار دادیم که یکی از ناراحت کننده ترین صحنه های داستانو، همین اول نمایش بدیم، و خودمونو راحت کرده باشیم. در ثانی، اینو هم نمی شه ناگفته گذاشت که در ساعت مرگ دردناک من، نعش های دیگه ای هم در این اتاق این طرف و اون طرف افتادن که البته دیدن اون وضعیت، الان شمارو بدون اغراق فقط گیج می کرد. چون در این کمدی، یکی از ماجراها موضوع ازدواج دوست من «می سی سی پی» ست. عرض کردم یکی از ماجراها. چون در این جا سرنوشت شگفت انگیز سه نفر مرد مطرحه .... سه عکس نیم تنه از چپ به راست: سن کلود، اوبلوهه، و می سی سی پی از سقف ته صحنه پایین می آیند و رد فضا آویزان می مانند. دور عکس سن کلود و می سی سی پی نوار سیاه بسته شده. سن کلود: ... که هر سه، درست مثل هم، این ایده در مغزشان جای گرفته بود که ...

• نویسنده: فریدریش دورنمات
• مترجم: حمید سمندریان
• انتشارات: قطره