کتاب پاستیل های ضد قلدری! (کتاب های جولیا)

برشی از متن کتاب

بوبت در گوشی گفت: «من وقت نمی کنم تکلیف های خودم را انجام بدهم. برای همین هم وینستون را مجبور می کنم مشق هایم را بنویسد.»

آن روز برای اولین بار دلم به حال بوبت سوخت. تازه آن وقت بود که فهمیدم چرا او برای همه ی بچه ها قلدری می کند.

آن شب وقتی به خانه برگشتم، همه چیز ار برای مامانم تعریف کردم.

برایش گفتم که چطور بوت در مدرسه برای همه ی ما قلدری می کند؛ مثل لری، برادرش، که در خانه برای او قلدر بازی در می آورد.

مامان گفت: «این طور که پیداست، شما با یک قلدر واقعی سروکار دارید. الان می روم پاستیل های ضد قلدری را برایت می آورم!»

«پاستیل های ضد قلدری دیگر چیست؟»

مامان به آشپزخانه رفت و از توی قفسه یک بسته پاستیل بیرون آورد. بعد با ماژیک روی بسته نوشت: «پاستیل های ضد قلدری»

این پاستیل ها جادویی هستند. هر بچه ای با جویدن آن ها به یاد می آورد که آن قدر قوی و شجاع است که بتواند جلوی بچه های قلدر بایستد.

با جویدن یک دانه از این پاستیل ها می شود

جلوی همه ی قلدرهای دنیا ایستاد!

«برای اینکه بتوانی جلوی بچه ی قلدر بایستی، اول از همه باید قدرتش را از او بگیری. پس تو و دوستانت باید همیشه با هم باشید و گروهتان را نگه دارید. بوبت شاید بتواند یکی از شما را اذیت کند، اما زورش به یک گروه نمی رسد»

«وقت هایی که بوبت وینستون را اذیت می کند، تو و بقیه ی بچه کجا می ایستید؟»

گفتم: «درست کنار بوبت.»

مامان پرسید: «خوب چرا؟»

گفتم: «چون دوست نداریم بوبت با آن عصبانیت به ما زل بزند.»

«از دفعه ی بعد، به همه بچه ها بگو کنار وینستون بایستند و به همه بگو که صاف توی چشم های بوبت نگاه کنند.»

گفتم: «ولی این که خیلی ترسناک است!»

مامان گفت: «ترس ندارد… پاستیل ضد قلدری را که بخوری، دیگر نمی ترسی!»

«یک راه دیگر آن است که از بوبت دوری کنید. بوبت فقط موقعی می تواند شما را اذیت کند که به او توجه کنید. وقتی سعی می کند با عصبانیت به شما زل بزند، نگاهش نکنید. وقتی به طرف گروهتان می آید، توجهی نکنید و از او دور شوید.»

گفتم: «اگر فایده ای نداشت چی؟»

«آن وقت به همه بگو برگردند، شق و رق و محکم جلوی او بایستند، صاف توی چشم هایش زل بزنندو با صدای بلند بگویند: «از اینجا برو!»

«صدایتان باید آن قدر بلند باشد که به گوش همه ی بچه ها و معلم های مدرسه برسد!»

گفتم: «ولی این که خیلی ترسناک است!»

مامان گفت: «ترس ندارد … پاستیل های ضد قلدری را که بخوری، دیگر نمی ترسی!»