کتاب راهنمای کامل والدین 1 - رابین گلداستین

کتاب راهنمای کامل والدین (جلد اول)، اثر رابین گلداستین و جنت گالانت با ترجمه ی مینا اخباری آزاد در انتشارات صابرین به چاپ رسیده است.

این کتاب که حاصل بیست سال کار مؤلف به عنوان یک مشاور است؛ در برگیرنده‌ی مباحث و مطالب مهمی است که والدین در پنج سال ابتدایی کودک‌شان با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند و ممکن است با مشکل مواجه شده و نتوانند راه‌حل مناسبی برایش بیابند. نقش پدر و مادری از قبل از تولد فرزند آغاز می‌شود و والدین بایستی این موضوع را مدّنظر داشته باشند که با تولد کودکی که به نوعی او را به زندگی دعوت نموده‌اند؛ مسؤولیت‌ها و وظایفی نیز شکل می‌گیرد که تا پایان عمر با آن روبه‌رو هستند و نمی‌توانند از بار این مسؤولیت شانه خالی کنند. از این‌رو آگاهی والدین نسبت به نوع رفتار، عمل و عکس‌العمل‌هایی که در برابر کودک خود دارند؛ مسأله‌ی بسیار مهمی محسوب می‌شود که آثاری چون این کتاب در صدد آموزش بهتر و بیشتر آموختن به والدین هستند تا آن‌ها را با انتظاراتی واقعی از فرزندشان مواجه کند. راه‌حل‌هایی بیاموزند که از داشتن فرزتد یا فرزندانی با این همه بار مسؤولیت، خسته نشده و با عشق، کودک‌شان را بزرگ کنند. انتظارات واقعی از کودک همان فهمیدن او است، توجه به حرف‌هایش و علاقه نشان دادن به او است؛ باید در کنار فهماندن کودک به اینکه در پاره‌ای موارد محدود است؛ و او نیز در کنار حق و حقوقی که دارد؛ بایستی وظایفی هر چند محدود را انجام دهد؛ می‌باشد؛ کما اینکه تمام این موارد، محیطی آرام و عاری از خشونت و عصبانیت را خواهان است. در جلد اول این مجموعه که شامل راهنمایی‌ها و پاسخ‌هایی در باب تربیت کودکان تا پنج سالگی است؛ و مخاطبش والدین، مربیان و پرستاران و دیگر بزرگ‌سالانی هستند که در زندگی کودک نقش دارند؛ ده سر فصل مهم از مشکلات، مباحث و دانستنی‌های بسیار مورد نیاز مخاطب گردآوری شده است. مسائل مربوط به وابستگی کودکان اعم از وابستگی به پدر یا مادر، وابستگی به اشیاء و وسایلی چون پتو یا پستانک یا وابستگی به کارهای نامناسبی چون مکیدن انگشت، اطلاعاتی پیرامون خواب و تغذیه‌شان، مبحث استقلال کودک و چگونگی تعیین محدودیت‌ها برای او، دانستنی‌هایی پیرامون تفکرات کودکان به همراه ترس‌ها و تخیلات‌شان در این اثر مطرح شده و به سؤالاتی که در این زمینه بیان شده پاسخ گفته شده است. هم‌چنین بحث بازی کودکان و تأثیری که این مهم در کودک و اجتماعی شدنش می‌گذارد، نوع اسباب‌بازی‌هایی که مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ مطالبی در چگونگی یک کودک خوب بودن و نیز راهنمایی‌هایی در باب انتخاب پزشک مناسب، مربی و پرستار خوب و مشکلاتی که والدین ممکن است در این زمینه با آن‌ها مواجه باشند، نیز در این جلد مورد بررسی قرار گفته است. گفتنی است برای بهره‌مندی از مطالب کتاب، نیازی به مطالعه‌ی آن از ابتدا و به صورت پیوسته نیست و مخاطب بر اساس نیازی که در زمینه‌ی موضوعی دارد؛ می‌تواند به بخش مورد نظر مراجعه نموده و راهنمایی بگیرد؛ هرچند که مطالعه‌ی کامل اثر برای هر پدر و مادری مفید و مؤثر خواهد بود.

فهرست

سخن ناشر سپاس‌گزاری مقدمه وابستگی خواب تغذیه استقلال تعیین محدودیت‌ها تفکر کودکان ترس‌ها و تخیلات اسباب‌بازی‌ها، بازی و اجتماعی شدن خوب بودن مراقبان و آموزش اوان کودکی نمایه

برشی از متن کتاب

از آنجا که مکیدن انگشت به کودک احساس آرامش می‌دهد؛ والدین برای ترک این عادت، هر چه کودک را بیشتر تحت فشار بگذارند؛ این احتمال بیشتر می‌شود که او به انگشتش وابسته‌تر و محتاج‌تر شود. ترس از مسخره شدن و حس آسیب‌پذیری نیز گاهی سبب می‌شود که او برای رسیدن به آرامش، بیشتر و بیشتر به انگشتش وابسته شود. این رفتار، نافرمانی یا پشت کردن به والدین نیست؛ هر چند آن‌ها شدیدتر شدن انگشت مکیدن را نشانه‌ای از لجاجت یا «بد بودن» کودک خود بدانند. او همان‌قدر که دلش می‌خواهد والدینش را راضی کند؛ اما کشش شدیدی هم به مکیدن انگشت دارد تا به خودش احساس بهتری بدهد. کودک چهار ساله‌ای که والدینش او را از انگشت مکیدن منع می‌کردند برای این کار زیر یک میز پنهان می‌شد. والدینی که می‌خواهند این عادت را از سر کودک‌شان بیندازند؛ نباید کودک را تحت فشار بگذارند. چنین کاری، در جای خود، می‌تواند در بعضی مواقع به او آرامش بدهد. مانع دیگری که نمی‌گذارد مبارزه برای جلوگیری از انگشت مکیدن پیش برود؛ ایجاد احساس تصور بد از خود است که وقتی در کودک به وجود می‌آید که احساس می‌کند والدینش کاری که او انجام می‌دهد؛ دوست ندارند. والدینی که سعی می‌کنند کودک‌شان احساس بدی نسبت به عادتش پیدا کند («من این‌کار را دوست ندارم»!) ممکن است کارشان منجر به این شود که او احساس بدی نسبت به خودش پیداکند. بعضی از والدین می‌توانند دوران کودکی خود را به یاد آورند و به آشفتگی و عذابی که در موضوعی مشابه با آن روبه‌رو بودند، فکر کنند. اگر کودکتان انگشت خود را می‌مکد، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید آن است که این شرایط را بپذیرید و صبور باشید. سعی نکنید او را حداقل در طول سال‌های پیش دبستانی یعنی زمانی که ممکن است نیازش در بالاترین حدّ خود باشد؛ از انگشت مکیدن منع کنید. معمولاً وقتی به سن پنج یا شش سالگی می‌رسد، از این کار دست می‌کشد؛ زیرا دوستانش هم این کار را ترک کرده‌اند و او دیگر نیازی به این کار ندارد؛ یا این‌که از انجام این کار در مکان‌های عمومی خجالت می‌کشد. بی‌تردید با رسیدن به این سنین او و شما یک راه‌حل پیدا می‌کنید و شاید انگیزه‌هایی برای ترک این کار به وجود بیاید و شما می‌توانید با قاطعیت به او بفهمانید که می‌خواهید این عادت را کنار بگذارد. والدین با مشاهده‌ی تغییر حالت کودکان نوپای خود از حالت وابستگی، رسیدن به استقلال و جدا شدن دوباره‌ی آن‌ها سردرگم می‌شوند. مثلاً چرا او ناگهان و به سرعت از مادرش دور می‌شود و سپس دوباره به سوی او برمی‌گردد تا ببیند او هنوز آن‌‌جا هست؟ چنین رفتارهایی ناشی از احساسات متفاوت و گوناگون کودک نسبت به جای‌گاه خود در دنیاست. وقتی او برای اولین بار روی دو پایش راه می‌رود؛ احساسی از استقلال و لذت در او شکل می‌گیرد. او از مهارت و کنترل تازه به دست آمده‌ی خود خشنود است؛ احساس می‌کند دنیا تحت فرمانش است. با این همه خیلی زود و بعد از تمرین استقلال تازه‌ی خود (گاهی بین هفت‌ماهگی تا دو سالگی)، دریافت‌های او در مورد جای‌گاهش در دنیا تغییر و کاملاً احساس کوچکی و آسیب‌پذیری می‌کند.

(کلیدهای تربیت کودکان و نوجوانان) نویسندگان: دکتر رابین گلداستین - جنت گالانت مترجم: دکتر مینا اخباری آزاد انتشارات: صابرین