کتاب حتی پلاک خانه را – مهدی موسوی

برشی از متن کتاب

امشب شب جمعه ست،جمعه!… و تو غمگینی

من در کنارت هستم و من را نمی بینی

.

هی عکس ها دور سرت در گریه می گردند:

” آهنگران”،” چمران”،” جهان آرا” و “آوینی”

.

یادت می آید« قورمه سبزی دوست دارم با…»

از انعکاس عکس گنگت داخل سینی

.

“احمد” پدر را اشتباهی محض می داند

خط می زند” زهرا” مرا از دفتر دینی!

.

تو مثل سابق پیش من در چادری گلدار

با آن دهان و چشم و ابرو و لب و بینی

.

در رکعت سوم به شک افتاده ای انگار

و پشت شیشه می زند باران سنگینی؛

.

دارند می پرسند با تو، با زمان،  با عشق

بر روی میز کار من گل های تزیینی

.

از من چه مانده از دو تا تصویر بر دیوار؟!

یک رادیو، یک خاطره، یک فرش ماشینی

.

شب ها میان سجده می آیی کنارم تا…

اما نمی فهمند تو را این شهر پایینی!

.

تا صبح گریه می کنم در عطر موهایت

سر را که بالا می کنی من را نمی بینی…