کتاب معسومیت | مصطفی مستور

درباره‌ی کتاب معسومیت اثر مصطفی مستور

کتاب "معسومیت" رمانی در باب مسائل و معضلات اجتماعی است و موضوعاتی همچون عشق، خانواده، ادبیات و عرفان را پوشش می‌دهد که از زبان شخصیت اصلی داستان، "مازیار" روایت می‌شود؛ راوی از تحصیلات ابتدایی برخوردار می‌باشد اما با تمام وجود به نویسندگی علاقه‌مند است.

"مصطفی مستور"، با توجه به همین موضوع، عمدا، برخی از واژه ها و همین طور عنوان رمان را با املای نادرست شان مورد استفاده قرار داده و به این واسطه، بر جذابیت کتاب افزوده است. در واقع، راوی قصه، در حال نگارش خاطرات خویش در قالب کتابی می باشد که آن را به توصیه ی "اردلان"، یکی از دوستان قدیمی و صمیمی اش، می نویسد و از این طریق، سرنوشت پرماجرای خود را با مخاطب به اشتراک می گذارد.

مازیار، پسری جوان، سخت کوش و جدی می باشد که به دنبال طلاق والدینش ، در کنار پدرش زندگی کرده و تحت تاثیر آموزه ها و تعالیم او قرار گرفته است؛ پدری خلافکار که عاشق پول، سینما و ماشین بوده و بنا بر اظهارات مازیار، بیش تر عمرش را یا در سینما سپری نموده و یا در زندان.

سیروس در سن پنجاه و هفت سالگی، یعنی دو سال پیش، از دنیا رفته و پس از مرگش، 763 سی دی فیلم، آپارتمانی کوچک در منیریه و 270 میلیون سپرده ی بانکی را برای مازیار به ارث گذاشته و این پسر نیز، با فعالیت در کارواش، درآمد متوسطی را نیز کسب کرده و به اداره ی زندگی اش می پردازد؛ زندگی ای آرام و یکنواخت، که پس از سال ها دوری و بی خبری از اردلان، هم اکنون با حضور او در زندگی مازیار، شکلی متفاوت به خود می گیرد.

بخشی از کتاب معسومیت؛ نشر مرکز

اگه بخوام مثل این سینمایی های بی پدر و مادر حقه باز حرف بزنم باید بگم بهتره افراد زیر سن قانونی این کتاب رو نخونند. منظورم اینه ممکنه چیزهایی تو کتاب باشه که برای آن دسته از افرادی که سن شان کم تر از 18 ساله اصلا مناسب نباشه. این «مناسب» هم از اون کلمه های حروم زاده ایه که من هیچ وقت نفهمیدم پدرش کی هست و مادرش کی بوده و اصلا چه طور سر و کله اش توی کتاب های قانون پیدا شد.

تا اون جایی که یادم می آد من هیچ وقت هیچ علاقه ای به نوشتن چیزهایی که برای زیر هجده ساله ها «مناسب» نیست، نداشته ام. بر عکس، همیشه فکر کرده ام آدم اگه یه ذره عقل تو کله اش باشه باید سعی کنه چیزهایی بنویسه که از قضا فقط مناسب همین افراد زیر هجده سال باشند و حتی خوندن شون واسه بزرگ تر ها ممنوع باشه.

پدرم همیشه می گفت نود و نه درصد آدم های نازنین کسانی هستند که به سن قانونی نرسیده اند و نود و نه درصد آدم های رذل و حروم زاده کسانی هستند که مدتیه از خط هجده سالگی گذشته اند، حتی اگه این مدت یه روز باشه. شک ندارم، این حرف رو تو کتابی، مجله ای، چیزی نخونده بود. گمونم تو فیلمی شنیده بود یا توی حبس کسی بهش گفته بود؛ چون پدرم بیش تر عمرش یا توی سینما بود یا توی حبس.

حاضرم تو هر دادگاه عادلانه ای شهادت بدم که پدرم در تمام مدت پنجاه سالی که سواد خوندن داشت، حتی یک کتاب هم نخوند. حتی یک برگ کاغذ. احضاریه های دادگاهش رو هم می داد من می خوندم. پدرم، خیلی خلاصه، یه شیاد تمام عیار بود که عاشق پول بود و سینما و ماشین. با این حال من تقریبا تا دم مرگ تقریبا زود هنگامش در پنجاه و هفت سالگی، خیلی چیزها ازش یاد گرفتم هر چند نمی خوام این جا چیزی درباره شون بگم چون این کتاب قرار نیست درباره ی پدرم باشه و من هر وقت لازم بود، تنها در حد زرورت به اون شیاد مرحوم اشاره می کنم.

شاید یه روز یه کتاب هم درباره ی اون نوشتم. درباره ی اون و مامان مهناز. منظورم اینه اول باید ببینم تکلیف این کتاب چی می شه. اگه این کتاب چاپ شد و مردم خوش شون اومد، اون وقت شاید رفتم سراغ کتاب مامان مهناز و بابا سیروس. هر چند هیچ قولی بابتش نمی دم.

تنها قولی که می تونم بدم اینه که سعی می کنم اون کتاب رو طوری بنویسم که خوندنش برای افراد زیر هجده سال ممنوع نباشه. حالا که فکرش رو می کنم می بینم شاید علت این که این کتاب کارش به جایی کشیده که خواننده هاش باید از جایی بیاند که بنا بر حساب کتاب پدرم فقط یه درصدشون نازنین اند، اینه که من در تمام مدت نوشتنش مثل سگ زخمی عصبانی بودم. پدرم اعتقاد داشت وقتی کسی عصبانی شد باید هر چیز نوک تیزی رو از دور و برش دور کرد چون ممکنه یارو برش داره و باهاش به کسی سدمه بزنه...

خرید کتاب معسومیت مصطفی مستور

کتاب معسومیت اثر مصطفی مستور از نشر مرکز، به همراه سایر کتاب های رمان را از فروشگاه اینترنتی کتابانه خریداری نمایید.

• نویسنده: مصطفی مستور
• انتشارات: مرکز