کتاب محرمانه های رومئو و ژولیت – یعقوبی

برشی از متن کتاب

«چشم،‌دریچه روح است و فیلم بد، کرکرۀ آهنی!»

این جملۀ نخست اولین نقد او بود که در یکی از نشریات سینمایی چاپ شد. طی این نقد مفصل، او به سختی فیلم یک بنده خدایی را که به خاطر یک لقمه نان و دنبه چرپ و چیلی‌تر کارگردان شده بود، لجن‌مال کرد. اما شهرتش را در حیطه مطبوعات سینماسس مدیون نقد بلندبالایی بود که در وصف یک فیلم هنری جنجالی نوشته بود. فیلمی بود اندکی نامفهوم و کاملا بی‌معنی در باب دوستی یک بوته‌خار مغیلان و یک راس شتر نجاست‌خوار. به تبع فیلم، مقاله حمید نیز پر از واژه‌هایی بود که کسی از آن سردر نمی‌آورد با این‌حال، همه یکدیگر را به خواندنش تشویق می‌کردند. با همین نقد، مقام او به عنوان یک نویسنده مطبوعاتی درجه یک تثبیت شد. کار نسبتا سهل و ساده‌ای داشت به عنوان یک روزنامه‌نگار در تمام طول هفته سرو کارش با اشخاصی بود که هر حرفی را بجز این‌که چقدر ابله و ساده‌لوح هستند، باور می‌کردند.

آیا او نویسنده تأثیرگذاری بر جریانات ادبی ـ هنری معاصر بود؟

تنها می‌توانم بگویم در اثر نوشته‌های بد او تابه‌حال چند بی‌هنر، هنرمند و چند احمق، نابغه دهر معرفی شده‌اند. لابد بلافاصله این پرسش به ذهنتان خطور می‌کند که چنین نویسنده فرهیخته‌ای چگونه حاضر به ازدواج با دختر سبکسر و هوسبازی چون ژاسمک شد؟ خواننده عزیز و گرامی متأسفانه در سن احمقانه احساسات تغزلی،‌اصلا مهم نیست که شاگرد مکانیک باشی یا منتقد سینما و اصلا مهم نیست که سالکی درشت روی گونه، یک بینی کوفته‌ای، قد کوتاه و عینک ته‌استکانی داشته باشی. تنها چیزی که مهم است این است که در همه‌حال و درهر صورت، به طرز ابلهانه‌ای ایمان راسخ داشته باشی که الهه عشق شخصا تمام کارها را راست و ریس می‌کند و تو را به مراد دلت می‌رساند. حمید نیز از این قاعده مستثنی نبود و در همان حال که در جلوی سینماها معرکه گرفته بود و با صدای بلند درمورد هنر و ادبیات سخنرانی می‌کرد امید این را داشت که یک دختر چشم گاوی ابرو کمانی به این فوران غیرقابل مهار فضل و کمال دل ببازد و معشوق او شود. متأسفانه معجزه عشق فقط یک‌بار در طول زندگی آدم اتفاق می‌افتد که معمولا آن هم جز مصیبت و گرفتاری برای آدم چیزی ندارد.