کتاب استانداردهای حسابداری (1 تا 41) نشریه 160 سازمان حسابرسی

برشی از متن کتاب

استاندارد پنجم: رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه

تعاریف:

اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر بکار رفته است:

رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه رویداد های مطلوب و نامطلوبی است که بین تاریخ تراز نامه و تاریخ تأیید صورتهای مالی رخ می دهد. این رویدادها را می توان به دو گروه طبقه بندی کرد:

الف. رویدادهای تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه که شواهدی در مورد شرایط موجود در تاریخ ترازنامه  فراهم می کند، و

ب. رویدادهای غیر تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه که بیانگر شرایط ایجاد شده بعد از تاریخ ترازنامه است.

تاریخ تأیید صورتهای مالی  تاریخی است که مدیریت، صورتهای مالی را به طور رسمی و برا ی آخرین بار به منظور انتشار، تأیید می کند. تاریخ تأیید صورتهای مالی تلفیقی، تاریخی است که صورتهای مالی یاد شده توسط مدیریت واحد تجاری اصلی به منظور انتشار تأیید می شود.

فرایند تأیید صورتهای مالی به منظور انتشار با توجه به ساختار مدیریت، الزامات قانونی و روش های   تهیه نهایی کردن صورتهای مالی، متفاوت می باشند. در اغلب موارد، واحدهای تجاری ملزمند صورتهای مالی خود را بعد از انتشار، به تصویب مجمع عمومی یا سایر ارکان صلاحیت دار برسانند. در چنین مواردی، تاریخ تأیید صورتهای مالی، تاریخ تأیید برای انتشار اولیه است، نه تاریخی که در آن صورتهای مالی توسط ارکان یاد شده تصویب شده است.

استاندارد سی و پنج: مالیات بر در آمد

هدف:

هدف این استاندارد، تجویز نحوه حسابداری مالیات بر درآمد می باشد. موضوع اصلی در حسابداری مالیات بر درآمد، چگونگی به حساب گرفتن آثار مالیاتی جاری و آتی موارد زیر است:

الف. بازیافت (تسویه) آتی مبلغ دفتری دارایی هایی (بدهی هایی) که در صورت وضعیت مالی واحد تجاری شناسایی می شوند؛ و

ب. معاملات  و سایر رویدادهای دوره جاری که در صورتهای مالی واحد تجاری شناسایی می شوند.

هنگام شناخت یک دارایی یا یک بدهی، واحد گزارشگر انتظار بازیافت یا تسویه مبلغ دفتری آن دارایی یا بدهی را دارد. اگر این احتمال وجود داشته باشد که بازیافت یا تسویه مبلغ دفتری مزبور، موجب شود پرداخت های آتی مالیات، بیشتر(کمتر) از زمانی باشد که بازیافت یا تسویه، آثار مالیاتی به همراه ندارد، این استاندارد واحد تجاری را با در نظر گرفتن برخی استثناهای محدود، ملزم به شناسایی بدهی مالیات انتقالی (دارایی مالیات انتقالی) می کند. این استاندارد، واحد تجاری را ملزم می کند که آثار مالیاتی معاملات و سایر رویداد ها را به همان شیوه ای به حساب منظور کند که آن معاملات و رویداد ها به حساب گرفته می شوند. بنابراین، در مورد  معاملات و سایر رویداد های شناسایی شده در صورت سود و زیان، هرگونه آثار مالیاتی مربوط نیر در صورت سود و زیان شناسایی می شود. آثار مالیاتی معاملات و سایر رویداد های شناسایی شده به ترتیب در صورت سود و زیان جامع یا بطور مستقیم در حقوق مالکانه شناسایی می شود. همچنین در ترکیب های تجاری، شناسایی دارایی های مالیات انتقالی و بدهی های مالیات انتقالی، مبلغ سرقفلی ناشی از آن ترکیب تجاری یا مبلغ سود شناسایی شده در خرید زیر قیمت را تحت تأثیر قرار می دهد.