محصولات مرتبط
کتاب مدرسه چه خوبه نوشته ی لورن چایلد و ترجمه ی فراز پندار توسط انتشارات فنی ایران به چاپ رسیده است.
" لولا "، نام دختر کوچولوی بامزه ای است که دیگر بزرگ شده و باید مثل تمام بچه ها به مدرسه برود. اما او علاقه ای برای انجام دادن این کار ندارد و برای نرفتن به مدرسه دلایل خودش را دارد. به عنوان مثال او شمردن تا عدد ده را بلد است و چون هر بار بیش تر از ده عدد بیسکویت نمی خورد، بنابراین لزومی نمی بیند که بتواند اعداد بیش تری را یاد بگیرد. برادر بزرگ ترش به لولا توضیح می دهد که اگر روزی یازده فیل از تو بیسکویت بخواهند تو چه طور می خواهی این کار را برای آنها انجام بدهی در حالی که تنها تا عدد ده می توانی بشماری! برادرَش به او می گوید اگر تو به مدرسه بروی می توانی خواندن و نوشتن را یاد بگیری و برای دوستان خود نامه بنویسی، ولی لولا در جواب او می گوید: من دلم می خواهد با دوست خود تلفنی صحبت کنم چون هم راحت تر است و هم اینکه می توانم صدایش را بشنوم. برادر برای او توضیح می دهد: ممکن است دوستت در جایی زندگی کند که به تلفن دسترسی نداشته باشد و در یک چنین شرایطی تو می توانی با نوشتن نامه از حال او باخبر بشوی. برادر سعی می کند با زدن مثال هایی از فواید رفتن به مدرسه خواهر کوچک خود را قانع کند، به نظر شما آیا او موفق خواهد شد؟...
مدرسه چه خوبه با داشتن زبان ساده، صفحات مصور و رنگ آمیزی شاد تصاویر آمده در آن، به کودکان می آموزد که رفتن به مدرسه فواید بسیاری برای آنها دارد و در آنجا می توانند لحظات شادی را در کنار دوستان جدیدی که پیدا می کنند بگذرانند.
برشی از متن کتاب
لولا خواهر کوچک من است. او هم کوچک است و هم خیلی بامزه. مامان و بابا می گویند لولا دیگر بزرگ شده و می تواند به مدرسه برود. ولی لولا فکر می کند که هنوز کوچک است. لولا می گوید: من بزرگ نیستم. تازه، هنوز خیلی هم کوچولوام. وقت ندارم به مدرسه بروم تازه سرم خیلی شلوغ است و توی خانه کارهای مهمی دارم. من به او می گویم: توی مدرسه اعداد را یاد می گیری و می توانی تا صد بشماری. لولا می گوید: لازم نیست تا صد شمردن را یاد بگیرم. همین الان بلدم تا ده بشمارم و همین بس است. ده تا انگشت دست و ده تا انگشت پا و من هر بار بیش تر از ده عدد بیسکویت نمی خورم. پس اگر بلد باشم تا ده بشمارم، بس است. من به او می گویم: اما لولا اگر یازده فیل از تو خوراکی خوشمزه بخواهند، چهکار می کنی؟ چه طور خوراکی ها را می شماری؟ لولا می گوید: نمی دانم. من می گویم: یاد گرفتن حروف الفبا چی؟ اگر نوشتن یاد بگیری، می توانی برای دوستانت نامه بنویسی. لولا می گوید: من دوست دارم به آنها تلفن بزنم. هم راحت تر است هم صدای شان را می شنوم. می گویم: اما همه که تلفن ندارند، لولا. لولا می پرسد: کی تلفن ندارد؟ می گویم: عمو نوروز. باید برای او نامه ی مخصوصی بنویسی تا آرزویت را به پری ها بگوید. اگر این کار را نکنی، ممکن است آرزوی تو با آرزوی بقیه اشتباه شود. لولا می گوید: این را نمی دانستم. من می گویم: دوست نداری خواندن یاد بگیری؟ اگر خواندن یاد بگیری می توانی کتاب های مخصوص بچه ها را بخوانی و از پیام های پدر و مادر که بر روی یخچال می زنند، سر در بیاوری. لولا می گوید: من رازهای زیادی را می دانم، بدون آن که خواندن بلد باشم؛ همه ی کتاب هایم را از حفظ بلدم. اگر نتوانم کتابی را به یاد بیاورم، کافی است یک بار دیگر آن را برایم بخوانند...
- مهارت های زندگی
- از سری کتاب های نردبان
- نویسنده: لورن چایلد
- مترجم: فراز پندار
- انتشارات: فنی ایران
نظرات کاربران درباره کتاب مدرسه چه خوبه - نردبان
دیدگاه کاربران