کتاب گفت‌وگوهای اوریانا فالاچی

درباره‌ی کتاب گفت‌وگوهای اوریانا فالاچی

کتاب گفت‌وگوهای اوریانا فالاچی با ترجمه‌ی غلامرضا امامی توسط نشر افق به چاپ رسیده است. “اوریانا فالاچی” روزنامه‌نگار سرشناس ایتالیایی، جزو معدود خبرنگارانی است که در تاریخ مطبوعات جهان با بسیاری از برجسته‌ترین سیاستمداران و رهبران از سراسر دنیا به گفت‌وگو نشسته و به واسطه‌ی این مصاحبه‌ها به شهرتی جهانی دست یافته است. کتاب “گفت‌وگوهای اوریانا فالاچی” دربرگیرنده‌ی صحبت‌های خاطره‌انگیز اوریانا فالاچی با 7 چهره‌ی سیاسی معاصر همچون، «امام خمینی» «مهندس مهدی بازرگان» «سرهنگ معمر قذافی» «شارون» « لخ والسا» «راکووسکی» و «محمدرضا پهلوی» می‌باشد.

“غلامرضا امامی” این مصاحبه های تاریخی و جذاب را از منابع گوناگون دستچین و از زبان ایتالیایی به فارسی ترجمه کرده است. خواندن این کتاب برای کسانی که به تاریخ و سیاست علاقه مند هستند و به دنبال کشف حقیقت اند، توصیه می شود؛ چرا که از لابه لای این مصاحبه های کوتاه چند صفحه ای حقایقی در رابطه با انسان ها را میتوان یافت که شاید در همنشینی های چند ساله نتوان یافت، بخصوص که این اشخاص مصاحبه شونده از برترین قدرتها و سیاستمداران زمان خود باشند. در این میان نقش مصاحبه گر نابغه ای چون “فالاچی” را نباید نادیده گرفت.

بخشی از کتاب گفت‌وگوهای اوریانا فالاچی

گفتگو با امام خمینی

• یک تعریف ساده از آزادی، بیان کنید.

آزادی  یک  مسئله ای  نیست  که  تعریف  داشته  باشد. مردم  عقیده شان  آزاد است . کسی  الزام شان  نمی کند که  شما باید حتماً این  عقیده  را داشته  باشید. کسی  الزام  به  شما نمی کند که  حتماً باید این  راه  را بروید. کسی  الزام  به  شما نمی کند که  باید این  را انتخاب  کنی . کسی  الزام تان  نمی کند که  در کجا مسکن  داشته  باشی ، یا در آن جا چه  شغلی  را انتخاب  کنی . آزادی  یک  چیز واضحی  است .

• من در قیافه ی  شما نگاه  می کنم  که  یک  قیاقه ی  آرامی  است ، و طبیعی  است  و نرم  است . اما دنیا یک  قیافه ای  از شما، قیافه ی  سخت ، خشن ، ترسناکی  درست  کرده . آیا این  قیافه ای  که  از شما ساخته اند. برای  شما رنج آور نیست . شما را دیکتاتور جدید ایران  می خوانند، این  شما را ناراحت  نمی کند؟

از یک  جهت  البته  ناراحتی  دارد. و آن  این که  دشمن های  ما چه قدر برخلاف  انسانیت  عمل  می کنند. ما متأسفیم  که  یک  طایفه ای  این قدر برخلاف  انسانیت ، برخلاف  انصاف  رفتار کند. از این  جهت  البته  ناراحتی  دارد. ما به  حسب  تعالیم  اسلام  برای  عیب هایی  که  در بشر هست ، باید متأثر باشیم . و از جهتی  به  نظر ما اهمیتی  خیلی  ندارد. برای  این که  ما یک  راه  حقی  می رویم . و البته  در یک  راه  حقی  که  در مقابل  ابرقدرت هاست ، مقابل  با منافع  بزرگ  یک  کشورهایی  است  که  می خواهند این ها را بخورند و ببرند. و من  نمی توانم  متوقع  باشم  که  آن ها بنشینند و نگاه  بکنند. ما نگذاریم  کارهای شان  را بکنند. البته  این  برای  ما خیلی  بی سابقه  نیست . همچو نیست  که  ـ یا همچو بوده  است  که  ـ یک  کار بی سابقه ای  بوده  است  برای  ما. ما می دانستیم  که  یک  همچو حرف هایی  هست . همیشه  هست  که  یک  ضعیفی  که  در مقابل  یک  قدرت های  بزرگی  می خواهد جلوگیری  بکند این  تهمت ها برایش  هست . کسانی  که  اجیر هستند از طرف  شاه ، کسانی  که  اجیر هستند از طرف  قدرت های  بزرگ ، ما توقع  نداشته  باشیم  که  هیچ  به  ما زهری ، زهرچشمی  وارد نکنند. خوب ، ما هم  در خارج  می بینیم  که  در مملکت  ما دارند آشوب  می کنند. عیناً می بینیم  که  آشوب  می کنند. و ما هم  می دانیم  که  به  این که  در روزنامه ها که  نوشته اند که  به  امر خمینی  پستان های  زن ها را بریده ، با زن ها چه  کرده ، البته  دشمن  است ، ولی  من  متأسفم  که  دشمن ها این قدر خلاف  انصاف  و خلاف  انسانیت  عمل  کنند.

• آزادى آیا در حدى براى مردم هست که بتوانند سیستم دولت خودشان را تعیین کنند، آیا این آزادى هم براى ملت هست؟

به همان ترتیبى که در همه جاى دنیا هست آنها مى‏ توانند وکیل انتخاب کنند. وکیل مى ‏تواند به حسب آن چیزى که ملت به او اعطا کرده، دولت را تصویب کند یا رد بکند. رئیس جمهور را خود مردم تعیین بکنند. همه اینها با دست خود مردم هست و خودشان مى‏ توانند انجام بدهند.

• حضرت امام! شما چرا از اول روى یک کلمه‏ اى خط کشیدید و آن دمکراتیک است که رویش خط کشیدید و فرمودید «جمهورى اسلامى» نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر. این کلمه که این قدر عزیز است، براى ما عزیز است و شما خطش زدید و در کشور الآن باز در این باره صحبت مى‏ کنند.

بله این مسائلى دارد. یک مسأله این است که این توهّم، این را در ذهن مى‏ آورد که اسلام محتوایش خالى است از این، لذا احتیاج به این است که یک قیدى پهلویش بیاورند و این براى ما بسیار حزن ‏انگیز است که در محتواى یک چیزى که همه چیزها به طریق بالاترش و مهمترش در آن هست، حالا ما بیاییم بگوییم که ما اسلام مى‏ خواهیم و اما با اسلام‏مان دمکراسى باشد، اسلام همه چیز است. مثل این است که شما بگویید که ما اسلام را مى‏ خواهیم و مى‏ خواهیم که به خدا هم اعتقاد داشته باشیم، ولى به شرط اینکه به خدا هم معتقد باشیم.

این براى ما خیلى ناراحت ‏کننده است که کسى یک همچو خیالى داشته باشد. این اولًا، و ثانیاً این کلمه دمکراسى که پیش شما این قدر عزیز است یک مفهوم مُبَیَّنى ندارد. ارسطو یکجور معنى کرده. شوروى یکجور معنى کرده. سرمایه دارها یکجور معنى کرده و ما در قانون اساسى‏ مان نمى ‏توانیم یک لفظ مبهمى که هر کس براى خودش یک معنى کرده است، آن را بگذاریم.

به جاى آن اسلام را گذاشتیم که اسلام مُبیَّن مى‏ کند حد وسط چیست. این مخالف با هیچ چیزى نیست، ولى آنهایى که نفهمیده ‏اند اسلام را، خارجی ها که با اسلام کار ندارند، آنها که در داخل هستند و اسلام را نمى‏ دانند چه رژیمى است، چه حالى دارد، از این جهت یک امکان به خیالشان دارد. من‏ حالا براى شما مثال مى‏ زنم از این آزادى و دمکراسى. یک چیزى که تاریخ مى‏ گوید و آن قضیه حضرت امیر- سلام اللَّه علیه- است که در وقتى که رئیس و خلیفه رسول اللَّه بود و دامنه این ریاست عملى‏ اش و سیاستش از حجاز تا مصر و تمام تقریباً بسیارى از آسیا، یک مقدارى حتى اروپا داشت.

همین شخص که رئیس یک همچو مملکت وسیعى بود و داراى همچو قدرتى بود و قاضى را هم خودِ خلیفه رسول اللَّه تعیین مى‏ کرد، وقتى یک اختلافى بین آن رئیس و یک یهودى حاصل شد قاضى دعوت کرد او را به اینکه بیاید جواب بدهد. او هم رفت در محضر قاضى نشست. قاضى خواست به او احترام بکند. گفت نه، یک نفر قاضى باید احترام از هیچ کس نکند و ما على السوا باید باشیم. و بعد هم که قاضى حکم بر خلاف او کرد، او تصدیق و قبول کرد. من میل دارم که شما که اطلاع دارید از همه حکومتها و از همه جاها، یک نمونه این طورى هم شما نشان بدهید. در تمام این حکومتهایى که در دنیا- از اول دنیا تا حالا حکومتها بودند و شما لا بد مطلع هستید. شما هم یک نمونه این طورى به ما نشان بدهید، که آن از این اولى‏ است.