Name: کتاب ادیان ابراهیمی و مساله پیامبر موعود
SKU: 3052
Price: 155000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

کتاب ادیان ابراهیمی و مسأله پیامبر موعود نوشته سعید کریم پور توسط انتشارات آمه به چاپ رسیده است.

این کتاب قصد دارد با نگاهی نو به بشارت های تورات و انجیل درباره پیامبر اکرم (ص)، نشان دهد که همان طور که بارها در کتاب ها و مقالات مختلف خوانده شده است، اسلام کامل ترین دین است و همه ی ادیانِ پیش از اسلام، اشاره های مستقیمی به ظهور پیامبری کرده اند که قرار است ترویج گر این دین برتر باشد. از آن جایی که موضوع پیامبر موعود به خاطر اهمیت بالایی که در دانش الهیات دارد، همواره مورد توجه پیروان ادیان مختلف بوده و کشش و جذابیت خاصی را در میان موضوعات مذهبی دارد، نویسنده سعی کرده است با نگاهی تازه این دین آسمانی را از دید سایر ادیان بررسی کند. انگیزه اصلی نگارنده برای تألیف چنین کتابی، عدم وجود منابع جامع در این باره بود. پیش از این کتاب، سعید کریم پور اثر دیگری نیز در این مورد به چاپ رسانیده بود که همه آن چه که در نظر داشت را شامل نمی شد، به همین دلیل با نگارش "ادیان ابراهیمی و مسأله پیامبر موعود"، تلاش کرده است تا نقاط ضعف اثر پیشین را برطرف کند و مطالب جامعی از استدلال های قوی و قابل استناد در آن بگنجاند. همه نقل قول هایی که در کتاب حاضر وجود دارند از کتاب های مقدس ادیان مختلف آورده شده اند و در مورد آن ها اسناد و شواهد قطعی زیادی نیز موجود است.

برشی از متن کتاب

نگاه منفی کتاب مقدس نسبت به اعراب بی تردید عامل مهمی بوده که این حس جدایی از مسلمانان را به پیروان آن (اعم از یهودیان و مسیحیان) القا کند و باعث شود تا آنها فرایند «شیطانی نمایاندن عقاید مخالف» را که در بالا از آن صحبت کردیم به مسلمانان و عقایدشان تعمیم دهند. کتاب مقدس، اسماعیل را که به عنوان جد اعراب شناخته می شود فرزند چندان شایسته ای برای ابراهیم معرفی نمی‌کند زیرا فرض این کتاب بر آن است که فرزند شایسته ابراهیم پسر دیگر او یعنی اسحاق بوده است. استفاده تورات از اصطلاح «مرد وحشی» برای اسماعیل اشاره به رانده شدن او و مادرش هاجر از پیش خانواده اصلی ابراهیم و ادعای اینکه او یک زن مصری گرفت، همیشه عاملی بوده که یهودیان و همچنین مسیحیان از همان ابتدا وی را فردی بیگانه به حساب آورند که فقط سزاوار رانده شدن بوده است و البته آنها این طرز فکر را به فرزندان نسل های او نیز تعمیم داده اند. کتاب مزامیر هم اسماعیلیان و هاجریان (فرزندان اسماعیل و فرزندان هاجر) را به عنوان دشمنان خداوند معرفی می ‌کند که همراه با دیگر اقوام کافر به سرزمین مقدس یعنی فلسطین هجوم آورده اند و نویسنده مزامیر نابودی کامل آنها را از خدا درخواست می‌کند. تاثیر این نگاه منفی بر یهودیان را به وضوح می‌توان در آثار پیروان فرقه بحرالمیت (اسینیان) در طلیعه عصر مسیحیت دید که معتقد بودند اسماعیلیان اقوامی هستند که در آخرالزمان در جبهه ظلمت و تاریکی قرار خواهند داشت و پسران نور (اعضای فرقه) سرانجام آنان را در جنگی بزرگ شکست داده و از صفحه روزگار محو خواهند کرد. مسیحیان نیز تحت ‌تاثیر همین نگاه منفی کتاب مقدس قرار داشته و نسبت به اسماعیلیان با نظر تحقیر می نگریستند. پولس رسول در نامه خود به قلاطیان، آنجا که می ‌خواهد بین شریعت و ایمان به مسیح به عنوان دو وعده و عهد الهی یک مراعات نظیر برقرار کند، با تشبیه هاجر به کوه سینا و ساره به اورشلیم، پیروان شریعت را همچون فرزندان هاجر نمی داند که چون کنیز بوده خودش و فرزندانش محکومند همیشه در بندگی (در اینجا، بندگی احکام شریعت) بمانند، اما مومنان به مسیح را فرزندان حقیقی ساره می داند، چون آزاد بوده، اینان نیز مثل او آزاد (در اینجا، آزاد از شریعت) خواهند بود. او در همان نامه، جمله معروف تورات درباره هاجر و اسماعیل را «کنیز و پسرش را بیرون کن زیرا پسر کنیز با پسر آزاد میراث نخواهد برد» بار دیگر تکرار می ‌کند. نگاه منفی کتاب مقدس نسبت به اسماعیلیان که یهودیان و مسیحیان همیشه تحت تاثیر آن قرار داشته اند عامل نیرومندی در القای این تفکر به آنان بوده که اعراب همیشه دشمنان خداوند بودند و خدایی غیر از او را پرستش می کرده اند. کسانی که ادعا می کنند الله پیش از اسلام نام یکی از خدایان اعراب بوده است بخصوص خدای ماه بوده، غالباً اساس فرض خود را بر علامت هلالی می ‌گذارند که بر فراز گنبد بیشتر مساجد مسلمانان در کشورهای اسلامی دیده می‌شود و به مرور تبدیل به نماد اسلام شده است.