کتاب قهر و آشتی (خانواده خرس ها 28)

معرفی کتاب قهر و آشتی  از مجموعه ی خانواده خرس ها 

خانواده خرس ها با این که همیشه با هم مهربان هستند گاهی با هم دعوا می کنند و سر ناسازگاری دارند. این دعوا می تواند از هر جایی شروع شود؛ از زیاد ماندن در توالت یا از له کردن انگشت پا و .... آن روز که دعوا شروع می شود خیلی روز بدی است چون ادب و نزاکت هم فراموش می شود. سر میز صبحانه کسی نمی گوید: «لطفاً آن عسل را بده.» هر کس خودش خم می شود و ظرف عسل را برمی دارد. گاهی در این دعواها " عسلی " که تازه به جمع خانواده اضافه شده هم با گریه کردن نشان می دهد که او هم روز خوبی ندارد. در این بین برادر به خواهر می گوید: «فس فسو زود باش الآن اتوبوس مدرسه می رسه.» و خواهر در جواب می گوید: «کله پوک...» پدر روی میز می کوبد و مادر از این کار حسابی عصبانی است. خواهر و برادر توی اتوبوس کنار هم نمی نشینند و در مدرسه با هم حرف نمی زنند. داخل خانه موقع نگاه کردن به تلویزیون دعوا می کنند و مادر مجبور می شود کنترل را بردارد و سیم تلویزیون را از پریز بکشد. آخ که خانواده خرس ها به چه مشکلی برخوردند. بالاخره خواهر حرفی می زند که .....

برشی از متن کتاب

هیچ کس همیشه با هم سازگاری ندارد _  نه پرنده ای روی درخت ها، نه سنجاب های داخل لانه ها و نه آهوهای توی جنگل. نه حتّی اعضای خانواده خرس ها که در آن خانه درختی، در کنار جادّه ی خاکیِ رو به آفتاب، در وسط سرزمین خرس ها زندگی می کنند. خرس مامان، خرس بابا، خرس برادر، خرس خواهر و خرس عسلی بیشتر وقت ها با هم سازگاری داشتند. آن ها بیشتر وقت ها یادشان بود که به همدیگر" لطفاً" و "متشکرم" و " ببخشید" بگویند. ( به جز نی نی عسلی که تازه داشت حرف زدن یاد می گرفت.) اما حتی خانواده هایی مثل خانواده خرس ها که این قدر همدیگر را دوست دارند هم همیشه با هم سازگاری ندارند. البته هر وقت این اتفاق می افتاد آن روز در خانه درختی روز بدی بود. ادب کنار رفت. هیچ کس نمی گفت: «لطفاً مربا رو بده به من» یا «می تونی عسل رو بدی به من؟» خرس ها خودشان دستشان را دراز می کردند و هر چه می خواستند را برمی داشتند. قرمزی، ماهی قرمزشان رفت توی قصر زیرآبی اش قایم شد.

(مجموعه مهارت های زندگی و شهروندی ویژه ی کودکان و نوجوانان) نویسنده: استن وجن برنستین مترجم: سعید خاکسار انتشارات: موزون