کتاب سید علی صالحی (شعر زمان ما 9)

درباره کتاب سید علی صالحی 

شعر زمان ما مجموعه کتاب هایی هستند که محمد حقوقی منتشر کرده است و پس از درگذشت وی این کار نیکو ادامه یافته است. در این مجموعه شاعران برجسته ی معاصر ایرانی مورد کنکاش قرار می گیرند و کلیه ی ویژگی های شعری آن ها بررسی می شود. این مجموعه شعرایی همچون نیما، شاملو، سپهری و فروغ فرخزاد را شامل می شود.

ارزش این کتاب ها در این است که شاعران برجسته ی ایرانی را زنده نگه می دارد تا شاعران جوان، دانشجویان رشته ی ادبیات و کلیه ی ادب دوستان از آن بهره ببرند. چگونگی سرایش شعرها و زبان شعری، درون مایه، جهان بینی و تاثیرپذیری و تاثیرگذاری آنان، ساختار شعری آن ها بررسی می شود. این کتاب بر دو بخش است.

بخش اول شامل مقدمه می شود که شاخصه های سبکی شاعر را دربرمی گیرد و بخش دوم شامل بدنه است که به گزین شعرهای شاخص شاعر می پردازد. سید علی صالحی شاعر پرآوازه ی معاصر است که پایه گذار جریان موجب ناب و شعر گفتار در شعر معاصر نیز هست. وی همچنین در مراسم دومین جایزه ی شعر نیما در سال 1389 نیز برای انیس آخر همین هفته می آید عنوان کتاب برتر را از آن خود کرد. این کتاب به مجموعه ای از بهترین شعرهای شاعر همچون به همین سادگی، در خواب مرسلین و در اخطار خاکستر را شامل می شود.

فهرست

سخن ناشرپیشگفتارزندگی نامه ی سید علی صالحیزمینه های تاریخی، سیاسی-اجتماعی و ادبی سید علی صالحیچکیده ای از شاخصه ها و چگونگی بیان و مفاهیم شعری دفترهای شعری سید علی صالحیسبک و شاخصه های 21 مجموعه ی شعری شاعراستعارهمجازپارادوکس (متناقض نما)کارکردهای موسیقایی در زبان گفتار و شعر سیدعلی صالحیموسیقی کناری (قافیه و ردیف و تکرار) .از آوازهای کولیان اهوازی (1350-1356)، هجاهای بلند باستانیدر خواب مرسلیندر انحنای رودمجالی نیستمنظومه ها (1357-1360)هجاهای بلند باستانیدر خواب مرسلیندر انحنای رودمجالی نیستمنظومه ها (1357-160)به همین سادگیعاشقانهلیلالی...لا (1361-1362)سرود سقراط در شام شوکرانپیشگو و پیاده شطرنج (1363-1364)باکلزننه اینشب کفتارمثلثات و اشراق ها (1365-1367)در اخطار خاکسترحواشیصدای زخمعاشق شدن در دی ماه مردن به وقت شهریور (1368-136)سجلآرزوهای مشترکمثلارو به یک طرفیشوکرانتماماین جاهووهوقتی که خیلی خوشحالمتغزل تاریکمرائی برای پلک هایتتعویذدر آمد ری را (1370-1373)داستان بلند ری را در واپسین شب آن هزاره ی رویاباد، بلاهت، یا واژه ای در همین حدودهمگان را شبیه شما دیده امرمه ی رویابرگردیم سر اصل مطلببرای صفحه ی شعر یک روزنامه رسمیمحالدوئی، دالایی، لاما، دوییادامه ی همان اولا و آخراهمیشه منتظر خبری خویش خواب های تو را مرور می کنمحروفبگذارید حرفم را بزنمسکوت فراموشی و آرامشنامه ها و نشانی ها (1374)سلامبیا برویم رو به روی باد شمالدارم هی پا به چای نرفتم صبوری می کنمنه پرس و جو مکنسرانجام باورت می کنندقبول نیست ری رادرست که منبه گمانم بایدنه من سراغ شعر می روممی توانم کنار تو باشماشتباه از ما بوددر ارتباط مخفی با خواب گریه هامن راه خانه ام را گم کرده ای ری رابی قرارممی دانممی دانم حالا سال ها استسفر به خیرنوبتنمی دانم جرا اسمی نداردجابه جایی در آغاز و پایان یک موضوعدارد باران می آیدیادآوریمیدان هرویبا آن ها که بالای دیوار نشسته اندپب و تکرار همان ترانه ی معلومقضیه از این قرار بودسمفونی سپیده دم (1386)راهدلداری های پیش پا افتادهی مخاطبیکه دوستش می دارمعرض کوتاهی داشتم آقاوجه مشترکزمزمه در دادگاهگورستان دور کرجبند هفتم از پرده ی آخرکتاب اسامی بعضی به یاد ماندگان من .قمری غمخوار در شامگاه خزانی (1386)کسی از این راه عبور نخواهد کردهیچ پناهگاهی نیستدره ی بوته های مورتسردش بودگرگ پیر پایین درهاز پشت سنبله های بنداولی هی حرف می زدخواب یکی درختبر ایران خانه ی نیکالسکه ای کهن سالقمری غمخوارنمی دانم می روندتا چشم کار می کندگربه ی بازیگوشموسم بهاربه جای جوانهبیشه ی گزلرزش مدام آب و نورتا گلو در آبفقط کلاغی پر زد و رفتلیموی دزفول، خرمای بهبهانآوای اندوهگین مرغی در مهنهانگاه عطرآلوده ی آهودو بزماه برهنه و بی قراردو سوی راهآب می خورند با همالیس آخر همین هفته می آید (1389)بعد از سی سال یا زمانی همین حدودصرف هر سه زمان شماامروز چه ساعتی هستید می خواهم بیایمکمی آرام ترمصرانه تاکید می کنمبا دو دیده ی باژگون سنگفرش کنیسه ی عیساو گاهی اشتباه نکناز شما چه خبررسیدزیارت نامه ی مرغ سحرو همخوانی دختران خرداد ماهزیارت نامه ی مرغ سحر و همخوانی دختران خرداد ماهبی بازگشتنام ها، کوچه ها و کلماتکه منتهات منمجهاننبرد و گل سرخ

برشی از متن کتاب سید علی صالحی 

مجالی نیست: مجالی نیست! در گفتگوی ابر و باد یکدستی باران کاری نمی کند. باید نشست به گرده ی اسبی و شبانه گریخت، یا تا فتح آن سرود سرخ ایستاد و مزامیر زندگی را بلند بلند خواند و مرد این است همان که به وحشتی جان پرتقلایم در ملاقات با اتفاق دارد. نمازی نه از این قرار که توجیه ترسم باشد بی دغدغه این را پذیرشی است بر کلاله ی آتش از زبان سرخ نخواهیم گذشت و آن رمه رفته است. که از گستره ی شب تا ستیغ کوه گرگ گرسنه ای در زوزه های ماه دندان بر دندان تهی می ساید شبی است شبی است عظیم و گرفته و خاموش که هیچ سوش را سوسوی چشمی نیست. و ترا مجال تردد و تردیدی ....! کنار پنجره بایست رودی اکنون از خروش من جاری است.
 

• شاعر: سید علی صالحی
• انتشارات: نگاه