کتاب طراحی از حالات چهره | جان ربنس

معرفی کتاب طراحی از حالات چهره

در ابتدای کتاب، مؤلف محترم، ابتدا توصیه‌های لازم را همچون یک دوست دلسوز به هنرجویان بیان می‌دارد و نکات کلی که یک فرد برای تبدیل شدن به طراح چهره‌ی خوب باید آن‌ها را در نظر بگیرد را بازگو می‌کند. وی معتقد است برای یک فراگیر بالا بردن قدرت دید و انجام تمرینات مستمر بسیار مفید و کارا خوهد بود. توجه به جزئیات صورت انسان ها در حالت‌ها و احساسات مختلف همچون شادی، ناراحتی، خشم باید در هنرجو به امری با اولویت تبدیل گردد. همچنین، همراه داشتن یک دفتر طراحی را ضروری می‌داند که در هر موقعیت مناسبی بتواند چهره‌ی افراد را حتی به حالت سریع و ناقصی به تصویر بکشد تا به این ترتیب مهارت خود در ترسیم چهره با جزئیات آن، افزایش دهد.

استفاده نکردن زیاد از پاک‌کن و نیز استفاده از ابزار مختلف نقاشی جهت یافتن مناسب‌ترین آن‌ها برای کار را اموری لازم دانسته و در پایان، استفاده از آثار اساتید مشهور را به جای طرح‌های بی‌کیفیت دیگران و همچنین شرکت در کلاس‌های آموزشی حتی به صورت یک‌بار در هفته، را به فراگیران توصیه می‌کند. اما نحوه‌ی آموزش این کتاب، به این شکل است که پس از معرفی ابزارها و سطوح طراحی و توضیحات مختصری در مورد هر کدام به موضوع ساختار و پرسپکتیو که در طراحی چهره‌ی انسان، عاملی مهم و کاربردی است؛ می‌پردازد تا مخاطب فراگیر بعد از این آموزش‌ها بتواند به ترسیم اشکالی همچون جمجمه در حالت سه بعدی بپردازد.

اصول و مبانی کار را از پایه‌ترین مفاهیم همچون چگونگی شروع کار و نحوه‌ی قرار گرفتن طراح و مدل در حالت‌های مختلف ایستاده، نشسته و... بیان داشته که می‌تواند برای هنرجوی مبتدی نکاتی مهم و کاربردی تلقی شوند و از آن‌ها درس‌های مهمی بگیرد. سپس آموزش را به حالت گام به گام و مرحله به مرحله در حالت‌های اخم مدل، شادی و خنده، خشم و غضب، غم و اندوه، ترس و وحشت ودیگر حالات به تفکیک جنسیت به دلیل تفاوت صورت بین زنان و مردان و کودکان، ادامه می‌دهد. و به این ترتیب اثری منسجم و مفید در طراحی را به فراگیران عرضه می‌نماید.

برشی از متن کتاب طراحی از حالات چهره

اصول اولیه‌ی پرسپکتیو به همان اندازه‌ای که برای طراحی سر و حالات چهره لازم و ضروری می‌باشند؛ برای طراحی هر موضوع دیگری نیز مورد نیاز هستند. تمام خطوط عمودی مقابل شما (که با خط تراز دید شما زاویه‌ی 90 درجه می‌سازند)، همیشه به حالت موازی قرار دارند. تمام خطوط افقی (که در حقیقت موازی هستند)، هر قدر که دورتر می‌شوند، به یکدیگر نزدیک‌تر شده و به نظر می‌رسد که در نقطه‌ی گریز، یکدیگر را قطع می‌کنند. به نظر می‌رسد که خطوط موازی بالاتر از خط تراز دید شما به طرف پایین و خطوط زیر آن به طرف بالا متمایل می‌گردند. هر قدر جسمی بزرگتر و نزدیکتر به شما باشد قسمت جلوی آن بزرگتر از قسمت عقب آن به نظر آمده و شکل دارای حالتی از کوته نمایی شده و غیر طبیعی به نظر می رسد.

سرانسان را می توان به صورت مکعب هایی با سطوح مستوی و صافی که با یکدیگر ترکیب شده اند، فرض نمود. این مکعب ها که مطابق با اصول پرسپکتیو می باشند، کاملا راست گوشه نیستند. همان گونه که در تصاویر مشخص شده است سطحی که چهره را نشان می دهد، نسبت به محور مرکزی سر با زاویه 90 درجه قرار دارد. قسمت پشت سر عریض تر از صورت بوده و به همین دلیل سطوح جانبی سر از سمت جلو به طرف عقب دارای شیب می باشند. خطوط موازی مربوط به محل اجزای چهره باید با توجه به نقطه دید شما و بر مبنای حالت پرسپکتیو سطح صورت ترسیم شود. در پرسپکتیو همواره خطوط موازی یکدیگر را در نقطه گریز قطع می نمایند ولی در مورد طرح کوچکی مانند سر انسان، شما تنها همگرایی آنها را ملاحظه خواهید نمود.

نویسنده: جان ربنس مترجم: صفی الله محمدقلی انتشارات: یساولی