کتاب تاریخ اندیشه سیاسی در غرب (از ماکیاولی تا مارکس)

کتاب تاریخ اندیشه سیاسی در غرب؛ از ماکیاولی تا مارکس به قلم دکتر کمال پولادی در نشر مرکز به چاپ رسیده است.

در این مجلد سیر اندیشه های سیاسی را در دورانی که از دوره ی رنسانس شروع می شود و تا حدود قرن بیستم ادامه می یابد و به عصر جدید یا دوره ی مدرن معروف است دنبال می کند. در این دوره اندیشه هایی مطرح می شود که پایه های فکری حیات فرهنگی مدرن را در اروپا پی نهادند. این دوره در عین عصر پرشوری در عرصه اندیشه ی سیاسی است و هنگام مرور آن با اندیشمندان بزرگ بسیاری و همین طور نظام های فکری دوران ساز روبه رو می شویم که شالوده های فکری اندیشه های سیاسی سده بیستم را بنا گذاشته اند. تاریخ جدید اروپا در وجوه اصلی خود با عصری آغاز می شود کا به عصر رنسانس یا باززایش معروف شده است.

در این عصر اروپا دوران سده های میانه را پشت سر می گذارد و وارد دوران تازه ای می شود که تاریخ خود و تاریخ دنیای بشر را به کلی دگرگون می کند و در مسیر تازه ای قرار می دهد. در این دوره نظتم فئودالی در اروپا رو به زوال و سرانجام سقوط می رود و نظام اقتصادی_اجتماعی تازه ای به نام نظام سرمایه داری شکل می گیرد. نظام سرمایه داری پویا ترین نظام تولیدی است که تاکنون تاریخ بشر به خود دیده است. این نظام به بشر امکان داد تا سریع ترین و عظیم ترین دگرگونی را در رابطه خود با طبیعت ایجاد کند و بیشترین غلبه را بر طبیعت برای بهره بردن از آن جهت تامین نیازهای خود در عالی ترین وجه به دست آورد. بشر اکنون به مرحله ای از پیشرفت رسیده است که می تواند در صورت توزیع منطقی وسایل حیات شرایط زندگی پرنعمتی را برای همگان فراهم کند.

فهرست

فصل 1: ماکیاولی؛ مختصری از زندگی و آثار ماکیاولی فصل 2:  تامس هابز؛ مختصری درباره ی زندگی هابز فصل 3: جان لاک؛ زندگی و آثار فصل 4: در جستجوی فلسفه تاریخ؛ عصر روشن اندیشی و مطالعه ی زندگی سیاسی فصل 5: اندیشمندان مرتبط با دیدگاه اصالت سودمندی؛ سودمندی به عنوان بنیاد جامعه سیاسی فصل 6: ژان ژاک روسو؛ اراده عمومی به عنوان منشا سامان سیاسی و آزادی فصل 7:  امانوئل کانت؛ اصل عام خود_قانون گذاری به عنوان پایه نهادهای سیاسی فصل 8:  هگل: جامعه سیاسی به عنوان عالی ترین وجه عقلانی حیات فصل 9: کارل مارکس؛ پیوند همه جانبه ی اندیشه سیاسی با آرمان های انسان گرایی فصل پایانی: مروری بر اندیشه ی سیاسی مدرن

برشی از متن کتاب

  قرن هجدهم میلادی در اروپا با یک وجه مهم متمایز می شود. قرن هجدهم را عصر روشن اندیشی یا عصر روشنگری نامیده اند. اروپا در سده های شانزدهم و هفدهم با حکومت های مطلقه و حکومت های اقتدارگرا مشخص می شود. نوع اندیشه سیاسی شاخص برای این دوره نظریه هابز است. اما سده هجدهم دوره پیدایش جنبش ها و اندیشه های آزادی خواهی و مردم سالاری است. اندیشه های شاخص برای این سده نظریه هایی از نوع نظریه لاک، منتسکیو و بنتام است. بورژوازی، به عنوان طبقه دوران ساز، ابتدا در قرن شانزدهم و هفدهم با پادشاهان و شهریاران مطلقه متحد شد تا با استفاده از نیروی آن ها فئودال ها را، که مظهر و مدافع پراکندگی سیاسی بودند، شکست دهد و از گیدان بدر کند، آنگاه پس از رسیدن به این مقصود همین پادشاهی های مطلقه و حکومت های اقتدارطلب را هدف حمله قرار داد تا آنها را از میدان بیرون کند و مستقلا اداره  امور را به دست گیرد. بورژوازی اکنون احساس می کرد آنقدر نیرومند شده است که نیازی به شهریاران اقتدار طلب و نظام های مطلقه نداشته باشد. چنین بود که روح آزادی در این قرن به پرواز درآمد. یکی از مسایلی که ذهن فیلسوفان فرانسه را در این دوره مشغول می داشت درک زندگی اجتماعی و سیاسی انسان بود. در جریان چنین تلاشی بود که نخستین گامها برای تاسیس فلسفه تاریخ برداشته شد. در مراحل بعدی هگل و مارکس توانستند فلسفه تاریخ را به پایگاه مهمی ارتقا دهند.

• نویسنده: دکتر کمال پولادی
• انتشارات: مرکز