کتاب مهربانی (خانواده خرس ها 48)

کتاب مهربانی از مجموعه ی خانواده خرس ها نوشته ی استن و جن برنشتاین و ترجمه ی سعید خاکسار توسط انتشارات موزون به چاپ رسیده است.

این مجموعه شامل چندین جلد با موضوعات متفاوت و متنوع پیرامون، آموزش غیر مستقیم مهارت های زندگی و شهروندی ویژه ی کودکان و نوجوانان می باشد که عناوین برخی از جلدهای آن عبارت است از: قلدر، مشکل در مدرسه، تلوزیون ممنوع، همسایه های جدید، عادت بد، روز اسباب کشی، فرزند جدید، در مطب دکتر، کمک به دیگران، اردو، تاثیر بد و...نکات آموزنده ی این مجموعه کتاب ها در متن داستان نهفته بوده و جنبه ی نصیحت گونه ندارد. کودکان و نوجوانان با مطالعه متن ساده و روان به کار برده شده در زبان نوشتاری داستان می توانند برای مدتی سرگرم شده و علاوه بر آن در رابطه با اتفاقات روزمره ای که ممکن است برای آن ها پیش آید نیز آگاهانه و با دید بازتری برخورد کنند. شخصیت اصلی داستان های این مجموعه کتاب خانواده ای به نام " خانواده ی خرس ها " می باشد، که در هر جلد این خانواده با موضوع جدیدی رو به رو می شوند. اعضای اصلی این خانواده از خرس پدر، خرس مادر، خرس پسر و خرس دختر و کوچک ترین عضو خانواده خرس عسل تشکیل شده است. تصاویر زیبا به همراه رنگ آمیزی شاد به کار گرفته شده در این کتاب که بیانگر روند داستان می باشد جذابیت آن را دو چندان کرده است. " مهربانی " عنوان جلد چهل و هشتم از این مجموعه کتاب ها می باشد. داستان آمده در این کتاب درباره ی مهربان بودن و مهربانی با کسانی است که شاید نیاز به توجه و کمک داشته باشند. یک روز بعد از ظهر که توله ها در پارک مشغول بازی کردن بودند، خرس برادر در حال آزمایش کردن هواپیمای مدلی بود که با کمک پدرش آن را ساخته بود. در همان موقع " بیلی " که توله خرس کوچکی بود از برادر می خواهد که به او اجازه دهد در پرواز دادن هواپیما به او کمک کند، برادر با اینکه می دانست ممکن است مدلش به زمین بیفتد و بشکند به او اجازه ی انجام این کار را می دهد و ... کودکان و نوجوانان با مطالعه ی این کتاب می آموزند که مهربان بودن با دیگران باعث می شود که همیشه عزیز و محترم باشیم. با داستان این کتاب و کشف اتفاقات تازه با توله خرس ها همراه شوید.

 

برشی از متن کتاب

یک بعد از ظهر پنجشنبه، برادر آخرین ساخته اش را، که هواپیمای مدل بزرگی به اسم " شهاب " بود و او آن را به رنگ قرمز در آورده بود، آزمایش کرد. او، آن را روی چمن گذاشت و پروانه اش را کوک کرد. خواهر، به طرف چند نفر از دوستانش که در همان نزدیکی بودند، رفت. یکی از آن ها، از برادر کوچک ترش بیلی مراقبت می کرد. او با یک هواپیمای مدل کوچولو، مثل مدل هایی که برادر در زمان کودکی داشت،بازی می کرد. وقتی چشم بیلی به هواپیمای بزرگ و جدید برادر افتاد، جلوتر آمد تا نگاهی بیندازد. او گفت: وای! چه خوشگله! برادر با افتخار گفت: اسمش شهابه من خودم ساختمش. بیلی گفت: وای! کاش منم می تونستم یکی از اونارو بسازم! برادر بعد از کوک پروانه، شهاب را از زمین بلند کرد. بیلی پرسید: میشه منم تو پرواز دادنش، بهت کمک کنم؟ برادر، به مدل هایش افتخار می کرد و خیلی مراقب آن ها بود. ساخت آن ها وقت زیادی می برد، ولی خیلی زود می شکستند. اگر درست آن ها را پرتاب نمی کردی، ممکن بود سقوط کنند و خرد شوند. برادر گفت: راستش، نمی دونم...اما بعد به خاطر آورد که بابا، وقتی با هم هواپیمای مدل می ساختند و پرواز می دادند، همیشه به او اجازه می داد کمکش کند. او هم همین طوری یاد گرفته بود؛ با کمک کردن بابا. برادر گفت: خیلی خوب باشه. می تونی کمکم کنی نگه اش دارم. بیلی گفت: جانمی! خیلی ممنون! برادر زانو زد تا بیلی بتواند به او کمک کند. برادر گفت: یادت باشه پرتابش نکن، بذار خودش از توی دستت پرواز کنه. آماده؟ یک، دو، سه...پرواز! هر دو آن را رها کردند و شهاب از جا کنده شد و همان طور که پروانه اش می چرخید، به سوی آسمان پرواز کرد. بیلی فریاد زد، هورا! ببین داره پرواز می کنه! اما برادر نگران بود. شیب پرواز شهاب خیلی تند بود. همان طور که به آن خیره شده بودند، ارتفاع شهاب از پارک، مرتب زیادتر می شد. بعد به نظر رسید که در هوا توقف کرد. ناگهان نوک آن رو به پایین شد و شروع به سقوط کرد...

• مجموعه مهارت های زندگی و شهروندی ویژه کودکان و نوجوانان
• نویسنده: استن و جن برنشتاین
• مترجم: سعید خاکسار
• انتشارات: موزون