Name: کتاب خواب و خواب و خواب خوابی نیست
SKU: 2348
Price: 150000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

کتاب خواب و خواب و خواب خوابی نیست اثر احمدرضا احمدی توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

این کتاب مجموعه شعری است که 118 شعر نو را در بر دارد. موضوع همه ی شعرها دل مشغولی ها و فکرهای زندگی روزمره است و همه کسانی که با شعرهای احمدرضا احمدی آشنایی دارند و سبک و سیاق کاری این شاعر توانا را می شناسند، به خوبی می دانند که او زندگی روزمره انسان متمدن امروزی که همواره دنبال عشق و آرامش است را به گونه ای در قالب اشعار می گنجاند که مخاطب کاملاً حس موجود در کلمات را درک کرده و با آن ها همزاد پنداری می کند. احمدی هرگز به توصیف مطلق اشیاء و روزمرگی ها نمی پردازد، بلکه این اشیاء و اعمال روزانه را به مفاهیمی مانند اندوه، عشق، مرگ، فاجعه و فقر و بیماری پیوند می دهد تا تصویری فرا واقعی از زندگی عادی انسان ها را نمایش دهد. شعرهای این شاعرِ خوش ذوق، جهانی را در معرض نمایش می گذارد که در عین واقعی بودن، به فضایی خیالی شبیه است. احمدی با شعرهایش به روح و جان مخاطب نفوذ می کند و با وجود روشنی فراوان در کلماتش، سایه هایی از وهم را پشت آن ها پنهان می کند تا خواننده رازهای آن را کشف کند. او توانایی این را دارد که از یک موقعیت به ظاهر عادی، فاجعه ای خلق کند که در کمین زندگی کاراکترهایش نشسته اند. شعرهای این کتاب خاطراتی را تداعی می کنند که هر کسی می تواند آن ها را تجربه کرده باشد، به همین دلیل مخاطب در سر تا سرکتاب با نویسنده احساس نزدیکی زیادی می کند.

برشی از متن کتاب

پاورچین، پاورچین تجربه ها که پاورچین پاورچین آمدند پس از آنکه خنجر مرصع را در قلبم جای دادند به سرعت متواری شدند همه عمر نه چابک بودم نه فروتن بودم اما صبور بودم در انتظارم کسی از راه برسد تا با هم در جاده های هموار به دنبال گل سرخی بدویم که هر لحظه خطر آن است که در باد گم شود و سقوط کند آن یکی چشم آبی داشت آن یکی چشم سیاه داشت آن یکی حوصله آسانسور نداشت آن یکی با دشنام دادن به دیگران زنده بود همه را به یاد نمی آورم فقط می‌دانم از قطار که با چمدان خالی پیاده شدم همه رفته بودند من سرتاسر این راه را تنها آمدم * این همه مرگ این همه مرگ این همه پایین از طاقت ما بیرون است وقتی رفت پاییز بود افسانه ی برگ بود و تنهایی من چگونه می‌توانستم فراتر از پاییز بروم نگران بودم که برگ ها ناگهان محو شوند من تازه به برگ ها خو گرفته بودم چه می خواستم چه نمی خواستم من مطیع پاییز شده بودم در پایان پاییز می‌دانستم همه ما ویران می شویم اگر از ما چیزی بر زمین بماند یک جفت کفش و دو کراوات کهنه است که در لا به لای برگ ها گم شده اند این همه مرگ این همه پاییز از طاقت ما بیرون است. * در طول این تابستان در طول این تابستان به سوی اعتقاد و کشتی های در گل مانده رهسپار بودیم تمام راه از هم می پرسیدیم مقصد ما کجاست چه حسرتی را گم کرده بودیم که به دنبالش بودیم در غروب تابستان پیدایش کردیم اما دیر بود نفس های بریده بریده ما سرچشمه اعتقاد ما بودند که گاهی ما را به خفگی محض می بردند در جستجوی رودخانه‌هایی بودیم که روزی آب داشتند از زیبایی آغاز کردیم اما در ظهر تابستان در چهل درجه حرارت چه چیز می توانست زیبا باشد نشانی خانه را پیدا کردیم اما کسی در خانه نبود در طول این تابستان به سوی اعتقاد و کشتی های در گل مانده رهسپار بودیم.