کتاب تاریخچه، نقد و بررسی عقائد و اعمال وهابی ها

کتاب تاریخچه، نقد و بررسی عقائد و اعمال وهابی ها تالیف سید محسن الامین و ترجمه سیدابراهیم سیدعلوی توسط انتشارات امیرکبیر به چاپ رسیده است.

"تاریخچه، نقد و بررسی اعمال و رفتار وهابی ها" کتابی در رابطه با وهابی گری می باشد و به گونه ای قابل اتکا و مستند، این آیین دروغین و کفرآمیز را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. به طور کلی، وهابیت یکی از فرقه های انحرافی مذهبی است که پس از وفات پیامبر، توسط محمد بن عبدالوهاب، فردی کج اندیش و کینه توز در جزیره العرب پدیدار گشت عبدالوهاب به دلیل بیان سخنانی سرشار از کفر و شرک به خداوند و اسلام، توسط پدر و برادرش و هم چنین سایر مسلمانان از زادگاه خود طرد شده و سپس تحت حمایت انگلستان، پیروان خود را به اعتقادات و آموزه هایی ضد اسلامی رهنمون ساخت؛ در واقع وهابیون از همان ابتدای پیدایش، با مسلمانان به مخالفت و مبارزه ی جدی برخاسته و نابودی اسلام و ایمان آورندگانش را از اهداف بزرگ و عمده ی خود بر می شمارند. نویسنده در طول محتوای کتاب حاضر، با استناد بر کتب و منابع مربوط به همین فرقه، چگونگی شکل گیری و توسعه ی آن را از ابتدا به طور مفصل شرح داده و مخاطب را با ابعاد وجودی این مذهب آشنا می سازد. وی هم چنین در رابطه با نوع اعتقادات و طرز فکر و نگرش این آیین، مباحث فراوانی را ارائه نموده و از تمامی وقایع تاریخی و پر اهمیت رخ داده در آن به گونه ای خواندنی سخن گفته و در نهایت، اثری پر محتوا را در اختیار مخاطب قرار می دهد.

فهرست

فصل اول: تاریخچه، حادثه ها و رویدادها، پیکارها و شباهت ها فصل دوم: اصول اساسی در پاسخ گویی به شبهات وهابی ها فصل سوم: عقائد و پایه های مذهبی وهابیان فصل چهارم: عقاید افراطی وهابیان فصل پنجم: طرح مسائل مورد اختلاف میان وهابی ها و دیگر مسلمانان و تحلیل و بررسی آن ها خاتمه: برخی از فتاوی وهابیان و بررسی آن ها

برشی از متن کتاب

تلاش مذبوحانه ی صاحب المنار: از جمله کسانی که خواسته اند روی حقیقت پرده کشند و منکر تکفیر مسلمانان توسط وهابیتان گردند صاحب المنار است.او با سخنانی تناقض آمیز و با اعتراف ضمنی به تکفیر وهابیان که من حیث لا یشعر صورت گرفته، در صدد دفاع از وهابیان بر آمده است. او در سلسله ی مقالات خود تحت عنوان «وهابیان و سرزمین حجاز» چنین می نویسد: «در پیامی که امیر فیصل فرزند سلطان عبدالعزیز سعودی در شوال سال 1342 فرستاد می خوانیم: مردم نجد، با سایر برادران مصری و هندی نظر موافق دارند که موضوع خلافت در یک شورای متشکل از نماینده ی همه ی ملل اسلامی، مطرح شود. صاحب المنار به سخنان خود چنین ادامه می دهد: این پیام با صرزاحت کامل می رساند که نجدی ها و حکمرانان شان همه ی ملت های مسلمان را برادر خود می دانند و این که گویند وهابیان همه ی مسلمانان جز خود را کافر می دانند، صحیح نیست. او در جای دیگر از همین مقالات کنگره ای را که رد شهر ریاض به سال 1342 ذیقعده الحرام تشکیل یافت توصیف کرده و گوید: سران کشورها و علما و دانشمندان و روسای ارتش و نظامیان در این کنگره شرکت جستند و در موضوع حج به گفت گو نشستند .و سلطان سعودی در پاسخ آنان گفت که شریف مکه مسلمانان را از زیارت خانه ی خدا باز نمی دارد لیکن از آن می ترسد که در موسم حج آشوبی رخ دهد و مسلمانانی را که از نقاط مختلف جهان اسلام در این شهر گرد آمده اند آسیب ببینند. سپس می نویسد: این بیان، اعتراف صریح و آشکاری است که سلطان سعودی و علمای نجد همه ی ملت های مسلمان را برادر اسلامی خود می دانند و می خواهند با آنان با مهر و محبت رفتار کنند. این بود اظهارات صاحب المنار در دفاع از وهابیان و سعودیان و سخنان او ما را به یاد آن داستان می اندازد که: «آن، بزغاله بود اگر چه پرید!» هر گاه سخنان سلطان نجد و علمای آن در مورد اعتراف به اسلام همه ی ملت های مسلمان واقعیت داشته باشد و رساله هایی هم که به دستور خود سلطان سعودی و به اهتمام و کوشش صاحب المنار در مصر چاپ و منتشر گشته و در آن ها به کفر و شرک همه ی ملل اسلامی آشکارا حکم شده است. حقیقتا از وهابی ها باشد ناگزیر یکی از دو امر را باید پذیرفت یا باید یکی از این دو واقعه را دروغ و نیرنگ دانست و یا گفت که وهابی ها از تناقض گویی و یاوه سرایی باکی ندارند و در مذهب ایشان انکار بدیهی ترین مساله ی عقلی جایز و روا است و روشن است کسی که باکی از تناقض گوئی ندارد نمی توان با او گفت و گو کرد و کنار آمد. آری وهابیون موقعی که در کشمکش های سیاسی گرفتار می آمدند و احساس نیاز به ملل مسلمانان می کردند دم از برادری و اخوت اسلامی می زدند و همه ی ملت های مسلمان را به اسلام یاد می نمودند لیکن به هنگام بیان عقاید و تقریر پایه ها ی مذهبی...

تالیف: سید محسن الامین ترجمه و نگارش: سیدابراهیم سیدعلوی انتشارات: امیرکبیر