دربارهی کتاب اصول روانکاوی بالینی اثر زیگموند فروید
کتاب اصول روانکاوی بالینی اثر زیگموند فروید، کتابی در زمینهی روانشناسی بالینی و روانکاوی است. در واقع روانکاوی، نظریهای در رابطه با عملکرد ذهن و اختلالهای روانی میباشد و همچنین به یک نوع شیوهی رواندرمانی اطلاق میگردد. بر این فرض اساسی استوار است که بیشتر فعالیتهای ذهنی و پردازش آنها در ناخودآگاه انسانها رخ میدهد.
به عبارت دیگر با متوسل شدن به علم روان کاوی، میتوان به نحوی عمیقتر و متمرکزتر به بررسی و تحقیق در ذهن ناخودآگاه افراد پرداخت. منظور از اصطلاح ناخودآگاه آن بخش از روان میباشد که از دسترس آگاهی خارج شده ولی به کنترل رفتار فرد ادامه می دهد.
زیگموند فروید در رابطه با این موضوع، به نگارش تعدادی مقاله های مفید و ارزشمند پرداخته که اثر حاضر در برگیرنده ی تعدادی از این مقاله ها و در زمینه ی شیوه ی روان کاوی کلاسیک می باشد. از آن جایی که در بخشهایی از متن، برای دریافت مفهوم و مقصود نویسنده، اطلاع و آگاهی از یک سری مطالب و فرضیات مکتب روان کاوی لازم و ضروری می باشد، مترجم در برخی از بخش های کتاب، پیوست های تکمیلی و مورد نیاز را جهت بهرهمندی هر چه بیش تر مخاطب ارائه نموده و او را در فهم روان تر و آسان تر مطالب یاری می رساند.
بخشی از کتاب اصول روانکاوی بالینی اثر فروید
مقاله اول: استفاده از تعبیر خواب در روانکاوی
این مقاله نخستین بار در دسامبر 1911 انتشار یافت. مبحث آن، همان گونه که از عنوان مقاله برمی آید، صرفا در خصوص خواب هایی است که در طی درمان تحلیلی بر شخص ظاهر می شود. برخی نکات دیگر درباره همین موضوع در بخش I یا VIII از نظراتی در باب نظریه و عمل تعبیر خواب آمده است.
زمانی که این مقاله منتشر شد، صرفا قصد بر این نبود که خوانندگان از پیشرفت های دانش روانکاوی مطلع شوند، یا نگارنده خود نسبتا مطالبی مختصر درباره موضوع به اطلاع عموم برساند. بلکه هدف انجام دادن تکالیف بیش تر در خصوص نشان دادن طرحی روشن از آن چیزی است که اکنون از آن اطلاع داریم به طوری که سبب صرفه جویی در وقت و تلاش مبتدی ها در انجام روانکاوی می شود (با ارائه دادن دستورالعمل مناسب به آن ها). موضوعی که اکنون قصد داریم بررسی کنیم، اصول تعبیر خواب نیست. روش های تعبیر خواب و طرز استعمال چنین تعبیرهایی را بررسی نمی کنیم، بلکه صرفا طریقی که روانکاو باید هنر تعبیر خواب را در درمان روانکاوی بیماران بکار گیرد منظور می کنیم.
بدون شک راه های گوناگونی برای انجام دادن این کار وجود دارد، اما جواب به سوالات مطروحه در باب تکنیک روانکاوی، نمی تواند امری بدیهی و روشن باشد. اگرچه احتمالاً راه های خوبی جهت انجام دادن کار وجود دارد، انواع بسیار بدی نیز یافت می شود و مقایسه ای اصولی بین روش های گوناگون نمی تواند از مطرح شدن باز ماند، اگرچه به تصمیمی خاص نیز منجر نمی شود.
هر کس که از تعبیر خواب به عمل روانکاوی می رسد توجه و علاقه اش را درباره محتوای خواب ها حفظ می کند و مایل می شود هر خوابی را که بیمار نقل می کند تا سرحد امکان به طور کامل تعبیر و تفسیر نماید. اما فی الفور ملاحظه می کند که تحت شرایط کاملاً متفاوتی عمل می کند، و اگر سعی بر انجام دادن قصدش باشد، با ضروری ترین تکالیف درمان مواجه می شود. حتی اگر یکی از نخستین خواب های بیمار به طور شایان توجهی برای شروع نخستین توجیهات مناسب از آب درآید، سایر خواب ها پی درپی به قدری طولانی و مبهم ظاهر می شوند که معنی و مفهوم مستتر در آن ها را نمی توان در جلسه ای کوتاه در عرض یک روز استخراج کرد.
اگر روانکاوی کار تعبیر را در طی روزهای بعد ادامه دهد، خوابهای جدیدی در این زمینه روی خواهند کرد و زمانی که وی بتواند نخستین خواب را به مرحله نهایی تجزیه و تحلیل برساند اینان مجبورند به کناری گذارده شوند.
کتاب اصول روانکاوی بالینی اثر زیگموند فروید به ترجمهی سید شجاع شفتی در نشر ققنوس به چاپ رسیده است.
فهرست
فهرست کتاب اصول روانکاوی بالینی
یادداشت مترجم
مقدمه ی ویراستار متن اصلی
مقاله ی اول: استفاده از تعبیر خواب در روان کاوی
مقاله ی دوم: پدیده ی انتقال
پیوست اول / پیوست دوم / پیوست سوم / پیوست چهارم
مقاله ی سوم: چند توصیه به پزشکانی که به روان کاوی مبادرت می ورزند
مقاله ی چهارم: درباره ی آغاز درمان
پیوست
مقاله ی پنجم: یادآوری، تکرار و پایان
پیوست اول / بحث / پیوست دوم
مقاله ی ششم: ملاحظاتی در باب عشق ناشی از پدیده ی انتقال
پیوست
مقاله ی هفتم: روان کاوی پایان پذیر و پایان ناپذیر
پیوست اول / پیوست دوم / پیوست سوم / پیوست چهارم / پیوست پنجم / پیوست ششم
مقاله ی هشتم: تعبیرات در روان کاوی
پیوست
مقاله ی نهم: نکاتی چند در باب تکنیک روان کاوی
پیوست اول / پیوست دوم
واژه نامه
فهرست منابع و مآخذ
- نویسنده: دکتر زیگموند فروید
- مترجم: دکتر سعید شجاع شفتی
- انتشارات: ققنوس
نظرات کاربران درباره کتاب اصول روانکاوی بالینی | زیگموند فروید
دیدگاه کاربران