کتاب مزرعه ی حیوانات | نشر ماهی

درباره‌ی کتاب مزرعه‌ی حیوانات؛ نشر ماهی

کتاب مزرعه‌ی حیوانات رمانی پرمفهوم و تاثیرگذار است که به نقد و بررسی آزادی‌خواهی و برقراری عدالت و آرامش در جهان می‌پردازد.

در صفحات آغازین کتاب، ترجمه‌ی پیش‌گفتار "جورج ارول" درج شده؛ پیش‌گفتاری اختصاصی که نویسنده، شخصا آن را برای ترجمه‌ی اوکراینی مزرعه‌ی حیوانات به نگارش درآورده است. وی در طی این متن، ابتدا، توضیحاتی مختصر را در رابطه با زندگی و افکار خویش ارائه می‌نماید. سپس، به شرح چگونگی ایجاد ایده و خلق داستان مزرعه‌ی حیوانات می‌پردازد.

بنا بر اظهارات شخصی ارول، ایشان، با هدف نشان دادن چهره‌ی واقعی افسانه‌ی شوروی و همچنین، تحلیل نظریه‌ی مارکس از منظر حیوانات، این قصه را نوشته است. قابل ذکر می باشد که نویسنده، چند رویداد واقعی و تاریخی را نیز درون محتوای رمان خود گنجانده؛ از جمله‌ی این رویدادها می‌توان به کنفرانس تهران در سال 1943 اشاره نمود؛ اجلاسی با حضور رهبران سیاسی متفقین – روزولت، چرچیل و استالین که در طی آن، توافقی برای تهاجم نظامی همه جانبه به نیروهای آلمان نازی صورت گرفت.

در داستان مرزعه‌ی حیوانات، اورول، به حیوانات، ویژگی‌ها و تمایلات انسانی می‌بخشد؛ خصیصه‌هایی از قبیل میل به برخورداری از آزادی، خوشبختی و عدالت در زندگی. بنابراین شخصیت‌های اصلی کتاب، مجموعه‌ای از حیوانات اهلی هستند که در یک مزرعه سکونت دارند؛ مزرعه‌ای که به مردی با نام آقای "جونز" تعلق دارد. او انسانی بداخلاق و زیاده‌خواه است که از حیوانات در جهت تامین رفاه و منافع خود، استفاده می‌کند.

تحت چنین شرایطی، حیوانات به ناچار، از صبح زود تا غروب آفتاب، در خدمت آقای جونز هستند و زندگی سختی را پشت سر می‌گذارند. خبری از تفریح و آسایش برای آن‌ها نیست. تنها زمانی که این جانداران می‌توانند آزاد باشند، شب‌هنگام، بعد از خوابیدن جونز و همسرش می‌باشد. در این ساعات، حیوانات در انبار مزرعه، دور یکدیگر گرد آمده و به معاشرت با اطرافیان خود می‌پردازند. دقیقا در چنین مکان و زمانی است که حیوانات با تحریک "میجر" پیر (یکی از خوک‌های مورد احترام مزرعه) برای دستیابی به آزادی با یکدیگر متحد می‌شوند؛ اتحادی که آن‌ها را با ماجراهایی خواندنی و پرکشش مواجه می‌سازد.

برشی از متن کتاب مزرعه‌ی حیوانات

فصل هشتم

چند روز بعد که وحشت ناشی از اعدام‌ها فروکش کرد، چند تن از حیوانات به خاطر آوردند – یا اینکه تصور کردند به خاطر می‌آورند – که «فرمان ششم» مقرر می‌داشت: «هیچ حیوانی حق ندارد حیوان دیگری را بکشد.» با اینکه هیچ‌کس جرئت نداشت در حضور خوک‌ها و سگ‌ها چنین حرفی بزند، حیوانات احساس می‌کردند که کشتارهای اخیر با این فرمان مطابقت ندارد. کلوور از بنجامین خواست «فرمان ششم» را برایش بخواند و وقتی بنجامین طبق معمول گفت که خوش ندارد در چنین اموری دخالت کند، کلوور رفت و موریل را آورد. موریل هم فرمان را برایش خواند. متن فرمان از این قرار بود: «هیچ حیوانی حق ندارد حیوان دیگری را بدون دلیل بکشد.» معلوم نبود چرا این دو کلمه‌ی ماقبل آخر از خاطر حیوانات رفته بود. اما حالا آن‌ها می‌دیدند که فرمان زیر پا گذاشته نشده است، چون طبعا برای کشتن خیانتکارانی که با اسنوبال دست‌به‌یکی کرده بودند دلایل موجهی وجود داشت.

در تمام آن سال، حیوانات حتی از سال گذشته هم بیشتر کار کردند. بازسازی آسیای بادی، با دیوارهایی به قطر دو برابر دیوارهای قبلی، و به پایان رساندن آن در موعد مقرر، همزمان با کارهای معمول مزرعه، زحمت طاقت‌فرسایی بود. مواقعی بود که حیوانات به نظرشان می‌آمد در مقایسه با دوره‌ی جونز ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و غذای بیشتری هم گیرشان نمی‌آید. صبح‌های یکشنبه، اسکوئیلر طوماری به دست می‌گرفت و به قرائت فهرست‌های متعددی از آمار و ارقام می‌پرداخت که ثابت می‌کرد تولید هر گروه از مواد غذایی، بسته به مورد، دویست درصد یا سیصد درصد یا پانصد درصد افزایش یافته است. حیوانات دلیلی نمی‌دیدند حرف‌های او را باور نکنند، بخصوص که دیگر درست به خاطر نداشتند اوضاع مزرعه قبل از قیام چگونه بوده است. با این همه، روزهایی بود که احساس می‌کردند ای کاش به جای آمار و ارقام غذای بیشتری نصیب‌شان می‌شد.

حالا دیگر همه‌ی دستورها از طریق اسکوئیلر یا یکی دیگر از خوک‌ها به اطلاع آن‌ها می‌رسید. خود ناپلئون غالبا زودتر از هر دو هفته یک‌بار در انظار ظاهر نمی‌شد. وقتی هم که می‌آمد، فقط موکب سگ‌هایش نبود که همراهی‌اش کردند، بلکه جوجه‌خروس سیاهی هم بود که پیشاپیش او قدم‌رو می‌رفت و به نوعی نقش شیپورچی را ایفا...

کتاب مزرعه‌ی حیوانات جزء بهترین کتاب‌های جورج اورول است که توسط احمد کسایی‌پور ترجمه و در نشر ماهی به چاپ رسیده است. این داستان از کتاب نشر ماهی با توصیف شبی شروع می‌شود...