کتاب وضعیت آخر | تامس ای. هریس

درباره‌ی کتاب وضعیت آخر اثر تامس ای. هریس

کتاب وضعیت آخر اثر تامس ای. هریس حاصل جستجویی است در جهت یافتن جواب برای مردمی که همیشه سوال می کنند و می خواهند  واقعا بدانند که مغز و فکر آدمی چگونه کار می کند و چرا ما فلان کار را می کنیم و بهمان کار را نمی کنیم. به عقیده‌ی نویسنده، جواب در کشف تکان دهنده ای نهفته است، این کشف “تحلیل رفتار متقابل” نام دارد. این صحنه‌ی فعالیت جدید، به بسیاری از کسانی که از شیوه های قدیم روان پزشکی و روانکاوی مایوس شده بودند، امید تازه ای بخشیده است. همچنین به اشخاصی که به جای تطبیق با دیگران می خواهند تغییر کنند_ به اشخاصی که به جای سازش می خواهند دگرگونی در درون خود به وجود آورند_ جواب های تازه داده است.

” تحلیل رفتار متقابل” واقع بینانه است زیرا بیمار را با این واقعیت مواجه می سازد که صرف نظراز هر آنچه در گذشته اتفاق افتاده او خودش مسئوول آنچه در آینده اتفاق می افتد خواهد بود. علاوه بر این، اشخاص را قادر می سازد تا بتوانند در خود یک نوع کنترل شخصی و جهت یابی شخصی ایجاد کنند. همچنین به این واقعیت دست یابند که همواره آزادی حق انتخاب دارند. یک دلیل عمده که چرا “تحلیل رفتار متقابل” چنین امید گسترده ای را در پر کردن شکاف های بین نیاز و وسیله ی درمان روانی به ما می دهد آن است که این روش، بهتر از هرجا، در گروه ها ثمربخش است.

این یک وسیله‌ی آموزش و یادگیری است_نه کاوش‌های باستان شناسی در زیرزمین های روحی. مهم ترین جنبه ی موفقیت آمیز “تحلیل رفتار متقابل” این است که به بیماران وسیله ای می دهد که خودشان بتوانند از آن در همه جا استفاده کنند‌. هدف این کتاب آن است که این وسیله را تعریف کند. مردم لازم نیست مریض باشند تا مجبور شوند آن را به کار برند‌.

بخشی از کتاب وضعیت آخر

این که بنشینیم و بگوییم گرفتاری داریم دردی را دوا نمی کند. نکته اینجاست که بیشتر انرژی زندگی روزمره ی ما صرف تصمیم گیری می شود. بیماران اغلب می گویند: “نمی توانم برای هیچ کاری تصمیم بگیرم. به من بگویید چه کنم؟ همه اش می ترسم کاری که دارم می کنم یا تصمیمی که می خواهم بگیرم غلط باشد.” یا در مواردی که خود را اصلا قادر به تصمیم گیری نمی بینند، می گویند: ” احساس می کنم دیگر دارم خل می شوم و عقلم را از دست می دهم.” اگرچه می توانیم بگوییم این حرف ها مسائل روحی شخصی را ابراز می کند، به خوبی مشهود است که ریشه ی تمام این ها مسئله ی “تصمیم گیری” است.

ماهیت ناآرام بلاتکلیفی، اغلب با این خواهش نامشخص اظهار می شود که یک کاری بکن_ هرچی_ فقط یک کاری بکن. هنگام معالجه بیماران، ما دو مسئله ی اساسی در مورد تصمیم گیری را در آنها مشاهده میکنیم: (۱) من همیشه هر تصمیمی می گیرم غلط از آب درمی آید، که یعنی تصمیمی که او می گیرد (و انتظارتی که دارد) با انچه بلافاصلا پیش می آید وفق نمی‌دهد، یا (۲) من مدام فکرم روی یک چیز است و از فکرش در نمی آیم”، که یعنی او کامپیوترش با اطلاعان ناتمام قبلی یا تصمیم های به تعویق افتاده تلنبار شده.

کتاب وضعیت آخر به قلم تامس ای. هریس و ترجمه‌ی اسماعیل فصیح در نشر نو به چاپ رسیده است.