کتاب طبقات اجتماعی، دولت و انقلاب در ایران

معرفی کتاب طبقات اجتماعی، دولت و انقلاب در ایران

طبقات اجتماعی و تحرک اجتماعی آنها، سلسله مراتب اجتماعی و مفهوم برابری و نابرابری، سلطه و قدرت اجتماعی طبقات و قشرهای مسلط و زیر سلطه از مباحثی است که از دیرباز در تاریخ ایران مورد توجه بوده است. نوگرایی و قشربندی اقشار متوسط دگرگون شد، طبقه متوسط جدید در ایران امکان ظهور یافت و بورژوازی ایران دوره ای از رشد مستمر را از اواخر دهه 1330 خورشیدی تجربه کرد. با اینحال قشرهای سنتی انعطاف پذیریِ اقتصادی و فرهنگیِ قابل توجهی در دوره پهلوی نشان دادند.

این امر به رغم آن بود که بازار در اثر محدود شدن روحانیت در دوران رضاشاه ناگریز متحد سنتی خود را از دست داد و با حاملان آراء ناسیونالیستی و بورژوا – دمکراتیک برآمده از انقلاب مشروطه پیوند یافت. تعارض میان سنت و مدرنیته که تبلور اجتماعی خود را در قالب طبقات نوین اجتماعی (کارگران صنعتی و طبقه متوسطه جدید) و قشرهای اجتماعی مرتبط با بازار و کار و کسب سنتی به نمایش می گذارد در محیط استبدادی و در عین حال مدرنیستی دولت پهلوی منشأ ایجاد کشاکش هایی در سطح جامعه و سیاست شد که سرانجام به انقلاب 1357 خورشیدی انجامید.

برشی از متن کتاب

دولت، طبقات و روش های بسیج توده ها در انقلاب ایران تحلیل های به عمل آمده از انقلاب ایران اغلب معطوف بوده است به علل دراز مدت و ساختاری که به سر نگونی رژیم پهلوی منجر شد، و نیز به نقش اسلام شیعی که یک ایدئولوژی بومی، قدرتمند، و منسجم در اختیار انقلاب قرار داده یا عوامل خاص خارجی و داخلی که احتمالا در روند و نتیجه انقلاب تاثیر داشته اند. در اغلب این آثار مسایل ذیل به طور عمده بی پاسخ مانده است: روش ها و منابع بسیج (توده های) انقلابی، ترکیب اجتماعی ائتلاف سیاسی در مراحل گوناگون انقلاب، و این که بخش های بسیار متنوع جامعه ایران به چه شیوه ای در مراحل نهایی انقلاب در ضدیت با شاه جبهه ای متحد تشکیل دادند.

نویسنده: احمد اشرف - علی بنو عزیزی مترجم: سهیلا ترابی فارسانی انتشارات: نیلوفر