کتاب همه نوکرها – حدادپور جهرمی

برشی از متن کتاب

6:

در کل تاریخ اسلام و مسلمانان، هیچ وقت امّت اسلامی خیالش از بابت عراق و عراقیان راحت نبوده و نیست. شاید روزی نبود که ما از عراق، خبری دریافت نکنیم. بچه های اطلاعات این مطلب را بهتر از ما می دانستند و جالب اینجا بود که تا در جمع بچه های دیگر می نشستند، فوراً بچه ها از آن ها سؤال می کردند: «از عراق چه خبر؟!»

فرمانده از یک روش مرسوم استفاده کرد و دستور داد از مسافران و مردم عادی هم از اوضاع عراق سؤال کنیم. کسی خبر از اوضاع عادی نمی داد. حتی به خاطرم هست که وقتی روز چهاردهم ذی الحجه به سرزمین «ذات عِرق» رسیدیم، شخص سر و زبان داری فرمانده را شناخت و تقاضای ملاقات کرد. بچه های تشخیص هویت، به سرعت اسم و رسمش را درآوردند. اسمش «بشربن غالب» بود، بسیار پر چانه و سر و زبان دار! خیلی عادی نبود، اما اطلاعات بدی نداشت.

من در آن جلسه حضور نداشتم؛ اما بچه هایی که در آن جلسه حضور داشتند می گفتند که این فرد، حرف هایی زده که تقریباً مُهر تأییدی است بر تمام اطلاعاتی که ما تا حالا از عراق کسب کرده ایم. می گفتند این مرد گفته: «این قدر اوضاع علیه شماست و روی مردم کار شده که برا مقابلۀ احتمالی باهاتون دارن آماده می شن! اکثر ملّت عراق، شما رو دوست دارن؛ امّا منافع ملّی شون رو بیشتر از شما دوست دارن و حتی حاضرن شما رو فدای منافع ملی شون بکنن!»

تنها چیزی که از آن سردرنمی آوردم این بود که ما چه کار به منافع ملی عراق داریم؟! فارغ از این، ما برای حفظ و حراست از آن ها و منافع ملی شان در حال تحمل این همه رنج و سختی هستیم!