کتاب اندیشه های بنیادی در جامعه شناسی

کتاب اندیشه های بنیادی در جامعه شناسی، به قلم پیتر کیویستو و ترجمه ی منوچهر صبوری در نشر نی به چاپ رسیده است.

کتاب حاضر هم برای دانشجویان جامعه شناسی به ویژه در درس های نظریه ها و بینش های اجتماعی و مبانی جامعه شناسی و هم برای پژوهشگران و دیگر علاقه مندان به علوم اجتماعی و جامعه شناسی سودمند خواهد بود. اندیشه ها و مفاهیمی که در این کتاب بررسی گردیده اند اهمیتی فراتر از محدوده ی جامعه شناسی دارند. برای مثال مسائل مربوط به صنعتی شدن مورد علاقه اقتصاد شناسان نیز هست و یا تاثیر مدرنیته بر ادبیات مورد علاقه ی فراوان پژوهش گران ادبی قرار گرفته است. اما جامعه شناسان به دلیل نقش اساسی و مهمی که این اندیشه ها در جامعه شناسی داشته اند آن ها را مورد توجه قرار داده اند. افزون بر این جامعه شناسی می کوشد شناخت ما را از روندهای عمده ای که جهان مدرن را شکل داده اند افزایش دهد. از این روست که جامعه شناسی گذشته از نهادهای مورد توجه اقتصاد و علوم سیاسی، نهاد های دیگر مانند خانواده، مذهب، آموزش و پرورش و به طور خلاصه سراسر قلمرو آنچه را که جامعه ی مدرنی نامیده شده است در مرکز توجه خود قرار می دهد. اندیشه ها و مفاهیم مربوط به جامعه ی صنعتی، دموکراسی، فرد گرایی و مدرنیته مهم ترین موضوعاتی هستند که در این کتاب بررسی می شوند. در فصل های اول تا پنجم درباره ی آنها بحث شده است و سرانجام دو فصل ششم با نگرش به آینده ی جهان و تاکید بر ضرورت جهانی اندیشیدن پرسش هایی درباره ی مهم ترین روندهای کنونی، اقتصاد جهانی، جهانی شدن  و دموکراسی و فرهنگ جهانی مطرح می گردد. اندیشه های جامعه شناسی کلاسیک و معاصر در این کتاب در زمینه ی زندگی آنان و شرایط اجتماعی_ اقتصادی زمانه ی آن ها بررسی و تحلیل گردیده است که به درک بهتر چگونگی پیدایش آنها کمک می کند و هم بینشی برای پژوهندگان جامعه ی معاصر فراهم می کند تا در پرتو آن مسائل عمده ی جامعه خود را بهتر تفسیر و تبیین کنند.

فهرست

1- اندیشه های بنیادی درباره ی جهان اجتماعی 2- جامعه ی صنعتی 3- دموکراسی 4- فردگرایی 5- مدرنیته 6- نگاهی به آینده ی جهان

برشی از متن

فرد گرایی اصطلاحی است که در قرن نوزدهم ابداع گردید، که بازتابی است از تازگی این پدیده از آن زمان تاکنون، این اصطلاح به شیوه های بسیار متفاوت ارزیابی شده است. از یک سو، هنگامی که فردگرایی با رهایی از اجبارهای اجتماعی و شرایط ستم گرانه در ارتباط است، معمولا به گونه ای مثبت تصویر می شود. از سوی دیگر، هنگامی که به فرد گرایی از جهت جدایی از دیگران و نبود احساس تعهد متقابل نگریسته می شود، گاهی به صورت منفی در نظر گرفته می شود. برعکس واژه ی "جامعه" دست کم از قرن چهاردهم جزء زبان انگلیسی بوده است و از آن زمان تاکنون به حس هویت عمومی و مشترک هر قوم و به احساس تعلق و ارتباط متقابل اطلاق می گردد. نظریه پرداز فرهنگی انگلیسی، ریموند ویلیامز یادآور گردیده است که برخلاف خصلت دوگانه ی فرد گرایی، واژه ی جامعه "ظاهرا هرگز به صورت منفی به کار برده نشده." این گفته اندکی مبالغه آمیز است، اما اغلب به نظر می رسد که این اصطلاح در هاله ای پوشیده شده است؛ به رغم این واقعیت که افراد اغلب اجتماعات خاص را ترک می گویند - از جمله شهرهای کوچک، صومعه ها و فرقه های مذهبی - زیرا این جوامع خیلی محدود و تنگ در نظر گرفته می شوند.

• نویسنده: پیتر کیویستو
• مترجم: منوچهر صبوری
• انتشارات: نی