کتاب دنیای قشنگ نو – هاکسلی

کتاب دنیای قشنگ نو نوشته آلدوس هاکسلی با ترجمه سعید حمیدیان در انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.

کتاب دنیای قشنگ نو از شاهکارهای آلدوس هاکسلی است با درونمایه ای علمی – تخیلی. نویسنده طنزی تلخ گونه، کوبنده، و هشداردهنده در مورد آینده بشر که تصویری واقعی از شرایط کنونی زندگی انسان ها است را ارائه می کند. هاکسلی در این کتاب دنیایی را به تصویر می کشد که پیشرفت علم و تکنولوژی، بخصوص علم ژنتیک فرصتی در اختیار نظام سیاسی حاکم بر جهان قرار داده است که برای پیشبرد منافع شخصی خود به کمک مهندسی ژنتیک و با روش های نوین شرطی سازی، به خلق انسان هایی با ویژگی ‌های از پیش تعیین شده می پردازند. انسان هایی که همیشه در تمام عمر خود به اطاعت صرف از سران دولت ها و سیاست هایشان بپردازند. این دولت جهانی با هدف ایجاد یک جامعه طبقاتی به ساخت انسان هایی از طبقات متفاوت آلفا، بتا، گاما، دلتا تا اپسیلون می پردازد. این طبقه بندی بر اساس هوش، کارآیی ذهنی و اجتماعی انسان های تولید شده می باشد. آلفا و بتا از طبقات بالای جامعه هستند که حق سلطه بر دیگران را دارند. در حالی که اپسیلون ها از طبقات پست جامعه محسوب می شوند و در ابتدا چنان تقدیرشان را می سازند که به بردگی و فرمانبرداری بپردازند. آن ها تمامی این تعلیمات را بصورت خواب آموز به هر طبقه تلقین می کنند تا تنها اعضای طبقه اجتماعی خود را دوست بدارد و طبقات دیگر را دشمن دانسته و از آنها متنفر باشد. اینگونه است که اهداف روسا و سیاستگذاران کارخانه تامین خواهد شد.

در این داستان، کنترل کنندگان جهان، جامعه ای آرمانی خلق کرده اند که رضایت و خشنودی اعضای این جامعه، به واسطه استفاده هوشمندانه از مهندسی ژنتیک، شست وشوی مغزی و در روابط جنسی و مواد مخدر تعریف می شود. آنها با ساختن جهانی دروغین و آزاد گذاشتن دلخوش کننده هایی ابلهانه همچون مواد مخدر (سوما)، بی بندوباری جنسی، از هم پاشیدگی خانوادگی و بسیاری پدیده های فریبنده، کمک می کنند که افراد شادی را در این مسائل پوچ و گذرا ببینند تا کسی نتواند دنیایی فراتر از این برای خود تصور کند. در این دنیا خانواده ایده داشتن پدر و مادر همانند اعتقاد به خدا و دین و فرهنگ و فلسفه، نه تنها از بین رفته است بلکه زشت و شرم آور به حساب می آید. فورد نقش خدا را به عهده دارد و هنجار بودن اصول “فوردی” و رعایت هر یک از آنها در ابتدای ساخت انسان ها نهادینه شده است. در متن داستان نیز جملاتی مانند: محض رضای فورد، یا حضرت فورد دیده می‌شود.