کتاب دختر شیزوکو - کیوکو موری

کتاب دختر شیزوکو نوشته کیوکو موری با ترجمه شهلا طهماسبی در نشر نو به چاپ رسیده است.

داستان کتاب در مورد دختر ژاپنی دوازده ساله ای می باشد که مشکلات زیادی در زندگی دارد و سعی می کند به تنهایی از همه این مصیبت ها گذر کند. او برای عبور از مسائل سخت زندگی ناچار است یکه و تنها روزگار را سپری کند و فقط به خودش متکی باشد. دخترک احساس می کند پدرش هیچ علاقه ای به او ندارد، به همین دلیل بدرفتاری های نامادری اش را تحمل می کند و پیش پدرش اعتراض نمی کند. نویسنده، این داستان را با نگاهی آمیخته به حسرت از دوران کودکی خودش روایت کرده است. زمانی که کیوکو موری دوازده سال داشت، مادرش مرد و پدرش ازدواج کرد. او به دلیل نارضایتی از زندگی با پدر و نامادری اش به آمریکا مهاجرت کرد و برای این که ثابت کند می تواند به تنهایی از پس زندگی اش برآید به نقاشی، خیاطی و نویسندگی روی آورد. او همه این هنرها را از مادرش آموخته بود؛ به همین دلیل در سرتاسر رمان، نگاه حسرت بار دخترک به نداشتن مادر، روی روایت های داستان سایه انداخته است. کیوکو موری با قلم جذاب و زیبایش دردی که در وجود دخترک رخنه کرده را به مخاطب نیز انتقال می دهد. شخصیت پردازی و فضاسازی های فوق العاده این نویسنده، کتاب حاضر را به اثری فوق العاده تبدیل کرده است. دختر شیزوکو رمانی دوست داشتنی است که می توان چندین و چند بار آن را خواند و از خط به خطش نهایت لذت را برد.

برشی از متن کتاب

نجار دهکده روی شیروانی خانه ایستاده بود و برای جمعیتی که پایین ایستاده بودند کیک های برنجی صورتی و سفید پرتاب می کرد. شیزوکو در نشیمن خانه خود در کوبه خوابیده بود و خواب می دید که در میان بچه های دهکده که کیمونوهای قرمز و آبی بر تن داشتند به دنبال کیک های سفت و خشک برنج که همچون تیکه های رنگی از آسمان می باریدند می دود. در دهکده ای که او به دنیا آمده بود ساخته شدن خانه های جدید را این طور جشن می‌ گرفتند. گرفتن کیک ها وسط زمین و آسمان کار سختی بود. شیزوکو ایستاد و پیش از آنکه کیک ها زیر پای بقیه له شوند آن ها را از روی زمین جمع کرد و در دستمال سفید خود پیچید تا برای مادرش به خانه ببرد و او آن ها را تمیز و روی آتش گرم کند. بقیه بچه ها هنوز می‌ دویدند. شیزوکو متوجه شد که آن ها بچه هایی که پیش از جنگ باهاشان بازی می‌ کرد نیستند بلکه همکلاسی های دخترش یوکی اند. با خود فکر کرد پس یو کی کجاست؟ او این جا نیست چون من هستم تا من نرفته باشم اون نمی‌ تواند بیاید. لحظه ای بعد خانه و بچه ها ناپدید شدند شیزوکو در یک پارک بود و یوکی را تماشا می‌ کرد. گلبرگ های سفید شکوفه های گیلاس در باد پراکنده شده بودند و یوکی برای گرفتن شان می دوید. گلبرگ ها همچون پولک از آسمان فرو می‌ ریختند. یوکی پیراهن صورتی بهاره پوشیده بود آن قدر دور درخت دوید تا سرانجام گلبرگ ها را وسط زمین و آسمان گرفت. شیزوکو با خود فکر کرد اگر مراقب نباشد زمین می خورد سعی کرد او را صدا کند اما صدایش در نمی آمد یوکی همچنان دور درخت گیلاس می دوید. تلفن در راهرو زنگ می‌ زد. شیزوکو  از خواب بیدار شد و پتو را کنار زد و از روی کاناپه بلند شد و آرام به طرف تلفن رفت.  با خود فکر کرد درخت های گیلاس تا یک ماه دیگر شکوفه می‌ کنند به نظرش عجیب  آمد. امسال بهار دیر کرده بود. هفته اول مارس هوا ابری و خفه بود. شیزوکو با خود فکر کرد موقعی که درخت های گیلاس شکوفه کنند دیگر من اینجا نیستم تا آن ها را ببینم نمی دانم  آیا مردها هم می توانند گل ها را ببینند یا بو کنند؟ به یاد گل‌های تازه افتاد که مادرش هر هفته در محراب خانگی خود می گذاشت او آن محراب را به یاد پسرش که در جنگ کشته شده بود برپا کرده بود. گوشی تلفن را برداشت یکی از آن طرف خط با نگرانی پرسید مامان صدایم را می شنوی؟ از پشت تلفن صدای موسیقی به گوش شیزوکو رسید یک سمفونی بود. من از منزل دوشیزه اوزومی زنگ می زنم. شیزوکو پرسید: پس کلاس پیانویت چی شد؟ مگه قرار نبود الان سر کلاس باشی؟  بعد پلک های خود را به هم زد و سعی کرد سر خود را صاف نگه دارد هنوز منظره ی دویدن دور درخت گیلاس که در خواب دیده بود از سرش بیرون نرفته بود. یوکی گفت: برای همین تلفن کردم. دوشیزه اوزومی یک ساعت دیگر می‌ آید مادرش مرا آورد تو و بهم کمی چای داد.

فهرست

• درباره نویسنده
• اسرار خانه
• مراسم عزاداری
• جای پاها
• زنبق ها
• شیپورهای صورتی
• یکشنبه ها
• دستکش های زرد و بنفشه های زودرس
• شکوه ها
• خانه داری
• ماهی کپور طلایی
• آسمان زمستانی
• نیلوفرهای آبی
• بهار خاموش
• پس از باران
• جلوه های نور
• بخش آخر
• نام نامه

نویسنده: کیوکو موری ترجمه: شهلا طهماسبی انتشارات: نشر نو