کتاب قصه های وقت خواب (زیباترین قصه های دنیا 8)

کتاب قصه های وقت خواب هشتمین جلد از مجموعه ی زیباترین قصه های دنیا نوشته ی گروه نویسندگان و ترجمه ی مریم کلانتری توسط انتشارات سایه گستر به چاپ رسیده است.

کتاب فوق هشت داستان کوتاه، سرگرم کننده و آموزنده با عنوان های گوش های الاغی پادشاه، شلغم غول پیکر، اژدهایی به نام دنی، شاهزاده ی ریزه میزه، آندروکلس و شیر، سوپ سنگ، کروکودیل شلخته و شاگرد جادوگر را برای کودکان روایت می کند. در همه ی داستان ها نقاشی های بسیار زیبایی مرتبط با موضوع داستان در هر صفحه به چشم می خورد. در داستان سوم  با عنوان اژدهایی به نام دنی می خوانیم که، گوشه ای از یک جنگل بزرگ و تاریک در نزدیکی روستایی کوچک، اژدهایی به نام دنی زندگی می کرد. دنی نه تنها مانند اژدهاهای دیگر به انسان ها آسیب نمی رساند، بلکه هر شب به روستا رفته و از نیرویش برای کمک به آن ها استفاده می کرد؛ با یک فوت کوچک، هیزم شومینه و شمع خانه ها را روشن می کرد. حتی او با کمک آتش دهانش غذاها را می پخت. همه چیز خیلی خوب پیش می رفت تا این که روزی مرد غریبه ای با کالسکه ای وارد شهر شد. مرد ادعا می کرد که چوب های جادویی دارد که تنها با تکان دادنشان، مقدار زیادی آتش تولید می کنند. مردم روستا این حرف مرد را باور نکردند تا این که مرد غریبه صحت گفته اش را به آن ها ثابت کرد و با چوب های جادویی آتش روشن کرد. به این ترتیب همه از چوب های جادویی خریدند. روز بعد که دنی به روستا آمد هیچ یک از اهالی به او توجه نکردند و به او گفتند که دیگر هیچ نیازی به نیرویش ندارند. آن ها به راحتی دنی را از خودشان رنجاندند، اما نمی دانستند که چه بلایی قرار است سرشان بیاید و تنها دنی است که می تواند آن ها را نجات دهد ...

 

برشی از متن کتاب

شاهزاده ی ریزه میزه در زمان های قدیم، در روستایی دور در کشور چین، زوج میانسالی به نام آقا و خانم پینگ زندگی می کردند. آن ها خانه ی بسیار کوچکی در دامنه ی کوهستان، کنار یک رودخانه ی زیبا و خروشان داشتند. خانواده ی پینگ خانه هایشان را خیلی دوست داشتند. هر روز آقای پینگ لوبیاها و سایر گیاهانی را که در باغچه ی سبزیجاتشان داشتند، وجین و علف های هرز آن ها را جدا می کرد. در همین زمان، خانم پینگ به مرغ ها و بقیه ی حیواناتشان، غذا می داد. وقتی که غروب فرا می رسید، این زوج گل های خوش بویی را که در باغچه ی زیبایشان داشتند، آبیاری می کردند. خانواده ی پینگ تقریبا هر چیزی را که می خواستند، داشتند ... خب، البته تقریبا. عصر یک روز خانم پینگ با ناراحتی آهی کشید و گفت: «ای کاش که ما هم چند تا بچه داشتیم.» آقای پینگ گفت: «اما فقط یه بچه ی خیلی کوچولو می تونه تو خونه ی کوچیک ما جا بشه، خونه ی ما حتی برای یه گربه هم تنگه.» همسرش گفت: «چیزهای کوچیک هم می تونن ویژگی های منحصر به فردی داشته باشن.» آقای پینگ گفت: «شاید. ولی ما باید کوچیک ترین بچه ی دنیارو داشته باشیم تا توی خونه ای به این کوچیکی جا بشه.» خانم پینگ گفت: «اگه قدش فقط به اندازه ی یه بادوم باشه، من نمی تونم از اون مواظبت کنم.» در همان لحظه، یک پری از آن جا می گذشت. او به طور اتفاقی آن چه را که خانم و آقای پینگ می گفتند شنید. سبزیجات و گیاهان سالم و سرسبزی که در زیر نور آفتاب رشد می کردند، توجه او را به خود جلب کرد ... و حیوانات سرحال آن ها نیز همین طور ... و گل های پر از شکوفه های زیبایشان. پری فکر کرد: «کاملا روشنه که این زن و شوهر، خیلی خوب از چیزهایی که دارن مراقبت می کنن، آن ها سزاوار توجه بیشتری هستن.» بدین جهت، او مدتی در فضای بالای خانه ی کوچک پینگ ها، پرسه زد. چوب جادویی اش را تکان داد و با خود کلمات سحرآمیزی را زمزمه کرد. لوبیاهای پر جست و خیز و ماهی های پرنده، بهترین آرزوی این خانواده را برآورده کنید. خیلی طول نکشید که آقا و خانم پینگ مفتخر به داشتن یک پسر کوچولو موچولو شدند. در واقع، او آن قدر کوچک بود که تنها یک اینچ قد داشت. خانم پینگ گفت: «بیا اسمش رو بذاریم، آیسان بوشی. معنی اسمش می شه پسر بچه ی یک اینچی.» آقای پینگ گفت: «و ما می تونیم اونو آیسی صدا کنیم.» او با لبخندی اضافه کرد: «هوم، خلاصه و مفید.» زمان برای خانواده ی پینگ و پسر نورسیده شان به سرعت می گذشت. هر سال، سبزیجاتشان بلندتر و سرسیزتز و حیواناتشان بزرگ تر و چاق و چله تر می شدند. و گل هایشان بیش از اندازه قد می کشیدند.      

فهرست

• گوش های الاغی پادشاه
• شلغم غول پیکر
• اژدهایی به نام دنی
• شاهزاده ی ریزه میزه
• آندروکلس و شیر
• سوپ سنگ
• کروکودیل شلخته
• شاگرد جادوگر

(کتاب های توت فرنگی) نویسنده: گروه نویسندگان مترجم: مریم کلانتری انتشارات: سایه گستر