محصولات مرتبط
درباره کتاب شماره صفر اثر اومبرتو اکو
کتاب "شماره ی صفر" رمانی معمایی و پر رمز و راز می باشد که حکایتی جذاب و سر به مهر را روایت می کند. شخصیت اصلی داستان، "کولونو"، مردی مجرد و ایتالیایی تبار است که از طریق شغل نویسندگی به امرار معاش می پردازد. وی در کودکی به دلیل اجبارهای مادر بزرگ اش، به زبان آلمانی سخن گفته و در نتیجه کاملا بر این زبان مسلط می گردد. از همین روی در دوران دانشجویی، با استفاده از این توانایی، حق الزحمه های فراوانی را در قبال ترجمه ی کتاب های آلمانی دریافت می نماید. همسرش، "آنا"، دو سال پس از ازدواج، او را ترک کرده و با این عمل، به زندگی زناشویی شان خاتمه می بخشد.
وی هم اکنون مردی پنجاه ساله است که با آرزوی تبدیل شدن به نویسنده ای موفق و بزرگ، در خانه ای قدیمی و متروک روزگار می گذارد تا این که روزی، از جانب "سیمئی"، مسئول ناشر روزنامه ای نو پا، دعوت نامه ای را دریافت می نماید. سیمئی در این دعوت نامه به کولونو پیشنهاد همکاری می دهد و او نیز این درخواست را پذیرفته و کارش را آغاز می کند. با حضور در دفتر تحریریه کولونو، با حقایق جنایی و بزرگ تاریخی رو به رو گشته و تصمیم می گیرد که این واقعیت ها را افشا کرده و همگان را از محتوای آن ها اگاه سازد؛ در پی این هدف، درگیر ماجراهایی غیر قابل پیش بینی و خطرناکی شده و داستانی مهیج را به وجود می آورد.
کتاب اومبرتو اکو با عنوان شماره صفر اثر اومبرتو اکو، با ترجمه ی دکتر مجتبی پردل و علی باش در انتشارات ترانه به چاپ رسیده است.
فهرست
یک: شنبه 6 ژوئن 1992، ساعت 8 صبح دو: دوشنبه 6 آوریل 1992 سه: سه شنبه 7 آوریل چهار: چهارشنبه 8 آوریل پنج: جمعه 10 آوریل شش: چهارشنبه 15 آوریل هفت: چهارشنبه 15 آوریل هشت: جمعه 17 آوریل نه: جمعه 24 آوریل ده: یک شنبه 3 مه یازده: آدینه 8 مه دوازده: دو شنبه 11 مه سیزده: اواخر ماه مه چهارده: چهار شنبه 27 مه پانزده: پنج شنبه 28 ماه مه شانزده: شنبه 6 ژوئیه هفده: شنبه 6 ژوئیه 1992، ظهر هجده: پنج شنبه 11 ژوئن
برشی از متن کتاب
چهارشنبه 8 آوریل فردای آن روز نخستین جلسه ی واقعی اعضای هیئت تحریریه بود. «بیایید کارمان را شروع کنیم» سیمئی گفت «بیایید با روزنامه ی 18 فوریه ی امسال شروع کنیم.» «چرا 18 فوریه؟» کامبریا، که در ادامه به عنوان کسی که احمقانه ترین سوال ها را می پرسد خود را متمایز می ساخت، پرسید. «چون این زمستان، 17 فوریه، ماموران پلیس به دفتر ماریو کی یزا، رئیس پی یو آلبرگو تریوولتسی یو و چهره ای سرشناس در حزب سوسیالیست میلان ریختند. همه ی شما حتما در جریان این موضوع هستید که: کی یزا برای بستن قرارداد با شرکت نظافتی مونزا درخواست رشوه کرده بود، قراردادی به ارزش 140 میلیون لیر که وی ده درصد مبلغ آن را درخواست کرده بود و می بینید که چطور حتی یک خانه ی سالمندان نیز می تواند به گاوی برای دوشیدن تبدیل شود. این مطمئنا بار اول هم نبوده است چون شرکت نظافتی مزبور از دادن پول خسته شده و از کی یزا به پلیس گزارش داده بود. بدین ترتیب شخصی برای تحویل نخستین پرداخت چهارده میلیون مورد توافق می رود، اما همراه خود یک میکروفون و یک دوربین مخفی نیز می برد به محض این که کی یزا دسته ی اسکناس را قبول می کند، ناگان ماموران پلیس به دفترش می ریزند. کی یزا که وحشت زده شده است از کشو دسته ای اسکناس دیگر را که بزرگ تر بود و از کس دیگری به جیب زده بود بر می دارد و به دست شویی می برد تا داخل چاه بیندازد، اما موفق نمی شود و قبل از آن که فرصت کند تمام آن پول ها را نابود کند دست بند به دست گرفتار می شود. این داستان را شما همه به خاطر دارید و کامبریا، حالا شما می دانید که می بایستی چه چیزی را در روزنامه ی روز بعد بیاوریم. به بایگانی ها مراجعه کنید، دوباره تمام خبرهای آن روز را بخوانید و یک ستون کوچک افتتاحیه باز کنید یا نه، بهتر از آن یک مقاله ی پر و پیمان بنویسید، چون تا جایی که به خاطر دارم، اخبار تلویزیون آن شب، آن ماجرا هیچ حرفی نزدند.» «باشه، رئیس من رفتم.» «صبر کن، چون درست این جا است که ماموریت دومانی وارد صحنه می شود. به خاطر دارید که در روزهای پس از این اتفاق سعی می کردند تا اهمیت آن را کوچک جلوه دهند، بتینو کراکسی می گفت که کی یزا فقط یک خلاف کار خرده پا است و او را حزب سوسیالیست بیرون خواهد کرد، اما آن چه خوانندگان در 18 فوریه هنوز نمی توانستند بدانند این است که پی گردان قضایی هم چنان به تحقیقات خود ادامه خواهند داد و این که سر و کله ی قاضی جدیدی، قاضی دی پی یترو، پیدا خواهد شد. کسی که حالا دیگر همه او را می شناسند، اما در آن زمان کسی اسمش را هم نشنیده بود. دی پی یترو و زیر زبان کی یزا را می کشد، و حساب های او را در بانک های سوئیس پیدا می کند، کی یزا را وادار به اقرار می کند که تنها این مورد نبوده است...
نویسنده: اومبرتو اکو مترجمان: دکتر مجتبی پردل - علی باش انتشارات: ترانه
اومبرتو اکو
اومبرتو اکو کیست؟
منتقد ادبی، رماننویس و نشانهشناس ایتالیایی است. او نویسنده رمانهای معمایی پرطرفداری است که منعکسکننده علاقه و دانش گسترده او به فلسفه، ادبیات، تاریخ قرون وسطی، مذهب و سیاست است. فعالیتهای آکادمیک او در نشانهشناسی، سهم مهمی در مطالعات فرهنگ عامه و همچنین علوم ارتباطات داشته است. رمان پرفروش نام گل سرخ (1980) شناختهشدهترین اثر اومبرتو اکو است که به بیش از 30 زبان دنیا ترجمه شده است. در این مطلب به معرفی آثار و بیوگرافی اومبرتو اکو خواهیم پرداخت.زندگینامه اومبرتو اکو
اومبرتو اکو در 5 ژانویه 1932 در شهر کوچک الساندریا در شمال غربی ایتالیا متولد شد. پدرش، جولیو، قبل از فراخوان دولت برای خدمت در نظام در جنگ جهانی، به شغل حسابداری مشغول بود. با آغاز جنگ جهانی دوم امبرتو و مادرش برای فرار از بمباران به دهکدهای کوچک در دامنه کوه پیمونتز نقلمکان کردند. او در آنجا شاهد درگیری میان فاشیستها و پارتیزانها بود، بسیاری از محرومیتها و مشقات دوران جنگ را تجربه کرد و بعدها این تجربهها را در بخشی از آثارش منعکس کرد.تحصیلات اومبرتو اکو
اومبرتو اکو پس از پایان جنگ، برای تحصیل در رشته حقوق به دانشگاه تورین رفت، اما در نتیجه مشارکت با سازمان ملی جوانان کاتولیک ایتالیا، خیلی زود به فلسفه و ادبیات قرون وسطی روی آورد. در سال 1954 در رشتهی فلسفه دکترا گرفت. پایاننامهی او راجع به سنت توماس آکویناس بود.آغاز نویسندگی اومبرتو اکو
اومبرتو اکو پس از فارغالتحصیلی بهعنوان ویراستار برنامههای فرهنگی برای تلویزیون دولتی ایتالیا کار میکرد. این موقعیت فرصت مشاهدهی فرهنگ مدرن از دید یک روزنامهنگار را برایش فراهم ساخت. در سال 1956 با توسعهی پایاننامهی دکترای خود، اولین کتابش تحت عنوان مسائل اخلاثی سنت توماس را منتشر ساخت. چند سال بعد با مطالعهی بیشتر در حوزهی فلسفه و زیباییشناسی قرون وسطی، کتاب دوم خود به نام تکامل زیبایی شناسی سده های میانه را منتشر ساخت که باعث معروفیت او بهعنوان یک محقق برجسته قرون وسطی شد. اکو در سال 1962 کتاب گشوده را با موضوع هنر مدرن منتشر کرد که این کتاب نیز شهرت بسیاری را برایش به ارمغان داشت. امبرتو اکو در طول دهه 1960 بر نشانهشناسی تمرکز کرد. همچنین به نوشتن برای طیف گستردهای از نشریات علمی پرطرفدار ادامه داد و در دانشگاههای فلورانس و میلان تدریس میکرد. در عین حال علایق خود را به تحلیل نشانهشناسی حوزههای دیگر مانند معماری، فیلم و کتابهای کمیک گسترش داد. او در سال 1971 اولین فردی بود که به سمت استاد نشانهشناسی قدیمیترین دانشگاه اروپا دانشگاه بولونیا منصوب شد.مطالعه بیشتر: آثار و زندگینامه ژان پل سارتر
در سال 1974 اولین انجمن بینالمللی مطالعات نشانهشناسی را تشکیل داد و در آن نظریهی خود مبنی بر اینکه نشانهشناسی یک «نگرش علمی» است را به اختصار بیان و از آن در بررسی موضوعات متنوعی مانند ادبیات جیمز جویس استفاده کرد. او در سال 1978 به توصیهی یکی از دوستانش به نوشتن داستانهای معمایی رو آورد. رمان نام گل سرخ معروفترین رمان او است که در سال 1980 به چاپ رسید و موفقیت بینالمللی بسیار زیادی را برایش به ارمغان داشت. دومین رمان اکو، آونگ فوکو، تلاش بلندپروازانهتری برای گنجاندن ایدههای اکو درباره محدودیتهای تفسیر در یک داستان اسرارآمیز بود. این کتاب که در سال 1988 منتشر شد، به یکی از پرفروشترین کتابهای آن زمان تبدیل شد. کتابهای جزیره روز پیشین، بائودولینو و شماره صفر از دیگر آثار اومبرتو اکو هستند. اومبرتو اکو در وهلهی اول فیلسوف و نشانهشناس و یکی از مهمترین و پرکارترین اندیشمندان و روشنفکران قرن بیستم و اوایل قرن بیستویکم محسوب میشود. در مقابل بیش از 40 کتاب علمی و صدها مقاله در این حوزهها، تنها هفت رمان نوشته است. او مقالات آکادمیک فراوانی درزمینهی فلسفه، نشانهشناسی و نقد ادبی و نیز کتابهایی برای کودکان نوشته است. اومبرتو اکو یکی از مهمترین فیلسوفانی است که زبان فراساختهی اسپرانتو را مورد بررسی و مطالعه قرار داده و از آن پشتیبانی نموده است.
جوایز و افتخارات اومبرتو اکو
اومبرتو اکو در سال 2005 همراه با راجر آنگل، موفق به کسب جایزهی دستاورد ادبی مجله کنیون ریوو شد. او دارای بیش از 40 دکترای افتخاری از دانشگاههای مختلف دنیا است. از دیگر افتخارات او میتوان به دریافت معتبرترین جایزهی ادبی ایتالیا، «جایزه استرگا»، دریافت نشان افتخار «شوالیه» از دولت فرانسه و دریافت عضویت افتخاری «انجمن هنر و ادبیات آمریکا» اشاره کرد. به پاس خدماتش سیارک 13069 به نام او نامگذاری شده است.زندگی شخصی اومبرتو اکو
اومبرتو اکو در سپتامبر 1962 با رناته رامگه، معلم هنر آلمانی ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر و یک دختر شد. اکو زمان خود را بین یک آپارتمان در میلان و یک خانه تعطیلات در نزدیکی ریمینی تقسیم میکرد. او یک مجموعهدار مشتاق کتاب بود که یک کتابخانه 30000 جلدی در خانه اول و یک کتابخانه 20000 جلدی در خانه دوم خود داشت. اومبرتو اکو سرانجام در شب 19 فوریه 2016 در سن 84 سالگی در خانه میلانی خود بر اثر سرطان لوزالمعده درگذشت.کتاب های اومبرتو اکو
- کتاب فاشیسم ابدی
- کتاب دو دلداده
- کتاب اعترافات رمان نویس جوان
- کتاب نشانه شناسی
- کتاب سرگذشت جامعه سیال
- کتاب گل سرخ با هر نام دیگر
- کتاب چگونه با ماهی قزل آلا سفر کنیم؟
- کتاب آونگ فوکو
- کتاب شماره صفر
- کتاب تاریخ زشتی
- کتاب تاریخ زیبایی
- کتاب ایمان یا بی ایمانی
- کتاب سه قصه
- کتاب بائودولینو
- کتاب هرمنوتیک مدرن
- کتاب نشانه تاریخ و تحلیل یک مفهوم
- کتاب تفسیر و بینش تفسیر
- کتاب گورستان پراگ
- کتاب سرندیپیتی ها
- کتاب شش گشت و گذار در جنگل های روایت
- کتاب اسطوره سوپرمن
- کتاب جزیره روز پیشین
- کتاب در جستجوی زبان کامل
- کتاب نویسندگان نباید سیاسی باشند
- کتاب بمب و ژنرال
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران