کتاب گزیده اشعار ملک الشعرای بهار

معرفی کتاب گزیده اشعار ملک الشعرای بهار

محمد تقی بهار، ملقب به ملک الشعرای بهار که اشعار او آوازه جهانی دارد، در 18 آذر 1265 در شهر مشهد به دنیا آمد. بهار کارهای بسیار متنوعی دارد و آثار نظم و نثر بسیاری از او بر جای مانده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به "دیوان اشعار" اشاره کرد. این دیوان به‌نوعی کارنامه عمر او نیز محسوب می‌شود، کارنامه‌ای که متاسفانه در زمان حیات او چاپ نشد. محمد تقی بهار علاوه بر شاعر بودن، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مدار نیز بود. او فقط با مطالعه عمیق در آثار گذشتگان و حفظ آن‌ها بدون این‌که برای این مفاهیم آموزش ببینید، در فنون ادبی و تحقیقی به درجه‌ای رسید که بزرگ‌ترین محققان زمان، به سخنان و نوشته‌های او استناد می‌کردند. همچنین با زبان‌های عربی، فرانسه و انگلیسی هم تا حدی آشنایی داشت.

آثار او بسیار پر تعداد است و او در آثارش اشعاری به زبان محلی و سنتی نیز دارد. برخی از آثار او عبارتند از: منظومه چهار خطابه، بهار و ادب فارسی، دیوان و اشعار، تاریخ سیستان، احوال فردوسی، زندگانی مانی. اوج قدرت شعرهای او بعد از قصیده در مثنوی است، او بیش از هشتاد مثنوی کوتاه و بلند دارد که هر کدام به نوبه خود دنیایی از زیبایی است. مقالات بهار در زمان حیات و بعد از مرگش در بسیاری از مجله‌ها و جراید چاپ می‌شد و روز به روز شهرت این شاعر گران‌قدر بیشتر از قبل می‌شد. این مقاله‌ها در مباحث گوناگون زبانی، ادبی، تاریخی، واژه‌شناسی، دستور، خط، احوال رجال سیاسی و مذهبی، نقد متون و همچنین شامل نقد شعر و مکاتبات است. سرانجام  او در تاریخ 1 اردیبهشت 1330 درگذشت، پیکر او را در آرامگاه ظهیرالدوله شمیران به خاک سپردند.

شاعر: ملک الشعرای بهار به کوشش: مهروش طهوری انتشارات: قدیانی