کتاب خویشاوندی های اختیاری - گوته

کتاب خویشاوندی های اختیاری نوشته یوهان ولفگانگ فون گوته با ترجمه سعید پیرمرادی در نشر چشمه به چاپ رسیده است.

این کتاب که اولین بار در سال 1809 منتشر شد، غوغایی در ادبیات جهان به پا کرد و بسیاری از منتقدان این اثرِ گوته را به عنوان اثری جنجالی شناختند. گوته در این کتاب مسئله عشق و ازدواج را با سبک مخصوص خودش به تصویر می کشد. او با قلم هنرمندانه اش وجود اراده در انسان ها را به چالش می کشد و شخصیت های داستان را به جایی می رساند که با خود واقعی شان رو به رو می شوند و تار و پود وجود خود را بهتر از قبل می شناسند. این نویسنده در یک دوره زمانی با همسرش دچار مشکل شده بود و سعی می کرد هر طور شده این رابطه را حفظ کند. او روایت های این رمان را با الهام از زندگی شخصی خودش نوشته و آن را بسط داده است. داستان این کتاب در مورد زوجی به نام ادوارد و شارلوته می باشد که زندگی کسالت باری دارند و تصمیم می گیرند "سروان" دوست دوران کودکی ادوراد و "اتیلیه" خواهرزاده شارلوته را دعوت کنند تا با آن ها زندگی کنند. در این میان، بین شارلوته و سروان احساساتی ایجاد می شود و شارلوته سعی می کند علی رغم عشق به سروان به خانواده اش پایبند بماند. گوته نویسنده بزرگی است که در خلق آثاری متفاوت از همه نویسندگان هم عصرش پیشی گرفت. او در این کتاب به قدری خاص و متبحر عمل کرد که رمان "خویشاوندی های اختیاری" به انگیزه ای برای شکل گیری یک جریان نو در داستان نویسی تبدیل شد. بسیاری از نویسندگان مطرح دنیا بعد از خواندن این اثر گوته به فکر نگارش داستان خودشان افتادند، همچنین کتاب های مشهور "کوه جادو" و "مرگ در ونیز" اثر "توماس مان" با تاثیر از کتاب حاضر نوشته شده اند.

برشی از متن کتاب

دور از ذهن نبود که آن مرد عجیب و پر جنب جوش که از قبل می شناسیم، آقای میتلر، پس از کسب اطلاع از مصیبت وارده بر دوستانش و با وجود آنکه کسی از وی تقاضای کمک نکرده بود می خواست در این حال نیز دوستی و قابلیت خویش را به اثبات رسانده و به محک تجربه گذارد، اما به نظرش آمد کمی صبر کند چون به خوبی می‌ دانست که در سردرگمی های اخلاقی کمک به افراد باسواد دشوارتر از کمک به افراد عامی است به همین خاطر آن ها را برای مدتی به حال خود گذاشته اما سرانجام طاقت نیاورد و بی‌ درنگ به سراغ ادوارد که رد پایش را از قبل پیدا کرده بود شتافت. راه او از دره ای دلگشا می‌ گذشت که دامنه سبز و خرم پوشیده از چمن آن از میان یک نهر سرزنده عبور و آوای آن گوش نوازی می‌ کرد و دامنه تپه ماهورهای ملایم زمین حاصل خیزی با درختان میوه سرحال به چشم می‌ خورد. فاصله بین دهکده ها معقول بود همه چیز رنگ و بوی مسالمت جویانه داشت و تک‌ تک مناظر گرچه برای نقاشی نه، اما برای زندگی بسیار دلنشین بود. بالاخره یک مزرعه مرتب با خانه روستایی تقریباً تمیز در محوطه آن، محصور  در باغچه‌ ها ظاهر شد. او گمان برد که محل سکونت فعلی ادوارد آنجاست و اشتباه نمی کرد. از این دوست عزلت گزیده می‌ توان تا به این حد گفت که در خلوت خود را به دامان اشتیاق و عشق خویش رها، برنامه های طراحی کرده و امیدها در دل پرورانده بود. ادوارد منکر نبود که آرزو دارد اتیلیه را به این جا کشانده اغوایش کند. دیگر در مقابل هیچ فکر مجاز و غیرمجاز ابایی نداشت. قوه تخیل او به هر سو پر میک شید اگر نمی‌ توانست در این جا اتیلیه را صاحب شود و طبق عرف به وصال برید می خواست او را صاحب آن خانه و ملک کند. اتیلیه باید می‌ توانست در این جا در خلوت خویش در آرامش بی نیازی از دیگران فکر کند باید خوشبخت می شد و آنگاه که افکار و خیال‌ های آزاردهنده او مهار از کف می داد آری آرزو داشت در چنین صورتی اتیلیه حتا بخت خود را با دیگری بیازماید. اوقات او در کشش دائمی بین امید و درد و مویه و سرور، زیر آوار جبر به قواع،د تدارک و یأس سپری می شد. از دیدن میتلر تعجب نکرد. ورود او را از مدت‌ها قبل انتظار داشت و به همین خاطر آمدنش حتی خوشایند بود در حالی که گمان داشت از جانب شارلوت آمده باشد خود را برای حمله و تخریب و پیشنهادهای قاطع تری آماده کرده بود و در امید خویش که میتلر حامل پیامی از اتیلیه باشد در این صورت او محبوب ترین پیام آور آسمانی جلوه می نمود. باری، حتی ادوارد متوجه شد که او از طرف کسی نیامده و به ابتکار خودش با او دیدار نکرده، رنجیده خاطر و روزنه‌های دلش بسته شد و گفتگوی آنها به گل نشست. اما میتلر به خوبی می دانست که سر به سودای عشق سپرده نیاز فوری به عقده گشایی دارد تا آنچه را بر او می رود در حضور یک دوست بر لب آورد از همین رو پس از کمی این پا و آن پا کردن پذیرفت از جلد خود خارج شده و نه به عنوان میانجی بلکه در قامت یک همدم ظاهر شود.

نویسنده: یوهان ولفگانگ فون گوته مترجم: سعید پیرمرادی ناشر: چشمه