کتاب جادوگرهای بدجنس ظاهر می شوند – ایران بان

برشی از متن کتاب

هوای خنک و آرامی و با صدای ویژ ویژ از روی صورت تیگا رد شد و موهایش را در هوا پریشان کرد.

او ناخن هایش را داخل چوب جاروی قدیمی فرو کرد. پکی جلو نشسته بود و جارو را هدایت می کرد و فلوفانورا هم با وقار خاصی نشسته بود و به پایین نگاه می کرد. سپیده دم در سینک ویل در حال طلوع کردن بود.

جلوی آن ها تنها تاریکی به چشم می خورد و فقط هر از چند گاهی فانوس های شناور در هوا مسیرشان را روشن می کردند. دخترها سرراهشان از کنار تابلوهایی کهنه و از مد افتاده رد می شدند.

پکی با صدای بلند گفت: «دیگه هیچ کس از این مسیرها استفاده نمی کنه. البته نیازی هم نیست. به خاطر این که تمام شهرهای دیگه جز سینک ویل خالی شدن.»

آن بالا سر و صدایی به گوش نمی خورد و همه جا ساکت بود. فقط هر از چند گاهی صدای قزقز یک تابلوی قدیمی بلند می شد که راه را به سمت شهر سیلور، دریپ تاون و ماورای آن نشان می داد.

تیگا به بالای سرشان و انبوه لوله هایی که آن جا بودند، نگاهی انداخت. داخل لوله ها رنگ های درخشانی می چرخیدند: سبز و ارغوانی و نارنجی و زرد و قرمز، گویی منتظر بودن پایین بریزند و همه جا را بپوشانند.

تیگا پرسید: «فکر می کنین رنگ ها فقط به خاطر برگشتن خانم هکس این جوری شدن؟»

پکی شانه را بالا انداخت. «به نظرم دلیلش اینه. خانم هکس یکی از جادوگرهای کوچ بزرگ بوده. منطقیه که با برگشتنش رنگ ها هم به پایین تراوش کنن.»

فلوفانورا پرسید: «اما چرا این قدر زیاد؟ می خوای بگی فقط با برگشتن یکی از جادوگرهای کوچ بزرگ تمام رنگ ها دارن برمی گردن؟ من با حرف جادوگرهای جاوار موافقم. فکر می کنم رنگ ها به خاطر برگشتن سلیا کری فیش دارن برمی گردن.»

پکی گفت: «اما جادوگرهای جاوار به وحشت زدگی بی دلیل مشهورن. یادت میاد یک وقتی فکر می کردن گربه ها دارن دست به یکی می کنن همه ی ما رو بخورن؟»

فلوفانورا در جواب گفت: «اوه! من از اون مقاله خیلی خوشم اومد. اسمش چی بود؟»

پگی پشت چشمی نازک کرد و گفت: «اسمش این بود: گربه ها می توانند چنگال در دست بگیرند؛ دروغ هایشان را باور نکنید.»

فلوفانورا گفت: «آره، درسته! اسمش همین بود.»

تیگا فقط به آن ها نگاه کرد.

دخترها از لبه ی سکویی شناور رد شدند که نورهایی دور تا دور لبه اش را پوشانده بود. تابلویی شبیه بقیه ی تابلوها قدیمی روی سکو نصب شده بود و رویش نوشته بود؛ محل استراحت حین جارو سواری، گردگیری هایتان را این جا شارژ کنید.

پگی به سمت راست متمایل شد و جارو را به سمت سکو هدایت کرد. وقتی نزدیک تر شدند، تیگا چشمش به ساختمان کوچکی افتاد که روی سکو بود و گفت: «شبیه گاراژهایی می مونه که مردم بالای لوله ها توش بنزین می زنن.»