کتاب تاریخ شفاهی نشر ایران

کتاب تاریخ شفاهی نشر ایران به کوشش عبدالحسین آذرنگ و علی دهباشی توسط انتشارات ققنوس به چاپ رسیده است.

"تاریخ شفاهی نشر ایران" کتابی در حیطه ی تاریخ و با موضوع سازمان های انتشاراتی کشور ایران از جمله امیرکبیر، توس، گوتنبرگ، نشر مرکز، خوارزمی و بسیاری دیگر می باشد که از بیست و یک گفت گوی مفصل با بزرگان، پیشکسوتان، فعالان نشر معاصر و هم چنین صاحب نظران این حوزه تشکیل شده است. مولفان با دعوت افراد مذکور جهت مصاحبه، سوال های مورد نظر خویش را مطرح نموده و سپس تمامی متن این گفتمان ها را بر اساس تاریخ گفت و گو، در طی کتاب ارائه کرده اند که تاریخ و تحول نشر انواع کتاب های چاپ شده در ایران را تشریح می کند. در طی این مطالب، اطلاعات مفصلی راجع به هر یک از مصاحبه شونده ها، پیشینه ی انتشاراتی مورد نظر و هم چنین آثار منتشر شده توسط آن ها، مطرح شده و مطالب ارزشمند را در اختیار مخاطب قرار می دهد. به طور کلی، هر یک از واحدهای انتشاراتی، در نتیجه ی فعالیت های خود تاثیرات شگرفی را در افزایش سطح اطلاعات و فرهنگ عمومی جامعه ایجاد کرده و نقش بسزایی در آن ایفا می کنند که حائز اهمیت می باشد. در واقع هدف اصلی از نگارش کتاب پیش رو، ایجاد شناختی کامل از تاریخ گذشته و حال این عرصه ی مهم و تاثیر گذار در اجتماع برای مخاطب است تا آگاهی خود را در رابطه با این حوزه ی حساس و مفید افزایش دهد.

فهرست

یادداشت عبدالرحیم جعفری (بنیان‌ گذار مؤسسه ی انتشارات امیرکبیر) بیژن ترقی (از خاندان ناشر آثار ادبی ـ تاریخی) ایرج افشار (انتشارات دانشگاه تهران) محسن رمضانی (از خاندان ‌های خادم کتاب و نشر) احسان نراقی (نکته ‌هایی از پس پرده ی سانسور کتاب) محمود علمی؛ علی ‌اصغر علمی (دو نسل از میان پنج نسل ناشر، چاپگر و کتاب‌ فروش) محمود کاشی ‌چی (مؤسس و مدیر انتشارات گوتنبرگ) محمود باقری (نشر بساطی، کتاب ‌فروشی بساطی) داود رمضان شیرازی (مدیر اتحادیه ی ناشران و کتاب ‌فروشان تهران) محسن باقرزاده (انتشارات توس) جهانگیر منصور (زوایایی از انتشارات نیل و کتاب زمان) محمدرضا جعفری (انتشارات امیرکبیر و نشر نو در دوره ی انتقال) علی ‌رضا رمضانی (نشر مرکز، از ناشران عصر انتقال) علی‌ رضا حیدری (انتشارات خوارزمی) احمدرضا احمدی (نشر مواد شنیداری برای کودکان و نوجوانان) کریم امامی (از کیهان، فرانکلین و سروش) داریوش شایگان و کامران فانی (نشر و فرهنگ) داود موسایی (انتشارات فرهنگ معاصر) جعفر همایی (نشر نی، ناشر آثار اقتصادی و اجتماعی) محمدجواد مظفر (انتشارات کویر و نشر سیاسی در ایران) حسین پایا (انتشارات طرح نو و نشر اندیشمندانه) نمایه

برشی از متن کتاب

ایرج افشار انتشارات دانشگاه تهران (بهار 1378) شما مدت های مدیدی در کار انتشارات بودید، این طور نیست؟ چند سالی، بله چند سال؟ به معنای این که واقعا در مدیریت و اجرای انتشارات دخیل بوده باشم، شاید جمعا بیست سال. از چه سالی تا چه سالی؟ متناوب بوده است، ولی آغاز دوره ی مهم تر با انتشارات دانشگاه تهران بود که صورتی رسمی داشت و از 1343 شروع شد. تا چه سالی؟ تا 1351. پیش از آن گاه در بنگاه ترجمه و نشر کتاب نیز مسئولیت داشتم و در خلال آن هم کارهای انتشاراتی خودم در مجله ی فرهنگ ایران زمین، انتشارات دیگر این مجله و کارهای دیگری از این قبیل. پس نخستین تجربه ی حرفه ای شما در نشر در دانشگاه تهران است؟ نه، از 1335 تا 1342 در بنگاه ترجمه و نشر کتاب، بعد رفتم به دانشگاه. در بنگاه نشر و ترجمه ی کتاب چه می کردید؟ مسئولیت من قائو مقامی مدیر عامل بود، مواقعی که آقای احسان یارشاطر نبودند. ایشان چند ماه در سال در دانشگاه کلمبیا درس می دادند. در غیاب ایشان، من مسئول بنگاه ترجمه و نشر کتاب بودم. وقتی برمی گشتند ایران، من دیگر دخالتی نمی کردم. از بنگاه ترجمه و نشر کتاب در امر نشر چه می آموختید؟ این بنگاه شاید یکی از اولین موسساتی بو که از حیث طرز تنظیم، عبارت پردازی و مسائل دیگری که امروز به ویراستاری معروف شده است، به کتاب رسیدگی می کرد و مردان فاضلی مثل مرحوم محبوبی اردکانی، پروین گنابادی و نظایر این دانشمندان به صورت قراردادی یا گاهی موقت در آن جا به این کارها می پرداختند. ناچار من هم برای این که این کارها سامانی پیدا بکند و بدانم هر کتابی به چه کسی داده بشود و به چه نحو باید به پیراستن و اراستن آن ها پرداخت، باید در جریان می بودم. تجربه ای که آموختم بیش تر از این جهت بود، و نیز از لحاظ کتاب و رفتار با مولفان. ولی راجع به مسائل اقتصادی و فنی نشر کاری نمی کردید؟ البته یک مقداری به من مرتبط می شد، ولی پرداخت ها و صورت حساب ها و امور فنی و نظایر این ها با مرد صدیق و بسیار مطلعی در این زمینه بود به نام آقای عبدالله سیار. وقتی می خواستم چیزی را امضا بکنم، یا پولی اگر قرار بود پرداخت بشود، ناچار بودم مطلع باشم. اگر به مشکلی با امر نشر برمی خوردید از چه کسی در آن زمان سوال می کردید؟ گاهی مثلا کتابی می آمد شروع می کردیم به چاپ و بعد می دیدیم کتاب مناسبی نیست یا بد ترجمه شده است و نظایر این ها. مثلا یادم می آید کتابی از آلفونس گابریل راجع به سرزمین های کویری ایران که کمی هم دست کاری و شروع به چاپ کردیم، اما دیدیم چیز مناسبی در نمی آید و رها کردیم. با انتشارات ابن سینا ذصحبتی کردیم و آن ها قبول کردند که این کتاب را منتشر بکنند و کارهای دیگری از این نوع. خودم چاپ کتابی را شروع کردم از متون قدیم، به نام فرخ نامه که ان باز هم از نظر مطالب و سیاست مجموعه های بنگاه تناسب پیدا نکرد و ...

به کوشش: عبدالحسین آذرنگ - علی دهباشی انتشارات: ققنوس