کتاب چگونه سوگیری و تبلیغات را در رسانه ها تشخیص دهیم

برشی از متن کتاب

تمرکز رسانه‌ها بر چیزهایی است که برای مخاطبان شان مهم اند. به این ترتیب حتی اگر مخاطبان شان باورهای نامعقول داشته باشند (برای مثال نفرت نامعقولی در آنها وجود داشته باشد) باز هم چنان رفتار می‌کنند که گویی آن نفرت معقول است. از این رو هنگامی که برده داری در آمریکا پذیرفته شده بود رسانه‌ها برده‌داری را طبیعی جلوه می دادند اما هنگامی که بخشی از مردم آمریکا از این عادت دست کشیدن رسانه ها نیز در این زمینه به دو دسته تقسیم شدند. (هر روزنامه ای سعی کرد همان چیزی را که خوانندگانش باور داشتند درست جلوه دهد.)
بررسی کنید و ببینید رسانه های خبری با چیزهایی که برای یک گروه اجتماعی تکان دهنده، هیجان انگیز، نفرت انگیز یا خوشایند است چگونه برخورد می کنند. برای مثال اگر زنی در رودخانه ی ریویرا فرانسه برهنه شود و حمام آفتاب بگیرد اتفاقی معمولی تلقی می‌شود و در نتیجه محکوم نمی شود و رفتارش خبر قلمداد نمی شود. اما اگر همان زن چنین کاری را در لبنان انجام دهد بازداشت می‌شود و درنتیجه محکوم می شود و رفتارش خبر قلمداد می شود. مثال دیگر اینکه در بازی‌های المپیک رسانه‌های خبری هر کشوری توجه خود را بر رویدادهایی متمرکز می کنند که امکان موفقیت ورزشکاران شان در آنها بیشتر است و وقتی که یکی از ورزشکاران شان در مسابقه مدال طلا می برد، آن مسابقه را برای مخاطبان کشور خود چنان جلوه می‌دهند که گویی بسیار مهم تر از مسابقه هایی هست که کشورشان در آنها مدام نگرفته است.
بی طرفی آرمانی است که هیچ کس به طور کامل به آن دست پیدا نمی‌کند، مستلزم تواضع فکری بالا است و با اعتراف آزادانه شخص به نظرگاه خودش آغاز می شود و همچنین با اعترافش به اینکه در هنگام داوری های مهم باید به منبع های اطلاعاتی رقیب نیز توجه کند.
نکته کلیدی این است: معمولا هر مجموعه ای از رویدادها را از نظرگاه های متعددی می توان دید و تفسیر کرد. یکی از لازمه های حیاتی بی طرفی این است که در برابر طیفی از بینش‌ها از نظرگاه های متعدد گشوده باشیم و مایل باشیم که نظرگاه خود را با نگاه تهدیدآمیز بررسی کنیم. در نمودار صفحه ۲۳ نشان داده ایم که چگونه در بیشتر وقت ها نظرگاه های متعدد به مجموعه یکسانی از رویدادها ربط پیدا می‌کنند. هرچه طیف گسترده‌تری از نظرگاه های مربوط به موضوع را مطالعه کنیم، از آنها بینش بیشتری کسب کنیم، ضعف ها و بخشی نگری های آن ها را بیشتر تشخیص دهیم و آموخته های خود را بیشتر در قالب یک کل جامع تر و چند سویه تر تلفیق کنیم و به بی‌طرفی نزدیک‌تر می‌شویم. هر یک از این نظرگاه ها کمک می کند تا اغراق ها یا تهدیدهای نظرگاه های دیگر را تصحیح کنیم و به واقعیت هایی که در نظرگاه های دیگر برجسته نشده‌اند توجه کنیم.
هنگامی که می خواهیم تصویری از تاریخ یا از خبرها عرضه کنیم هرچه گزارش‌ها و روایت ها را در بافت های تاریخی غنی تری قرار دهیم و درباره آنها از نظرگاه های بیشتری اظهار نظر کنیم به بی‌طرفی بیشتری دست پیدا می کنیم.