کتاب بریدا - پائولو کوئیلو

کتاب بریدا نوشته پائولو کوئیلو با ترجمه آرش حجازی در انتشارات کاروان به چاپ رسیده است.

پائولو کوئیلو را قبل از رمان نویس، یک متفکر می دانند. هر آثاری از او چه در سبک داستان و چه در مضمون های انگیزشی، درون مایه های عرفانی داشته و به نوعی با روح مخاطب سر و کار دارند. البته بیشتر آثار او در قالب رمان بیان شده اند؛ چرا که او نیز همانند اکثر متفکران، داستان نویسی را بهترین وسیله برای نفوذ به ذهن و قلب انتخاب کرده است. سبک" بریدا" نیز همین گونه است و موضوع آن حول محور جادوگری است. هنر کوئیلو در این است که مفاهیم دشوار را با بیانی ساده و قابل فهم برای مخاطب بیان و درک آن را نیز سهل تر می کند؛ بنابراین خواننده نباید در این کتاب انتظار داشته باشد که با عباراتی خاص و بعضا تخصصی و غیرقابل درک مواجه شود. نویسنده در رمان بریدا، جملات قصار و مفهومی خویش را در بطن داستان گنجانده و به طرز ماهرانه ای آن ها را به مخاطب عرضه کرده است. از طرفی هم کتاب را نمی توان رمانِ صرف دانست که هر لحظه یک اتفاق تازه در شرف وقوع باشد، بلکه دارای روندی آرام است و بیشتر هدفِ آموزشی و انگیزشی را دنبال می کند. با این حال، لحن نویسنده داری گیرایی منحصر به فردی است که خواننده را در حین مطالعه درگیر می کند. در این بین، از برخی آداب کهن نیز سخن گفته که در طول قرن ها توسط عده ای اجرا می شده است. تاکید کوئیلو در این کتاب، بر مفهوم عشق است؛ او عشق را عامل کشف حقیقت وجودی و سعادت انسان معرفی می کند. داستان، ماجرای دختر ایرلندی به نام بریدا است که طی مراجعه اش به کتابخانه، کتابی در حوزه ی جادوگری نظر او را به خود جلب می کند. بنابر این از مسئول آن آدرس جادوگری را می گیرد که او را در این زمینه راهنمایی کند. او برای جادوگر شدن و آشنایی با این راه، با دو سنت مواجه است: سنت ماه که دارای تمرین های دشواری از رسومات متفاوت است و سنت خورشید که تنها تمرین آن نیایش و دعا به درگاه خداوند است. بریدا میان این دو باید یکی را انتخاب کند...

برشی از متن کتاب

" در طول دو ماه بعدی، ویدا نخستین اسرار ساحرگی را به بریدا آموخت. از دید او، زن ها این مسائل را سریع تر از مردان می آموختند چون هر ماه، در جسم خود دوره ی کامل طبیعت را از سر می گذراندند: تولد، زندگی و مرگ. ویکا آن را« چرخه ی ماه» می نامید. بریدا می بایست دفترچه ای می خرید و آن را فقط به ثبت تمامی تجربه های روانی اش از هنگام نخستین دیدارشان اختصاص می داد. این دفترچه می بایست همواره به روز می بود، و می بایست نقش ستاره ی پنج پری بر روی جلد آن وجود می داشت که تمامی نوشته های درون آن را با سنت ماه ربط می داد. ویکا برایش تعریف می کرد که تمامی ساحران دفترچه ی مشابهی داشته اند، که به یاد خواهرانی که در طول چهار قرن تعقیب و آزار ساحران کشته شده بودند، کتاب سایه ها نام گرفته است. _ « چرا باید همه ی این کارها را انجام دهم؟» _ « باید عطیه ی روحانی خود را بیدار کنیم. بدون آن تنها می توان اسرار خُرد را شناخت. عطیه ی تو، روش تو برای خدمت به جهان است.» بریدا می بایست گوشه اس از خانه اش را که چندان مورد استفاده نبود، به نیایش گاهی اختصاص می داد که شب و روز، شمعی در آن روشن بود. بنا به سنت ماه، آن شمع نماد چهار عنصر بود؛ و حاوی خاک فتیله، آبِ پارافین، آتشی که می سوزاند و هوایی بود که به آتش اجازه می داد بسوزد. شمع برای به یاد داشتن آن که ماموریتی برای به انجام رساندن وجود دارد، و این که او نیز در انجام یافتن این ماموریت سهیم است، مهم بود. تنها شمع می بایست مرئی باقی می ماند_ سایر چیزها می بایست درون یک قفسه یا کشو پنهان می ماندند_؛ از دوران قرون وسطی، سنت ماه از ساحره ها می خواست فعالیت های خود را در اوج پنهان کاری انجام دهند، پیامبران متعددی اعلام کرده بودند که در پایان هزاره، نیروهای ظلمت باز خواهند گشت. هربار که بریدا به خانه باز می گشت و به روشنایی شمع سوزان می نگریست، مسئولیت غریبی احساس می کرد، مسئولیتی کم و بیش مقدس. ویکا به او دستور داده بود همواره به هیاهوی جهان توجه کند. می گفت: _« هرجا که باشی، می توانی به هیاهوی جهان گوش دهی. این هیاهویی ابدی است در کوه ها، در شهر ها، در آسمان ها و در ژرفای دریا وجود دارد. این هیاهو، که به ارتعاشی می ماند، روح جهانِ در حال دگردیسی است که به سوی نور حرکت می کند. ساحره باید مراقب این روح باشد، چون بخش مهمی از این طی طریق است.»"

نویسنده

پائولو کوئیلو نویسنده برزیلی است که در سال 1947 متولد شد. ابتدا در مدرسه ی مذهبی شروع به تحصیل کرد که تعلیمات خشک آن جا تاثیر مطلوبی بر روحیه ی او نداشت. از سن نوجوانی رویای نویسندگی در سر داشت اما پدر و مادر او به دلیل اختلافی که بر سر شغل او داشتند، او را چند مرتبه به یک موسسه روانی فرستادند ولی کوئیلو هربار از آن جا فرار کرد. او حتی مدتی به تئاتر و روزنامه نگاری نیز مشغول شد اما سرانجام به اصرار خانواده به تحصیل حقوق پرداخت اما خیلی زود از آن منصرف شد. شهرت اولیه او به عنوان آهنگساز بود و سپس نمایش نامه نویس. اولین کتاب او در سال 1982 به چاپ رسید که با استقبال خوبی مواجه نشد. رمان کیمیاگر از کتاب های مشهور اوست که در مراحل اولیه فروش خوبی نداشت، اما پس از انتشار کتاب بریدا، کتاب کیمیاگر نیز تجدید چاپ شد و به پرفروش ترین کتاب برزیل تبدیل شد. او در سال 2000 طی سفری که به ایران داشت، بسیار مورد توجه قرار گرفت و رسما از ایران حق تالیف دریافت کرد. کتاب های کوئیلو تا کنون به چندین زبان دنیا ترجمه شده و رکور دار ترجمه در گینس است. آثار او عبارتند از: 1- کیمیاگر. 2- عطیه برتر. 3- کنار رود پیدرا نشستم و گریستم. 4- ورنیکا تصمیم می گیرد بمیرد. 5- شیطان و دوشیزه پریم و ... .

نویسنده: پائولو کوئیلو مترجم: آرش حجازی انتشارات: کاروان