کتاب تو هیچ گپ نزن | محمدی

معرفی کتاب مجموعه داستان «تو هیچ گپ نزن» 

این مجموعه داستان در سال 1388 به چاپ رسید و شامل9 داستانِ کوتاه با عناوین «آواز شن»، «کبکِ مست»، «تو هیچ گپ نزن»، «هشت نفر بودیم که پای نداشتیم»، «پروانه‌ها و چادرهای سفید»، «مزه‌ی آفتاب»، «وطن»، «چَلی» و «رانا» می‌شود. مفاهیمِ اصلیِ داستان‌های این کتاب پرداختن به آداب و رسوم مردمان کشور افغانستان و شرایط آن‌ها در دوران جنگ‌های داخلی به‌هنگام قبل و بعدِ طالبان است. این کتاب یکی از درخشان‌ترین آثار ِ مجموعۀ ادبیاتِ مقاومت افغانستان محسوب می‌شود.

مضمامینی هم‌چون مشکلات و سختی‌های دوران جنگ‌های داخلی و پس از آن در بعضی داستان‌ها از موضوعات اصلی می‌باشند که به صراحت به آن‌ها پرداخته است، و در بعضی دیگر داستان‌هایی از سنت‌ها و مناسک، فرهنگ‌ها و زندگی‌های مردم افغان برای خواننده شرح می‌دهد که در کنار روایت  و داستان‌پردازیِ قوی نویسنده، این کتاب را به اثری ارزشمند و پر از نوآوری بدل می‌کند.

در ابتدای کتاب، قبل از پرداختن به داستان‌ها، محمدی به‌طور خلاصه از سرگذشتِ خود و روزگار نویسندگی‌اش می‌نویسد که چگونه پس از اتمام دبیرستان در مشهد به شهر خود مزارشریف بازمی‌گردد تا  به تحصیل در رشتۀ پزشکی در دانشکده‌ی ابوعلی‌سینای بلخی بپردازد اما پس از سقوط شهرش، و از بین‌رفتن کتاب‌هایش و رفتن تا مرز اسارت و مرگ به ایران پناه‌گزین می‌شود و به نویسندگی روی می‌آورد.

برشی از متن کتاب مجموعه داستان «تو هیچ گپ نزن» 

پیرمرد هر روز صبحِ وقت به قبرستانی می‌آید. صبح وقت قفس کبکش را برمی‌دارد، قطیفه‌اش را به دور خودش می‌پیچاند، کَلَوَش‌های کهنه‌اش را پای می‌کند و به قبرستانی می‌آید. پیرمرد است و کبکش. پیرمرد کبکش را دوست می‌دارد، بسیار دوست می‌دارد. پیرمرد همه‌ی زنده‌گی‌اش در یک اتاق تاریک و دود‌زده و کبکش خلاصه می‌شود. اتاقِ دودزده‌اش در کنجِ یک سرای کوچک و قدیمی است. پیرمرد از وقتی که زنش مرد و تنها همدمش این کبک شد. کم‌تر مسافری گذرش به سرای قدیمی می‌افتد. پیرمرد هم روزها از اتاقِ دودزده‌اش برمی‌آید و شب‌هنگام که هوا تاریک می‌شود، برمی‌گردد و وارد دنیای کوچک و دودزده‌اش می‌شود و باز تا صبحِ وقت، او می‌ماند و کبکش.

پیرمرد وقتی که تنها است با کبکش گپ می‌زند. پیرمرد زیادتر وقت‌ها تنها است. سالی است که پیرمرد و کبکش بر سر زبان‌ها افتاده‌اند. می‌گویند کبک بابَه بَگِل شده، امسال جنگ کرده نمی‌تواند. پیرمرد همه‌ی این گپ‌ها را می‌داند؛ اما نشنیده می‌گیرد و باز صبحِ وقت، قطیفه‌اش را به دور خودش می‌پیچاند. خریطَه‌ی سیاهی روی قفس کبکش کش می‌کند. کلوش‌های کهنه‌اش را پای می‌کند و به قبرستانی می‌آید. در قبرستانی نفس می‌گیرد. پاچه‌هایِ اِزارش را تا زانو بَر می‌زند. خریطه را از روی قفس می‌بردارد و کبکش را ایلا می‌سازد. کبکش را چَکَر می‌دهد؛ کبکش را در قبرستانی چکر می‌دهد. 

فهرست کتاب مجموعه داستان «تو هیچ گپ نزن» 

• آواز شن
• کبکِ مست
• تو هیچ گپ نزن
• هشت نفر بودیم ما که پای نداشتیم
• پروانه‌ها و چادرهای سفید
• مزه‌ی آفتاب
• وطن
• چَلی
• رانا
• واژه‌ها و اصطلاحات

(مجموعه داستان) نویسنده: محمدحسین محمدی ناشر: چشمه